تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۹/۰۹ ساعت ۱۳:۳۷
کد مطلب : ۱۴۰۲۹۹
۳ دهه سیاست‌ورزی اساتید اصلاح‌طلب
گروه سیاسی: انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه، حالا حزبی سی ساله است. با این حال تزریق نیروهای جوان به بدنه حزب نوید روزهای بهتر را می‌دهد.
فروردین ۶۶ بود که نجفقلی حبیبی, علی محمد حاضری، میرفضل الله موسوی کوزه کنان, سید محمود حسینی و مرحوم احمد شاه‌مرادی به عنوان اعضای اولین دوره شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه گرد هم آمدند. حالا سی سال از آن روزگار می‌گذرد. بر‌خلاف بسیاری از تشکل‌های آن زمان، انجمن مدرسین دانشگاه باقی مانده و سعی در ترمیم ساختار خود داشته است. چنانچه همین هفته قبل در کنگره این تشکل را برای وفق دادن اساسنامه خود با قوانین جدید برگزار کردند و اعضای شورای مرکزی خود را از پانزده نفر به بیست و یک نفر رساندند.
یک حزب، چهار دبیرکل
این حزب اصلاح‌طلب از بدو تاسیس، سعی کرده ساختار دموکراتیک خود را حفظ کند و از اساتید اصلاح‌طلب دانشگاه بیشترین کمک و همراهی را بگیرد. نجفقلی حبیبی، نماینده سابق تهران و رئیس دانشگاه علامه در دولت خاتمی، علی محمد حاضری، رئیس سابق پژوهشکده امام خمینی، محسن رهامی نماینده تهران در مجلس اول و دوم و وکیل پرونده مشهور نوارسازان در دهه هفتاد و محمود صادقی، نماینده تهران در مجلس چهار فردی هستند که در این سه دهه در مجمع عمومی این تشکیلات به عنوان دبیرکل آن انتخاب شده‌اند. هر چهار نفر از شخصیت‌های تاثیرگذار و فعالان سیاسی هستند که خود را بازنشسته سیاسی نکرده‌اند و همچنان در جمع اعضای شورای مرکزی حضور دارند.
معین- موسوی- زندان!
در سال ۸۴ که احزاب اصلاح‌طلب در آتش اختلاف می‌سوختند، دو حزب جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب به حمایت از مصطفی معین پرداختند. معین چهره دانشگاهی بود و دوستان زیادی در شورای مرکزی این حزب اصلاح‌طلب داشت و همین شد که نام انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها هم در میان حامیان مصطفی معین منتشر شد. با این حال همه می‌دانستند این استادان به دنبال میرحسین موسوی بودند. نجفقلی حبیبی و علی‌محمد حاضری از نزدیکان نخست وزیر امام بودند و تمایل داشتند با حضور موسوی، اجماع حداکثری برای تداوم اصلاح‌طلبی اتفاق بیفتد. این اتفاق سرانجام در سال ۸۸ رخ داد و طبیعی بود که شیرین‌ترین دوران انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه همان زمان باشد. بعد از انتخابات اما با نشست مجمع عمومی این تشکل برخورد شد. هفتاد استاد دانشگاه بازداشت شدند؛ ماجرایی که البته تا سال ۹۲ و نامه این تشکیلات به حسن روحانی، در سینه‌ها باقی ماند.
گفته می‌شود «میرحسین موسوی» در دوران فعالیت‌های سیاسی بعد از انتخابات و تا قبل از حصر ارتباط نزدیکی با «نجفقلی حبیبی» داشت. «غلامرضا ظریفیان» نیز از اعضای شورای مرکزی ۹ نفره جمعیت توحید و تعاون بود. در ۱۳ آبان ۸۸ که حامیان میرحسین موسوی قصد برگزاری مراسم اعتراضی داشتند، انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها رسما درخواست برگزاری تجمع را به وزارت کشور ارائه داد؛ خواسته‌ای که در آن مقطع، شجاعت زیادی می‌خواست و سایر گروه‌های اصلاح‌طلب تمایلی به انجام آن نداشتند. روز ۱۶ آذر ۸۸ نیز این تشکل درخواست مجوز برنامه‌ای در دانشگاه تهران با سخنرانی نجفقلی حبیبی، علی محمد حاضری و غلامرضا ظریفیان را مطرح کرده بود.
