به روز شده در ۱۴۰۳/۰۹/۰۱ - ۱۸:۰۹
 
۱
تاریخ انتشار : ۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ساعت ۱۳:۱۱
کد مطلب : ۱۵۰۹۷

پرآب ترین منطقه زاگرس هم بیابانی شد

گروه جامعه:‌ زنگ خطر بیابانی شدن هر روز در گوشه ای از این مرز وبوم و یکی از استانهای کشور شنیده می شود تا جایی که پس از رسیدن گرد و خاک ناشی از این پدیده در استانی مانند سیستان تا پشت بام خانه ها رسیده حالا بیابانزایی به پر آب ترین منطقه زاگرس که بام ایران معروف است نیز رسیده است.
پرآب ترین منطقه زاگرس هم  بیابانی شد
اطلاعات و داده‌های پژوهشی و مطالعاتی انجام شده در دشت‌های حاصلخیز چهارمحال و بختیاری، از مشاهده پدیده فرونشست زمین به‌عنوان شاخص‌ترین شناسه‌های آغاز بیابان‌زایی در سرزمین آب‌ها حکایت دارد. چهارمحال و بختیاری با میانگین بارش حدود 700 میلی‌متر – که نزدیک به میانگین جهانی است – در شمار یکی از قطب‌های اصلی تولید آب در زاگرس مرکزی و کشور قرار داشته و به‌عنوان سرچمشه‌های اصلی رودخانه‌هایی چون زاینده‌رود و کارون بزرگ است اما در میان حیرت کارشناسان و متخصصان حوزه منابع طبیعی و محیط زیست، نشانه‌های فرونشست زمین و آغاز پدیده فاجعه‌بار بیابان‌زایی در دشت‌های این منطقه مشاهده شده است که این موضوع نگرانی کارشناسان از فراگیر شدن موج بیابانزایی در تمام کشور را دو چندان می کند.



کمتر از ۴ دهه است که با افزایش جمعیت، توسعه اراضی کشاورزی و ورود ماشین‌آلات کشاورزی و وابستگی ۸۰ درصدی به منابع آب‌های زیرزمینی و روند نگران کننده افزایش تعداد چاه‌های مجاز و غیرمجاز کشاورزی در تمامی‌۱۱ دشت چهارمحال و بختیاری، سالانه حدود ۶۰۰ میلیون متر مکعب آب بوسیله ۳ هزار و 600 چاه و ۴۸۰ رشته قنات از ذخایر زیرزمینی بیرون کشیده شده و تعادل طبیعی این آبخوان‌ها برهم خورده است. تراکم تا ۵ حلقه چاه در هر کیلومتر مربع از این دشت‌های کشاورزی، بهره‌برداری‌های بیش ا ز حد ظرفیت مجاز از ذخیره آبخوان‌ها و حذف سالانه بیش از ۲ متر ستون آب شیرین این آبخوان‌ها، اضافه‌بر ایجاد بحران‌های آبی باعث هجوم آب شور طبقات زیرین و افزایش آسیب پذیری آبخوان‌ها از نظر شیمیایی شده است.

یک کارشناس منابع طبیعی مهم ترین دلیل این رخداد را نبود مدیریت درست منابع آبی استان چهارمحال و بختیاری می داند: نبود مدیریت مناسب در بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی و در زمینه‌های الگوی کشت و روش‌های آبیاری و اصلاح فرهنگ مصرف آب در بخش کشاورزی و گسترش بی‌رویه و چشم‌گیر زمین‌های کشاورزی که عموما در اثر تغییر کاربری‌های غیرقانونی و فرصت‌طلبانه مرغزارها و عرصه‌های مرتعی صورت گرفته است، علت اصلی افزایش برداشت‌های مضاعف و بی‌رویه از منابع آبی زیرزمینی این آبخوان‌ها شده است. به گفته هومان خاکپور، نتایج این اتفاق تا حدی است که در برخی از مناطق مانند دشت خانمیرزای لردگان، نشانه های بیابان‌زایی دیده می شود.



