دُرمیشیان: چند بار فیلمم را تکه تکه کنم؟!

متن نامه رضا درمیشیان کارگردان فیلم‌های بغض، لانتوری و عصبانی نیستم همچنین چندین مستند، به رئیس‌جمهور به شرح زیر است:

 

جناب آقای دکتر حسن روحانی 

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

من همان فیلمسازی هستم که در شب سی و دومین جشنواره فیلم فجر برای آن که دولت شما در برابر گروه های فشار آسیب نبیند ، به فشار مسئولان مجبور به انصراف از دریافت جوایز فیلمم شدم، فیلم «عصبانی نیستم!». پنج سال از عمر این فیلم می گذرد اما گویی پنجاه سال بر من گذشته ، فیلمم همچنان بلاتکیلف است و هر بار به بهانه ای مانع نمایشش می شوند. 

 

سرانجام با تضمین مکتوب سه مدیر رده بالای سازمان سینمایی قرار بود چهارشنبه بیست و پنج بهمن «عصبانی نیستم!» رنگ پرده سینما را ببیند اما باز هم از نمایشش جلوگیری به عمل آمد. آیا دریافت پنج پروانه نمایش با سانسورهای مختلف ، تائید فیلم در کمیته بازبینی آثار توقیفی ، انتخاب چهار تاریخ اکران توسط مسئولان سینمائی و چهار بار ثبت تاریخ اکران در شورای صنفی نمایش، دریافت تعهدنامه کتبی تاریخ قطعی نمایش فیلم از مسئولان سینمایی ، پنج سال سکوت و انتظار ، درخواست و سوال نمایندگان محترم مجلس از وزیر محترم ارشاد ، هزاران ساعت پشت در اتاق مدیران سینمایی انتظار کشیدن ، صدها هزار بار پله های سازمان سینمایی را بالا و پایین کردن، سوال و جواب و باز هم سوال و جواب برای نمایش عمومی «عصبانی نیستم!» کافی نیست؟

 

آیا در شرایطی که حضرتعالی مدام از حق سوال ، حق انتقاد، حق اعتراض و حق شهروندی سخن می گویید باید فیلمم را پس از چندین و چند دفعه سانسور باز هم تکه تکه کنم؟من و دیگر سینماگران مستقل در حسرت تحقق شعارهای انتخاباتی تان به هنر و نگاه تان به عرصه سینما هستیم. فضای امنیتی در عرصه فرهنگ و هنر در شان سینمای ایران نیست.