تولدی دوباره
بدیهی بود بعد از سال ۹۲ فعالیت این تشیکلات سیاسی گسترده‌تر شود. حالا دولتی روی کار بود که با دانشگاهیان ارتباط خوبی داشت. در دولت اول حسن روحانی، «زهرا احمدی‌پور» و در دولت دوم او، «منصور غلامی» را به کابینه فرستاده بود. در انتخابات مجلس هم بعضی اعضای این تشکیلات تایید صلاحیت شدند. از جمله محمود صادقی که حالا بدل به چهره صریح مجلس شده است یا نبیونی که رئیس شورای شهر کرج شده است. همین روزها هم صادقی، رهامی، حبیبی و بسیاری دیگر از اعضای کادر رهبری این حزب، برای سخنرانی در روز دانشجو به دانشگاه‌های مختلف سراسر ایران می‌روند. با این حال به نظر می‌رسد برنامه‌های این مجموعه سیاسی برای آینده، مفصل‌تر باشد. نیروهای این حزب در بعضی استان‌ها مثل خراسان رضوی و خراسان شمالی و قزوین و اصفهان و کرمان، کرمانشاه، فارس و سیستان و بلوچستان، فعال‌تر شده‌اند. شناسایی استادان فرهیخته دانشگاه برای تزریق به جبهه بزرگ اصلاح‌طلبان، می‌تواند مهمترین دستور کار این حزب سیاسی در ادامه کار باشد.
تغییر حزب
از اعضای شورای مرکزی این حزب، در دوره جدید ولی‌الله شجاع‌پوریان و علی محمد حاضری نامزد عضویت در شورای مرکزی اتحاد ملت نشدند تا برای عضویت در شورای مرکزی مدرسین دانشگاه مشکلی نداشته باشند. جواد اطاعت و ابوالفضل شکوری هم با توجه به نیمه تعطیل شدن اعتماد ملی احتمالا مشکلی برای عضویت در شورای مرکزی مدرسین دانشگاه را نداشته باشند. با این حال غلامرضا ظریفیان که یکی از چهره‌های اصلی مجمع ایثارگران اصلاح‌طلب است و الهه کولایی که در جمعیت زنان مسلمان نواندیش و مجمع نمایندگان ادوار مجلس عضویت دارند، احتمالا در روزهای آینده ناچار خواهند بود از یکی از احزاب استعفا دهند. قانون جدید احزاب اجازه حضور اعضای موثر یک حزب را در حزبی دیگر نداده است.
یک حزب، چهار دبیرکل
این حزب اصلاح‌طلب از بدو تاسیس، سعی کرده ساختار دموکراتیک خود را حفظ کند و از اساتید اصلاح‌طلب دانشگاه بیشترین کمک و همراهی را بگیرد. نجفقلی حبیبی، نماینده سابق تهران و رئیس دانشگاه علامه در دولت خاتمی، علی محمد حاضری، رئیس سابق پژوهشکده امام خمینی، محسن رهامی نماینده تهران در مجلس اول و دوم و وکیل پرونده مشهور نوارسازان در دهه هفتاد و محمود صادقی، نماینده تهران در مجلس چهار فردی هستند که در این سه دهه در مجمع عمومی این تشکیلات به عنوان دبیرکل آن انتخاب شده‌اند. هر چهار نفر از شخصیت‌های تاثیرگذار و فعالان سیاسی هستند که خود را بازنشسته سیاسی نکرده‌اند و همچنان در جمع اعضای شورای مرکزی حضور دارند.
معین- موسوی- زندان!
