گروه جامعه_رسانه ها: روزنامه قانون در ستون طنز خود نوشت:«گذشت دوران جولان دادن شبکههای اجتماعی خارجی و یاهومسنجر و buzz زدن و گاز زدن (در و دیوار به خاطر اینترنت دایالآپ) و تماس تصویری وایبر و این اواخر هم تلگرام. چی بودن این شبکههای مزخرف که مدام چیزای بیتربیتی یاد جوونای ما میدادن؟ اصلا ادب و فرهنگ داشت به دست فراموشی سپرده میشد. تا اینکه عمو سروش مهربون و پشتبندش سایر پیامرسانهای داخلی به کمکمون اومدن. این پیامرسانها علاوه بر همه خوبیها و بامعرفتیهاشون، یه حسن خیلی بزرگ دارن. اونم این که فرهنگ احترام رو دوباره تو جامعه رواج میدن. مثلا شما وارد پیامرسان که میشی، اول باید سه چهار بار بلند و هفت هشت بار هم تو دلت بگی سلام. درسته نمیبینیشون ولی آدم نشسته، عیبه سلام نکنی. موقع استفاده هم دراز کشیدن نداریم. چیه یه عمر عادت کردین پاتونرو جلوی بزرگتر دراز میکنین؟ قشنگ میشینی رو صندلی، یا دوزانو روی زمین، هر پنج دقیقه یه بار هم بلند میشی به احترام افراد جدیدی که میان از تو پیویت رد شن ولی شما نمیبینیشون! بالاخره بزرگتری گفتن، کوچیکتری گفتن.یکی دیگه از خوبیاش هم اینه که مثل اون نمونههای خارجی به امون خدا ول نشدی. بخوای وارد رابطه اشتباه بشی، سریع چهار تا بزرگتر هستن که راهنماییت کنن و حواسشون بهت باشه. باز یه خوبی دیگه داره مخصوص آدمایی که مثل من حافظهشون ضعیفه. شما هر لحظه اراده کنی، میتونی به آرشیو مسیجهایی که پاک کردی و شمارههایی که اون تو داشتی ولی الان نداری دسترسی داشته باشی. دیگه لازم نیست واسه یه شماره تلفن ده تا حقه مختلف رو امتحان کنی، دو دقیقه هک میکنی کارت راه میفته.در آخر هم استفاده ازش محدودیت داره. زیادی تو فضای مجازی باشی، عمو سروش بهت پیغام میده: «بسه بچه جون، برو یه سر به خونواده بزن یه بادی هم به کلهات بخوره. اون پیژامه راه راه هم مناسب سن شما نیست!»