آبخوان آبرفتی دشت خانمیرزا نمونه منحصربه فردی از دشت‌های حاصلخیز چهارمحال و بختیاری است که در گذشته در بخش مرکزی آن یک تالاب طبیعی وجود داشته و بین تغذیه و تخلیه آب آن تعادل طبیعی برقرار بوده است اما با افزایش بهره‌برداری بی‌رویه از ذخیره آب زیرزمینی به‌عنوان تنها منبع تأمین کننده آب مورد نیاز بخش کشاورزی منطقه، روند نابودی و کوچک شدن این تالاب شدت یافته تا جایی‌که در حال حاضر مرغزاری تخریب شده و محدود برجای مانده است. آنطور که خاکپور می گوید: تقریبا در تمامی‌دشت‌های 11 گانه منطقه چهارمحال و بختیاری در سال‌های اخیر چاه‌های کم‌عمق در فصول کشت با کم‌آبی و حتی خشکیدگی مواجه بوده که در برخی موارد مشاجرات محلی و اجتماعی را به‌دنبال داشته است. مقایسه آماری منابع آبی این دشت‌ها در سال‌های مختلف بیانگر این حقیقت است که به بهانه افزایش تولید محصولات کشاورزی، اضافه‌ بر افزایش غیراصولی حدود 5 برابری شمار چاه‌های کشاورزی، تعداد چاه‌های عمیق نسبت به چاه‌های کم‌عمق به علت کاهش شدید سطح آب زیرزمینی و کف‌شکنی‌های مجاز و غیرمجاز جهت دست‌یابی به آب بیشتر، افزایش چشمگیری یافته است که این امر روند تخلیه غیرمجاز ذخیره این آبخوان‌ها را شتابی نگران کننده و فاجعه‌بار بخشیده که در سال‌های اخیر به‌عنوان دشت‌های ممنوعه و برخی نیز بحرانی اعلام شده‌اند.

به اعتقاد او، یکی ازضعف های مدیریتی موجود که می‌توان از آن به‌عنوان خسارت خودخواسته نام برد صدور مجوزهای قانونی حفر چاه و میزان برداشت آب است که بر اساس نیازهای آبی و گاهاً فشارهای اجتماعی کشاورزان صادر شده و توجه چندانی به ظرفیت‌های آبی آبخوان‌ها نشده است. اجرای طرح‌های‌های آبخیزداری و تغذیه مصنوعی، اجرای سیستم‌های نوین آبیاری، افزایش راندمان آبیاری، اصلاح الگوی کشت و انتخاب گونه‌های با نیاز آبی کم نیز در شمار کم‌هزینه‌ترین گزینه‌های عملیاتی در برنامه‌های میان‌مدت و بلندمدت مقابله با پدیده بیابان‌زایی در دشت‌های این دیار قراردارد.



بنابراین باتوجه به‌اینکه منابع آبی اکثر دشت‌ها تنها به بارش‌های سالانه وابسته است، مدیریت هوشمندانه بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی که منطبق بر برنامه‌های کارشناسی مدون باشد، از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود. رهاسازی اراضی ملی تصرفی و کاهش سطح زیر کشت محصولات کشاورزی، کنترل بهره‌برداری با نصب کنتور، تخریب چاه‌های غیرمجاز و حتی خاموش کردن برخی از چاه‌های فعال واقع در حریم یکدیگر از مهمترین اقداماتی است که می توان در کوتاه مدت برای مدریت این بحران انجام داد.
مرجع : مهر

