تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۱/۱۴ ساعت ۱۱:۵۳
کد مطلب : ۱۴۶۴۰۱
آزمایش چتر نجات مریخی غول‌پیکر
گروه علم و فناوری: سازمان فضایی اروپا، چتر نجات غول‌پیکر خود را که قرار است در ماموریت‌های مریخ و برای جلوگیری از سقوط تجهیزات استفاده شود، آزمایش کرد.
آژانس فضایی اروپا برای نخستین بار یکی از چترهای نجات برنامه "اگزومارس" یا دگرزیست‌شناسی مریخ را مورد آزمایش قرار داد.برنامه "اگزومارس"(ExoMars) یا دگرزیست‌شناسی مریخ(Exobiology on Mars) یک ماموریت گسترده شناسایی مریخ برای جستجو پیرامون وضعیت زیستی در مریخ و بن‌مایه‌های زندگی و زندگی مریخی، در گذشته یا حال است. این ماموریت اخترزیست‌شناسی توسط آژانس فضایی اروپا(ESA) با همکاری سازمان فضایی فدرال روسیه(Roscosmos) در حال اجراست.این برنامه شامل فرستادن چندین گونه فضاپیما و فضاافزار است که با به‌راه‌اندازی دو پرتاب به سیاره مریخ فرستاده می‌شوند.مدارگرد ردیاب گاز اگزومارس(TGO) و فرودگر-کاوشگر ثابت شیاپارلی(EDM) در ۱۴ مارس سال ۲۰۱۶ با پرتاب نخست راه‌اندازی شدند.مدارگرد ردیاب اگزومارس بردن کاوشگر ثابت شیاپارلی را به مریخ بر عهده دارد. شیاپارلی را آژانس فضایی اروپا در ایتالیا ساخته است.
پس از آن، اگزومارس به گردآوری نقشه منبع‌های گاز متان و سایر گازها در جو مریخ می‌پردازد و با انجام این کار، به یافتن محلی مناسب برای فرود مریخ‌نورد اگزومارس در سال ۲۰۱۸ که یک سکوی خودرو پرتاب سنگین روسی پروتون را به مریخ می‌برد، کمک می‌کند.مدارگرد TGO دارای چهار ابزار ویژه است و نیز خود به عنوان یک ماهواره رله برای پیگیری ارتباط زمین با مریخ‌نورد عمل می‌کند.در سال ۲۰۱۸ فرودگری که سازمان فضایی روسیه آن را ساخته، قرار است مریخ‌نورد ساخت آژانس فضایی اروپا را در سطح مریخ پیاده کند. این مریخ نورد خود دارای برخی ابزار ساخته شده توسط روسکاسموس است.در کل حدود دو سوم این پروژه بر عهده روسکاسموس و کمتر از یک سوم آن را سازمان همکاری فضایی اروپا تکمیل می‌کند.تعهدات مالی فنی کشورهای تامین‌کننده بارها دستخوش دگرگونی بوده است.در حالی که چتر نجات غول‌پیکر از یک هلیکوپتر در ارتفاع کمتر از یک مایلی رها شد، فرود آن موفقیت آمیز و نقطه عطفی برای ماموریت بود.
آزمایش ESA بر روی چتر اصلی دوم پروژه، بزرگترین چتری که تاکنون بر روی مریخ به پرواز درآمده با قطر 35 متر، متمرکز شده است.این دو چتر به منظور سالم رساندن کاوشگر اگزومارس بر سطح مریخ در سال 2021 طراحی شده‌اند.5 کیلومتر طناب این چتر نجات 68 کیلویی باید به نحوی خاص چند لا شوند تا بتوانند به درستی محموله را به سطح سیاره برسانند.در طول آزمایش، سیستم، چتر را 12 ثانیه پس از رها شدن و بعد از باد شدن چتر کوچک با موفقیت باز کرد و دو و نیم دقیقه طول کشید تا به زمین برسد.این تست تنها یکی از مجموعه موارد و آزمایشاتی است که آژانس فضایی اروپا انجام خواهد داد، چرا که نمی‌خواهد آنچه در سال 2016 اتفاق افتاد، تکرار شود.در سال 2016، قسمت اول ماموریت اگزومارس روی سطح مریخ سقوط کرد، چرا که برای شرایط بسیار خشن مریخ آماده نبود.به همین دلیل است که این آزمایش در دمای زیر صفر در کیرونای سوئد انجام شد و به همین دلیل است که در آزمایش بعدی از یک بالن استراتوسفری در حدود 30 کیلومتری بالای زمین، که محیطی نزدیک به فشار کم جوی در مریخ است، رها خواهد شد.
پس از آن، اگزومارس به گردآوری نقشه منبع‌های گاز متان و سایر گازها در جو مریخ می‌پردازد و با انجام این کار، به یافتن محلی مناسب برای فرود مریخ‌نورد اگزومارس در سال ۲۰۱۸ که یک سکوی خودرو پرتاب سنگین روسی پروتون را به مریخ می‌برد، کمک می‌کند.مدارگرد TGO دارای چهار ابزار ویژه است و نیز خود به عنوان یک ماهواره رله برای پیگیری ارتباط زمین با مریخ‌نورد عمل می‌کند.در سال ۲۰۱۸ فرودگری که سازمان فضایی روسیه آن را ساخته، قرار است مریخ‌نورد ساخت آژانس فضایی اروپا را در سطح مریخ پیاده کند. این مریخ نورد خود دارای برخی ابزار ساخته شده توسط روسکاسموس است.در کل حدود دو سوم این پروژه بر عهده روسکاسموس و کمتر از یک سوم آن را سازمان همکاری فضایی اروپا تکمیل می‌کند.تعهدات مالی فنی کشورهای تامین‌کننده بارها دستخوش دگرگونی بوده است.در حالی که چتر نجات غول‌پیکر از یک هلیکوپتر در ارتفاع کمتر از یک مایلی رها شد، فرود آن موفقیت آمیز و نقطه عطفی برای ماموریت بود.
آزمایش ESA بر روی چتر اصلی دوم پروژه، بزرگترین چتری که تاکنون بر روی مریخ به پرواز درآمده با قطر 35 متر، متمرکز شده است.این دو چتر به منظور سالم رساندن کاوشگر اگزومارس بر سطح مریخ در سال 2021 طراحی شده‌اند.5 کیلومتر طناب این چتر نجات 68 کیلویی باید به نحوی خاص چند لا شوند تا بتوانند به درستی محموله را به سطح سیاره برسانند.در طول آزمایش، سیستم، چتر را 12 ثانیه پس از رها شدن و بعد از باد شدن چتر کوچک با موفقیت باز کرد و دو و نیم دقیقه طول کشید تا به زمین برسد.این تست تنها یکی از مجموعه موارد و آزمایشاتی است که آژانس فضایی اروپا انجام خواهد داد، چرا که نمی‌خواهد آنچه در سال 2016 اتفاق افتاد، تکرار شود.در سال 2016، قسمت اول ماموریت اگزومارس روی سطح مریخ سقوط کرد، چرا که برای شرایط بسیار خشن مریخ آماده نبود.به همین دلیل است که این آزمایش در دمای زیر صفر در کیرونای سوئد انجام شد و به همین دلیل است که در آزمایش بعدی از یک بالن استراتوسفری در حدود 30 کیلومتری بالای زمین، که محیطی نزدیک به فشار کم جوی در مریخ است، رها خواهد شد.
مرجع : ایسنا
