گردشگری یا دربه دری؟

بوق نمی زنی مبادا مسافران به هراس بیفتند پیاده می شوی و با دو سه سرفه دم در هتل پیاده رو از گردشگر محترم می خواهی که بساطشان را از جلوی در جمع کنند . پس از دقایقی مرد میانسال شلوارک پوشی بیرون می آید و غرولند کنان می گوید این چه جور مهمان نوازی است این موقع صبح ما را بیدار می کنی . بعد از دقایقی با اهل و عیال چادر را از جلوی در پارکینگ کنار می کشند و برای بخش دوم خواب صبحگاهی به درون چادر می روند.زباله هایشان زیر درخت مقابل خانه ریخته است . بانویی بچه به بغل از چادر بیرون می آید و کودکش را پای درخت سرپا می گیرد.مانده ای چه بگویی که محکوم به نامهربانی با مسافر و مهمان نشوی . با خود فکر می کنی این دیگر چه نوع سفر است ! از خودروی پرادویی که کنار چادر پارک است می فهمی که باید دستشان هم به دهنشان برسد . با خود فکر می کنی اسم این را چه می شود گذاشت گردشگری یا دربه دری . صحنه هایی که در تعطیلات نوروز و فصل تابستان در شهر ساحلی ما انزلی بسیار دیده می شود.
*سفر؛ نبض زندگی
سفر یکی از غنی ترین و جذاب ترین تجربه های زندگی به شمار می آید. اما سفر فقط حرکت نیست رویدادی هدفمند است که در آن فرد از سکون به حرکت می رسد و از ماندن به رفتن ، دیدن شهرهای مختلف آشنایی با مردمانی با سنتها و آداب و رسوم و گویش و پوششی دیگر . سفر فرد را از روزمرگی به پویایی می رساند و روح و جان و جهان بینی را تازه می کند.پژوهشگران مزایای بسیاری برای سفر قائلند . علاوه بر استراحت و بازیابی توان جسمی و روحی برای ادامه کارهای معمول و روزمره ، انگیزه های جدید ، ایده های نو ، الگوهای مناسب و پرهیز از کج رفتاری ها از رهاوردهای مهم سفر است .به گفته محققان سفر ذهن را گشاده و روشن کرده یا به عبارت دیگر تجارب زندگی فرد را گسترش می دهد. علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض یک قسمت دیگر از کشور خود یا یک کشور خارجی، به شما اجازه می دهد تا زندگی خود را بازنگری کرده و راهتان را برای تفکر دوباره ارزیابی کنید.
سفر دانسته هایمان را افزایش داده و چشم اندازمان به زندگی را گسترش می دهد. فرصت در کنار خانواده و فامیل بودن و صمیمیت و شناخت بیشتر را ایجاد می کند.
*سفر آداب دارد
سفر اما به معنی بیرون زدن بی برنامه از خانه و حیرانی نیست. برای سفر باید هدف داشت و از قبل برنامه ریزی نمود و خود را آماده کرد.علاوه بر آماده کردن خودرو یا انتخاب وسیله نقلیه مناسب ، تجهیزات و ملزومات سفر به منطقه ، سفر اصولی دارد که رعایت نکردن آن به ضرر شما و جامعه مقصد سفر خواهد بود.نخست این که یادمان باشد قانون و مقررات در همه جای کشورمان یکسان است و تنها مختص شهر ما نیست .اخلاق مداری و احترام به مردم و آداب و رسوم منطقه ای که سفر کرده اید از ضروریات سفر و نشان هویت و شخصیت مسافر است.رعایت مسائل زیست محیطی و عدم آسیب به طبیعت اعم از رودخانه و دریا و جنگل و رها نکردن زباله در محیط ، خودداری از آسیب زدن به بناهای تاریخی از دیگر الزامات سفر است.اتراق کردن در مکانهای نامناسب مثل پیاده روها ، میدان ها ، مقابل منازل مسکونی مردم نه تنها موجب آزار مردم محلی است بلکه برای خود شما نیز می تواند نا ایمن و خطر آفرین باشد.امکان سرقت ، درگیری ، بیمار شدن و عدم استراحت مناسب و در نتیجه احتمال تصادفات رانندگی بعد از اقامت شبانه را افزایش می دهد.یادمان باشد همانطور که ما مایل نیستیم غریبه ها هر وقت دلشان خواست از ما و خانواده مان عکس بگیرند ما نیز باید هنگام گرفتن عکس از مردم محلی اجازه بگیریم .
از ریختن زباله در طبیعت در کنار خیابانها و مکانهایی غیر از سطلهای زباله خودداری کنیم . باید بدانیم که پیاده رو ، هتل ، دست شویی ، رختشویخانه ، آشپزخانه ، قلیان سرا نیست .همه باید هنگام سفر مسئول باشیم ، وقتی به مقصد رسیدیم برای جلوگیری از ایجاد ازدحام و قفل شدن تردد در شهرهای کوچک گردشگرپذیر کمتر از خودروهای شخصی استفاده کنیم و به جای آن در مسیرهای کوتاه پیاده روی کنیم یا از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنیم .با خوردن غذاهای محلی و خرید دست ساخته های محلی و تولیدات کشاورزی و سوغات منطقه علاوه بر تجربه های نو به معیشت مردم منطقه ای که سفر کرده ایم کمک کنیم .خودمان را برتر از مردم محلی ندانیم و از فخر فروشی و خودنمایی و تحقیر مردم شهرها و روستاها خودداری کنیم . از قبل برای مقصد سفر ، اقامتگاه و مناطق دیدنی برنامه ریزی و پس انداز کنیم .بهتر است اگر توان مالی نداریم از مکان های مشخص شده توسط شهرداری ها برای نصب چادر استفاده کنیم و یا به جای سفر ، در شهر خودمان با یک برنامه ریزی از جاذبه های دیدنی ، بوستانها ، گردشگاه ها ،موزه ها و امکانات تفریحی لذت ببریم و راهی یک سفر نامناسب نشویم .
کاش همواره به یاد داشته باشیم که گردشگری با دربدری، دو مقوله کاملا جدا است و هرگز خودمان را در سفر به زحمت وخطر نیافکنیم.