در سال ۸۴ که احزاب اصلاح‌طلب در آتش اختلاف می‌سوختند، دو حزب جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب به حمایت از مصطفی معین پرداختند. معین چهره دانشگاهی بود و دوستان زیادی در شورای مرکزی این حزب اصلاح‌طلب داشت و همین شد که نام انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها هم در میان حامیان مصطفی معین منتشر شد. با این حال همه می‌دانستند این استادان به دنبال میرحسین موسوی بودند. نجفقلی حبیبی و علی‌محمد حاضری از نزدیکان نخست وزیر امام بودند و تمایل داشتند با حضور موسوی، اجماع حداکثری برای تداوم اصلاح‌طلبی اتفاق بیفتد. این اتفاق سرانجام در سال ۸۸ رخ داد و طبیعی بود که شیرین‌ترین دوران انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه همان زمان باشد. بعد از انتخابات اما با نشست مجمع عمومی این تشکل برخورد شد. هفتاد استاد دانشگاه بازداشت شدند؛ ماجرایی که البته تا سال ۹۲ و نامه این تشکیلات به حسن روحانی، در سینه‌ها باقی ماند.
گفته می‌شود «میرحسین موسوی» در دوران فعالیت‌های سیاسی بعد از انتخابات و تا قبل از حصر ارتباط نزدیکی با «نجفقلی حبیبی» داشت. «غلامرضا ظریفیان» نیز از اعضای شورای مرکزی ۹ نفره جمعیت توحید و تعاون بود. در ۱۳ آبان ۸۸ که حامیان میرحسین موسوی قصد برگزاری مراسم اعتراضی داشتند، انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها رسما درخواست برگزاری تجمع را به وزارت کشور ارائه داد؛ خواسته‌ای که در آن مقطع، شجاعت زیادی می‌خواست و سایر گروه‌های اصلاح‌طلب تمایلی به انجام آن نداشتند. روز ۱۶ آذر ۸۸ نیز این تشکل درخواست مجوز برنامه‌ای در دانشگاه تهران با سخنرانی نجفقلی حبیبی، علی محمد حاضری و غلامرضا ظریفیان را مطرح کرده بود.
تولدی دوباره
بدیهی بود بعد از سال ۹۲ فعالیت این تشیکلات سیاسی گسترده‌تر شود. حالا دولتی روی کار بود که با دانشگاهیان ارتباط خوبی داشت. در دولت اول حسن روحانی، «زهرا احمدی‌پور» و در دولت دوم او، «منصور غلامی» را به کابینه فرستاده بود. در انتخابات مجلس هم بعضی اعضای این تشکیلات تایید صلاحیت شدند. از جمله محمود صادقی که حالا بدل به چهره صریح مجلس شده است یا نبیونی که رئیس شورای شهر کرج شده است. همین روزها هم صادقی، رهامی، حبیبی و بسیاری دیگر از اعضای کادر رهبری این حزب، برای سخنرانی در روز دانشجو به دانشگاه‌های مختلف سراسر ایران می‌روند. با این حال به نظر می‌رسد برنامه‌های این مجموعه سیاسی برای آینده، مفصل‌تر باشد. نیروهای این حزب در بعضی استان‌ها مثل خراسان رضوی و خراسان شمالی و قزوین و اصفهان و کرمان، کرمانشاه، فارس و سیستان و بلوچستان، فعال‌تر شده‌اند. شناسایی استادان فرهیخته دانشگاه برای تزریق به جبهه بزرگ اصلاح‌طلبان، می‌تواند مهمترین دستور کار این حزب سیاسی در ادامه کار باشد.
تغییر حزب
از اعضای شورای مرکزی این حزب، در دوره جدید ولی‌الله شجاع‌پوریان و علی محمد حاضری نامزد عضویت در شورای مرکزی اتحاد ملت نشدند تا برای عضویت در شورای مرکزی مدرسین دانشگاه مشکلی نداشته باشند. جواد اطاعت و ابوالفضل شکوری هم با توجه به نیمه تعطیل شدن اعتماد ملی احتمالا مشکلی برای عضویت در شورای مرکزی مدرسین دانشگاه را نداشته باشند. با این حال غلامرضا ظریفیان که یکی از چهره‌های اصلی مجمع ایثارگران اصلاح‌طلب است و الهه کولایی که در جمعیت زنان مسلمان نواندیش و مجمع نمایندگان ادوار مجلس عضویت دارند، احتمالا در روزهای آینده ناچار خواهند بود از یکی از احزاب استعفا دهند. قانون جدید احزاب اجازه حضور اعضای موثر یک حزب را در حزبی دیگر نداده است.
مرجع : ایلنا
