علی صوفی، عضو کابینه دولت اصلاحات تأکید دارد دلیل بیتوجهی دولت به خواستههای اصلاحطلبان و بدنه اجتماعی آنان، خود آنان هستند؛ به گفته او فراکسیون امید و چهرههای شاخص جریان اصلاحات اقداماتی کردند که حسن روحانی دست بالا را داشته باشد و در جهت برآورده کردن خواست اصولگرایان گام بردارد.او گفت: «آقای عارف به تازگی نزد آقای خاتمی از اینکه دولت با اصلاحطلبان تعاملی ندارد گلایه کردند اما من معتقدم علت این مسئله در درجه اول متوجه اصلاحطلبان است؛ چرا که آنان به صورت هیجانی از آقای روحانی حمایت کردند و هیچگاه برای حمایت خود شرط و شروطی تعیین نکردند.»صوفی با اظهار اینکه «اصلاحطلبان در حمایت از روحانی بیشتر هیجانی برخورد کردند تا منطقی» تصریح کرد: «با وجودی که آقای روحانی صراحتاً از انتساب به اصلاحطلبان تبری جستند و جایی نگفتند من اصلاحطلب هستم اما اصلاحطلبان طوری برخورد کردند که گویی آقای روحانی یک کاندیدای اصلاحطلب تمامعیار است و تمام تخم مرغهای خود را در سبد او گذاشتند؛ بنابراین طبیعی است در چنین شرایطی نمیتوانستند با روحانی بنشینند و درباره ائتلاف چانه بزنند. اصلاحطلبان طوری برخورد کردند که هیچ منطقی برای گفتگو و شرط و شروط وجود نداشته باشد.»
این فعال سیاسی اصلاحطلب اضافه کرد: «در چنین شرایطی همه چیز به این مسئله بستگی داشت که آقای روحانی چقدر بخواهد از اصلاحطلبان قدردانی کند که متاسفانه دیدیم از همان ابتدا افرادی از درون دولت حتی منکر نقش اصلاحطلبان در پیروزی آقای شدند.»صوفی در تشریح رابطه دولت اول حسن روحانی با اصلاحطلبان گفت: «در دولت اول آقای روحانی، ایشان با مجلسی طرف بود که اکثر نیروهای آن از اصولگرایان تندرو بودند که ایشان در مقابل فشارهای آنها کاملاً عقب نشست و برای تغییرات به سطح محدودی از مدیران ارشد بسنده کرد و اصلاً به مدیران میانه دست نزد و آنان را تغییر نداد. از این سو هم اصلاح طلبان توقع زیادی از روحانی نداشتند و انتظاراتشان حداقلی بود.»او با اشاره به انتخابات مجلس دهم گفت: «در مجلس دهم جناح رقیب شکست خورد اما این بار هم باز اصلاحطلبان دست بالا را نداشتند و در انتخابات هیات رئیسه و حتی انتخاب روسای کمیسیونها هم شکست خوردند و میدان را به رقیب واگذار کردند. در انتخابات اردیبهشت ماه هم اصلاحطلبان باز به بهانه فضاسازی رقیب بدون پیششرط از آقای روحانی حمایت کردند و دودستی همه اعتبار خود را به پای ایشان ریختند.»
صوفی اضافه کرد: «البته شعارها و وعدههایی که آقای روحانی در ایام انتخابات داد اصلاحطلبان را امیدوار کرده بود اما باز هم بعد از انتخابات ایشان به اصلاحطلبان و عقبه رأی 24 میلیونی خود پشت کرد؛ اشتباهی که اصلاحطلبان در آن زمان کردند این بود که باز هم حاضر نبودند این مسئله را بپذیرند و از روحانی انتقاد کنند. همان زمان که آقای روحانی آن لیست ناامیدکننده را برای کابینه دوازدهم به مجلس داد از فراکسیون امید انتظار بود به گزینههای ضعیف رأی ندهد.»او با بیان اینکه «آنهایی که خوشبین بودند میگفتند آقای روحانی تحت فشار مجبور شده چنین کابینهای معرفی کند» گفت: «با این تحلیل از فراکسیون امید انتظار بود نقش خود را ایفا کند و به گزینههای تحمیلی رأی ندهد اما فراکسیون امید نه تنها این کار را نکرد بلکه حتی برای رأی آوردن یکی دو گزینه پیشنهادی اصلاحطلب هم تلاش نکرد.»
صوفی افزود: «در رأی به کابینه فراکسیون امید برخلاف انتظار و موازین سیاسی و عقلی هیجانی برخورد کرد و به وزرایی که حتی خودشان هم انتظار نداشتند رأی بیاورند، رأی نجومی و عجیب داد! اینجا آقای روحانی و کابینه ایشان فهمید که با چه گروهی طرف است.»او یادآور شد: «در این شرایط اصلاحطلبان هیجانی برخورد کردند و حتی اجازه ندادند کسی نقدی بر آقای روحانی داشته باشد. آنچنان فضاسازی شده بود که کسی جرات نقد نداشت و همه حمایت و بیچونوچرا از آقای روحانی را در دستور کار قرار داده بودند. حمایتها چنان بود که حتی برخی میگفتند روحانی، خاتمی و بلکه بالاتر از اوست.»صوفی با بیان اینکه «برخی چهرههای سرشناس اصلاحطلب میگفتند کارهایی که روحانی میکند خاتمی نمیتوانست انجام دهد: گفت: «در مقابل اظهارات این چهرهها طبیعی است کسی جرات نمیکرد به آقای روحانی نقدی وارد کند و بگوید که ایشان اصلاحطلب نیست و چرا شرطی برای حمایت از او نمیگذارید؛ بنابراین مجموعه این رفتارها باعث شد که الآن آقای روحانی دست بالا را داشته باشد و به سمت اصولگرایان چرخش کند.»