تازه ترين ليست منتشره كه ظاهرا قطعيت آن بيشتر از ليستهاي قبلي است را در زير ميخوانيد:
- معاون اول رئیس جمهور: اسحاق جهانگیری
۲- وزیر اطلاعات: حجت الاسلام علوی
۳- وزیر کشور: حجت الاسلام علی یونسی
۴- وزیر صنعت و معدن و تجارت: محمد شریعتمداری
۵- وزیر کار و رفاه و امور اجتماعی: علی ربیعی
۶- وزیر امور خارجه: محمد جواد ظریف
۷- وزیر ورزش و جوانان: مسعود سلطانی فر
۸- وزیر نفت: بیژن زنگنه
۹- وزیر آموزش و پروش: محمدعلی نجفی
۱۰- وزیر ارشاد: علی جنتی
۱۱- وزیر راه و مسکن و شهر سازی: عباس آخوندی
۱۲- وزیربهداشت: حسن هاشمی
۱۳- وزیر دادگستری: علی امیری
۱۴- وزیر علوم قطعی نشده گزینههاي فعلی (محمدرضا عارف و دکتر جواد اطاعت)
۱۵- وزارت دفاع قطعی نشده گزینههاي فعلی(حسین دهقان؛ حسین اعلایی)
۱۶- وزارت ارتباطات قطعی نشده گزینه محتمل محمود واعظی
۱۷- وزیر کشاورزی قطعی نشده گزینههاي فعلی (محمود حجتی؛ صفدر حسینی)
۱۸- وزارت اقتصاد قطعی نشده است
۱۹- وزارت نیرو قطعی نشده است.
به گزارش گروه سياسي بهارنيوز، گفتني اينكه سايت خرداد كه به محافل رسانةاي اصولگراي نزديك به روحاني منتسب و همزمان با انتخابات، راهاندازي شده با انتشار ليست فوق، در باره حذف دكتر جعفر توفيقي (وزير علوم دولت اصلاحات و رييس ستاد انتخاباتي دكتر عارف در انتخابات اخير) و عقبنشيني آشكار و سئوالبرانگيز روحاني در مقابل تندروهاي اصولگرا، در تحليلي سعي نموده است عقبنشينيهاي روحاني در چينش كابينه خود را كه از معاون اولي دكتر عارف كه مطالبه ميليونها جوان حامي آقاي عارف از روحاني بوده آغاز شد (همان كانديدايي كه يقننا و حداقل به اين زودي، آقاي روحاني و تيم رسانهاياش فراموش نكردهاند كه بايد پيروزي و انتخابش را مديون هميشگي او و جوانان اصلاحطلب حامي او بدانند) اينگونه موضوع را توجيه كرده است: «پس از نامزدی چندین فرد برای تصدی این سمت بالاخره نظر نهایی دکتر حسن روحانی بر روی دکتر رضا فرجی دانا رئیس پیشین دانشگاه تهران و از چهرههاي نخبه علمی کشور قرار گرفت. فرجی دانا اکنون در کانادا به سر ميبرد و از سوی رئیس دولت آینده پیشنهاد تصدی این پست به وی داده ميشود اما فرجی دانا به رغم انتخاب برای این پست به علت مشغولیات ذهنی و کاری از قبول آن سر باز ميزند. جمعی از اعضای کارگروه تخصصی با شنیدن این خبر با وی تماس گرفته و خواستار پذیرش مسئولیت وزارت علوم از سوی فرجی دانا ميشوند اما رئیس پیشین دانشگاه تهران با عذرخواهی عنوان ميدارد که نمی تواند این پست را بپذیرد و عنوان ميدارد که دکتر جعفر توفیقی با توجه به سوابقش گزینه مناسبی برای این سمت است.
اين سايت سپس و خيلي سريع نتيجه گرفته است كه: «این پیشنهاد فرجی دانا اما قابل جامه عمل پوشی نیست» (!!) و چرايي آنرا هم اينگونه توضيح و البته توجيه ميكند: «چرا که شنیده ها حاکی از آن است که بنابر اعلام یکی از چهرههاي شاخص مجلس نظر اکثریت نمایندگان در خصوص وزیر علوم دوران اصلاحات مساعد نیست و به احتمال زیاد وی رای اعتماد را در بهارستان کسب نخواهد کرد. جعفر توفیقی که ریاست کارگروه تعیین وزیر علوم را نیز بر عهده داشت از همان بدو کار یکی از گزینههاي اصلی برای تصدی این سمت بود اما همانگونه که اشاره رفت از آنجا که حساسیتهاي مضاعفی در خصوص این وزارتخانه وجود دارد نامش به عنوان گزینه اصلی نیامد و دکتر فرجی دانا به عنوان گزینه نهایی انتخاب شد و اکنون با عدم پذیرش وی و همچنین فقدان فضای مطلوب برای معرفی جعفر توفیقی؛ حسن روحانی باید برای انتخاب وزیر علوم به دنبال گزینههاي دیگر باشد.»
البته با تحليل هايي از جنس فوق، يكي از اين گزينههاي «ديگر» احتمالا ميتواند وزير فعلي علوم هم باشد، تا حداقل هم دلنگراني اصولگراياني چون حجتالاسلام صديقي كه وضعيت كنوني دانشگاهها را عالي ارزيابي كردهاند، پايان يابد و هم اينكه شعار «فراجناحي» بودن هم كاملا جامه عمل بپوشد!
به گزارش بهارنيوز، روحاني و تيم مشاورهاي او ظاهرا حتي از چهرههاي اصولگرايي چون علي مطهري كه همين ديروز گفته بود:
«مجلس باید به انتخاب مردم احترام بگذارد و سعی کند با بهانههای واهی مانند ارتباط با فتنهگران، وزرای کابینه را به رئیسجمهور منتخب تحمیل نکند» نيز محافظهكارتر و تحتتاثيرتر هستند. بر همين اساس، ظاهرا به همين سرعت و زودي، بسياري از كساني كه راي خود را با هزاران اميد به صندوقها ريختند ناچار خواهند شد در مقام مقايسه برآمده و احتمالا به جسارت، سماجت و صلابت احمدينژاد در چينش، تغيير، تعويض و ... اعضاي كابينهي خود در طول هشت سال رياستجمهورياش غبطه بخورند!
اين خيلي طبيعي است كه نه تنها تحليل گران سياسي بلكه هر شهروند ايراني هم دريابد كه رييسجمهور منتخب با هر اشاره و ايماي تندروهاي جناح مغلوب، آن هم در اولين تصميمات كليدي و استراتژيك خود، خيلي سريع عقب نشسته و در گام اوليه، اينگونه در حال اثبات قدرت و ميزان صلابت مديريتي و تصميم گيري! خود است، به شدت اميدشان به نوميدي مبدل و خواهند گفت: «سالي كه نكوست از بهارش پيداست»! همان خطري كه بسياري از فعالان سياسي نسبت به آن هشدار داده و گفتهاند: «روحانی کوتاه بیاید، عرصه را تا آخر باخته است»
(اينجا) هشداري كه عليالظاهر، اولين آثار آن در حال پوستاندازي است!
به نظر میرسد آنچه بیشتر برای او مهم است شرایط اقتصادی و نه دغدغه حقوق ملت ، شاید هم حق داشته باشد ، بالاخره او برای مذاکره با غرب برای رفع فشار علیه کشور به حمایت اصولگراها و افراطی ها هم نیاز دارد وگرنه کار سخت خواهد شد. (97998)