عاقبت شاخ‌شدن توی اینستاگرام/طنز

گروه سیاسی_رسانه ها: پوریا عالمی در ستون طنز شرق نوشت: «تا حالا چند بار نام ایران در جهان پیچیده است؛ بار اول آقای خ. الف! که رفت گفت باید گفت‌وگوی تمدن‌ها کرد. اتفاقا توی جهان هم موفق بود و همه باهاش گفت‌وگو کردند و گفتند ایران خیلی هم خفن است. منتها وقتی برگشت ایران، جای این که باهاش گفت‌وگو کنند بهش گوجه‌فرنگی و تخم‌مرغ و لنگه‌کفش پرت کردند تا متوجه شود گفت‌وگو شیوه‌های مختلفی دارد! و بعضی تمدن‌ها تخم‌مرغی هستند و جای گفت‌وگو باید باهاش نیمرو درست کرد.مورد دوم انوشه انصاری بود که رفت فضا و بعد اعلام کرد درسته که نام و فامیلش ایرانی است، منتها اگر ایران بود فضا که هیچی، تا ورزشگاه آزادی هم نمی‌توانست برود و آبروی ما را برد.مورد سوم عباس کیارستمی بود که در جهان می‌گذاشتندش روی سرشان و حلواحلواش می‌کردند که بر اثر قصور پزشکی در اینجا برایش حلوا پخته شد و کار را یکسره کردند و دکتر و بیمارستان مذکور خیال ما و جهان را راحت کردند.مورد چهارم محمود احمدی‌نژاد بود که توانست در سازمان ملل اعلام معجزه کند و بگوید هاله نور او را دربرگرفته. منتها بعدا کارخانه سازنده پروژکتورهای ساختمان سازمان ملل اعلام کرد مشکل از پروژکتورها بوده و از آن به‌ بعد نور پروژکتورها را کم کردند که کسی را جو نگیرد.بعد از احمدی‌نژاد دیگر باب قضیه باب شد و تتلو جهانی شد و توانست کاری کند که دو‌ میلیون انسان بتوانند به زبان حیوان سخن بگویند و صدا دربیاورند بغ‌بغو. سپس اسفندیار مشایی با اعلام استقلال و این که درخت است ما را جهانی کرد. خود تتلو که واقعا استعداد موسیقی داشت، وقتی توی اینستاگرام فالوئر پیدا کرد خوف جمعیت گرفتش و به این حالت درآمد. بیشتر شاخ‌ها هم هر کدام الان توی مسیر اعلام استقلال هستند متأسفانه.هرچی هم ما ابراز نگرانی کردیم همه فکر می‌کنند حسودی‌مان می‌شود! آخریش همین خانم «نسیم اقدام» که با پنج هزار فالوئر در یوتیوب و «دادن چند حکم کلی» و گرفتن چند لایک، تصمیم گرفت با اسلحه برود یوتیوب را به سزای اعمالش برساند تا فالوئرهای او را «ندزدد».
جمع‌بندی
من به‌ عنوان یک میدون که عاشق سوفیا هستم، می‌خواهم قبل از این که شاخ اینستاگرام بشوم و اعلام استقلال کنم، اعتراف کنم که: ما وقتی رأی‌اولی بودیم و رفتیم به آقای خ. الف رأی دادیم، اگر می‌دانستیم مسیر مراوده با جهان به اینجا ختم می‌شود، حتما می‌رفتیم به رقیب او یعنی ناطق‌نوری یا زواره‌ای یا نهایتا به میرسلیم رأی می‌دادیم و تا الان آب هم از آب تکان نخورده بود.»