مريم
United Kingdom
۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ۱۳:۴۴
سلام ضمن تشكر از زحمات شما. بايد چاره و تدبيري نو اندشيد اين انسان وايرانگر با پند و اندرز درست به شو نيست و همچنان به ويران كردن خود ادامه ميدهد .بايد آب را در هر نقطه از ايران ساعتي كرد چرا كه هيچ كس قدر اين نعمت الهي را نمي داند و هم چنان در هر كوه و برزني دست به نابودي منابع آبي ميزنند. (118026)
۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ۱۳:۴۸
خداوند خودش به فکر کشور ما باشه (118030)
۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ۱۴:۱۹
دشت پهناور وحاصلخیز سیلاخور در استان لرستان در دل زاگرس که چند دهه پیش پس از استانهای شمالی پر بارش ترین منطقه بود حالا در حال تبدیل به کویری پهناور است (118048)
بروجرد
۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ۱۶:۵۸
ما در منطقه سیلاخور داریم زندگی می کنیم . این منطقه دارای چند تا سراب پر اب مثل ونایی و کرتول و زارم بوده که خیلی پر اب بودن و تا دو سال پیش هم اب داشتن ولی الان این سرابها و رودخانه گلرود که تا چند سال پیش ما داخلش شنا میکردیم و شیرجه میرفتیم توش الن دیگه خشک خشکن (118144)
۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ۱۴:۵۶
ایران خشک شده است. (118061)
مجیب
Canada
۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ۱۵:۰۷
وای برما که فقط نظاره گر این فجایع هستیم.یاد فیلم بیسکوئیت سبز افتادم ووحشت سراسر وجودم را گرفت.لطفا دراین پیج عضو شوید.ایران در خطر بحران محیط زیستیست وما ومسولان درخواب.
https://www.facebook.com/Iranenvironmentalcampaigns?ref=stream&hc_location=stream
(کمپین برای محیط زیست ایران) (118075)
مجنون
۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ۱۷:۰۹
بازهم بیاین بگین جمعیت باید زیاد بشه! (118152)
کامران
۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ۱۷:۵۲
اکثر آب استان چهارمحال و بختیاری به سمت استان اصفهان و خوزستان و یزد و کرمان، از طریق تونل ها و سدهای مختلف بر روی سرچشمه های رودخانه زاینده رود و کارون داره میره، ولی مردم و کشاورزان استان چهارمحال و بختیاری با مشکلات خشک سالی و بی آبی دست و پنجه نرم می کنن و در زمستان سرمای 30 تا 40 درجه زیر صفر را تحمل می کنند و دولتهای مختلف فقط شعارش را میدن و هیچ کدام موفق به مدیریت صحیح آب این استان نشدن، حتی احمدی نژاد خودش مدیریت آب را برعهده گرفت ولی ای کاش نمی گرفت،
این پیام را ارسال کردم شاید دولت تدبیر و امید با اعتدال خود امید را به استان محروم چهارمحال و بختیاری برگرداند و آب این استان مدیریت و مردم استان از آب خودشان بهره مند شوند، و آب مازاد استان به استانهای همجوار از جمله اصفهان، خوزستان و یزد و کرمان ارسال شود.
ان شاء الله (118188)
بختیاری
۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ۱۸:۰۸
دعای داریوش کبیر: خداوند اين كشور را از دشمن، خشكسالي و دروغ محفوظ دارد. (118198)
مهدی
۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ۲۰:۵۵
خداوندا
کشور ما را از دشمن، خشکسالی و دروغ محفوظ دار. (118273)
فرزاد
۱۳۹۲/۰۶/۰۶ ۲۱:۱۸
خداوند این کشور را از خشکسالی، دروغ و دشمن محفوظ بدارد.
دعای داریوش بزرگ (118289)
۱۳۹۲/۰۶/۰۷ ۰۱:۳۹
علت این امر متاسفانه تونل های طویلی هست که برای انتقال آب به استانهای همجوار ساخته می شود و این تونلها تمام چشمه ها را در درون خود می بلعد و فاجعه آنکه این گونه تونل ها هنوز در دستور کار است نمونه آن سد بهشت آباد در شهرستان اردل.. (118378)
۱۳۹۲/۰۶/۰۷ ۰۱:۴۱
حالا باز دولت بیاد تو چهارمحال و بختیاری سد سازی کند تا چهار محال و بختیاری هم سرنوشتی کویری پیدا کند. مبارکه (118381)