طراحی و ظاهر البسه تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی روسیه به شکلی است که انتقادهای زیادی را طی روزهای اخیر در پی داشته و ساده بودن و از سوی دیگر عدم درآمدزایی فدراسیون از فروش پیراهنها موجب شده بازتاب هجمهها به این لباسها بیشتر شود.ابوالفضل صفایی، فعال حوزه پوشاک ورزشی توضیحات جامعی پیرامون این مسائل ارائه کرده است که اظهارات جالب توجه او را در زیر میخوانید:
« 1- لباس اول تیم ملی
همانطور که همه ما هم در تصاویر دیدیم، البسه ساده و با خطهای قرمز طراحی این لباس به هیچ عنوان به صورت اختصاصی برای تیم ملی ایران طراحی نشده و از مجله لباسهای تیمی آدیداس انتخاب شده که از مدل رجیستا ۱۶ انتخاب شده و فقط ایران نخواهد بود که از این مدل در جام جهانی استفاده خواهد کرد؛ مراکش، تیم بعدی خواهد بود که این مدل را انتخاب کرده و اما فراموش نکنیم که تیمهای ملی مصر، مکزیک و کلمبیا هم از همین امکان استفاده کردهاند(با این تفاوت که برای ۲ تیم کلمبیا و مکزیک از رنگبندیهای اختصاصی استفاده شده است)؛ و نکته قابل اهمیت تکنولوژی پارچه لباس تیم ملی خواهد بود که با سایر تیمها به یک شکل خواهد بود و بر خلاف ادعای مدیران فدارسیون که نشان از عدم اطلاع کافی در این زمینه هست، لباسها دارای تکنولوژی کلایما لایت هستن نه کلایما کول(که مدتی هست تولیدش متوقف شده است).
۲- لباس دوم تیم ملی
شرایط لباس دوم تیم ملی به مراتب بهتر است؛ تیم ملی ایران برای لباس دوم خود از سری کندیو ۱۸ انتخاب کرده که گرانترین لباس در تمام مجله لباسهای تیمی آدیداس است و از پارچهای با کیفیت و دوخت پریمیوم استفاده شده است! و تیمهایی مانند بلژیک و سوئد در جام جهانی و الجزایر، ولز، ایرلند شمالی و اسکاتلند هم از همین طرح برای لباسهای دوم خود استفاده میکنند؛ تیم ملی مراکش هم از لباسهای از قبل تولید شده آدیداس برای لباس دوم خود استفاده خواهد کرد؛ تیم ملی آرژانتین نیز از طراحی لباسهای تیمهای کلمبیا و مکزیک استفاده کرده ولی تغییر رنگ داده است.سوالی که دوستان عزیز و همراهان عزیز ما دارند این هست که چرا لباسهای ایران طراحی اختصاص ندارد و یا چرا در سایت آدیداس به فروش نمیرسد؟ و سوالی که باید واقعا از خودمان بپرسیم این است که چرا واقعا آدیداس باید این کار را انجام دهد؟ چه نفع و یا توجیه اقتصادی برای این غول تولید لباس دارد؟!
حضور در جام جهانی؟ آدیداس در همین جام جهانی تیمهایی نظیر آلمان( قهرمان دوره قبل)، اسپانیا (قهرمان دو دوره قبل و قهرمان چندین باره اروپا)، آرژانتین(فینالیست دوره قبل)، کلمبیا و مکزیک(تیم صعود کننده دوره قبل) و مصر (قهرمان قاره آفریقا) را بهعنوان اسپانسر رسمی در اختیار دارد؛ حالا آیا نیازی هست که همان مقدار هزینه برای تیم ملی ایران انجام بدهد؟ بحث پرداخت وجه که برای هر تیم متفاوت است، فرق اساسی با هزینه تولید لباس دارد و برای همه تیمهایی که طراحی اختصاص دارند یکی است.اضافه کردن خط و طرح هزینه چندانی برای آدیداس ندارد، اما تولید یک لباس که مشتری اول و آخرش تیم ملی ایران هست، هیچ توجیه اقتصادی برای این غول البسه جهان ندارد؛ مراکش هم به همین صورت هست که حتی بازیکنان شناختهتر شدهای نسبت به ایران دارد.شاید دوستان ژاپن را مثال خوبی برای مقایسه با ایران بدانند؛ اول باید به این نکته نگاه کرد که ژاپن با کمپانی آدیداس سابقه همکاری ۲۵ ساله و مداوم دارد و بعد از آلمان و آرژانتین، قدیمیترین شریک تجاری این برند معتبر آلمانی است.
* فروش لباس؟
این مورد قطعا برای همگی ما قابل درک است که فروش البسه ایران به هیچ وجه قابل قیاس حتی با تیمهای معتبر آسیایی هم نیست و فقط کافی است به آمار فروش برندهای خارجی که وارد ایران شدهاند برای تیم های ملی فوتبال نگاه کنید؛ همگی بعد از حضور یک فصله، به کارشان خاتمه دادند؛ البته کمپانی معتبر اسپانیایی جوما کمی از این قائده مستثنی هست که البته این برند هم از لباس از پیش تولید شده خود برای باشگاه پرسپولیس استفاده کرده که توجیه اقتصادی برایاش در پی داشته است.بنابر این به نظر میرسد کمی توقع ما از خود ما بالاتر است و اگر مایل بودیم که طرحی فقط برای ایران زده شود یا باید یک هزینه چند ۱۰ میلیون دلاری انجام میشد که از توان فدراسیون ایران خارج است و به هیچ عنوان توجیه اقتصادی ندارد و یا با برندهای گرید پایینتر صحبت میشد که آن مورد هم مسائل و مشکلات خود را داشته و دارد.»