فرد لعنت شده می‌تواند کاندید شود؟!

 

وزیر صنایع و معادن دولت اصلاحات که با حلقه کرمانی های نزدیک به هاشمی فقید و کارگزاران هم ‌ارتباطات محكمي دارد و از تصمیم‌سازان این جریانات محسوب می‌شود از معدود اصلاح طلبان و غیر اصولگرایانی بود که در طوفان‌های مهیب سال 88 کمترین گردی به او ننشست و توانست در آن روزگار مهیب حیات سیاسی خود را تداوم و تضمین کند. البته جهانگیری هرگز در زمره تئوری پردازان جریان اصلاحات چون حجاریان و عبدی يا چهره های کاریزماتیکی چون نبوي نبوده وبیشتر، مدیری ارشد بدون جهت‌گیری‌های حاد سیاسی بود.

 

اما طوفان های سال 88 که بسیاری فعالان سیاسی اصلاح‌طلب را با خود برد، در اصل مدیران تکنوکراتی چون جهانگیری را وارد عرصه جدیدی از عمر سیاسی – اجرایی خود کرد. پس از پیروزی ائتلاف روحانی و اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 جهانگیری به عنوان نماد این همکاری موفقیت آمیز پست معاون اولی حسن روحانی را برعهده گرفت تا هم نمادی از بازگشت اصلاح طلبان به مدیریت ارشد کشور و هم سهمی درخور، از کابینه روحانی باشد.

 

حال باید دید چگونه جهانگیری که به نوعی پل ارتباطی اصلاح طلبان با بدنه قدرت خوانده می‌شد این گونه مورد عتاب وحید حقانیان قرار می گیرد؟ آیا به‌راستی کسی که مورد لعنت قرار می‌گیرد در زمره اصلاح طلبان معتمد نظام قرار می گیرد؟ و دیگر آیا رویای ریاست جمهوری 1400 که در بهار سال 96 برای آقای جهانگیری جوانه زد به زمستان نرسیده و در پاییز 96 به خزان پژمردگی رسیده است؟

 

باید دید آینده سیاسی آقای جهانگیری به کدام سو می رود؟ آیا به سبب نقش کمرنگ در دولت و فشار و انتقادات دوستان اصلاح طلبش برای بریدن از خوب و بد دولت روحانی به جهت حضور مستقل در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری فارغ از برعهده گرفتن کاستی های دولت مستقر، استعفا داده و از دولت خارج خواهد شد یا به سیاق گذشته، مدیریت بی حاشیه و خنثی از نظر سیاسی را ادامه خواهد داد و عمر سیاسی را با معاونت اولی ريیس جمهور به پایان خواهد برد؟ هر چه باشد این روزها، روزهای محاق اسحاق است ولی سیاست ایرانی نشان داده فراز و فرودها بسيار سریع است! پس باید منتظر ماند و سرنوشت سیاسی یکی از آخرین اصلاح طلبان کارگزار را به نظاره نشست.