به نام میراث فرهنگی، به کام تجارت!

 حالا همسایگانِ قدیمی می‌گویند این بنا که خانه‌ی قدیمی بوده و مالکش به عنوان یک ملک خیریه و وقفی قول داده که بنا را در قالب کاربری حسینیه بسازد، اما گویا قصد دارد کالبد بنا را یک مجتمع تجاری کند و بخشی کوچکی حسینیه بماند.حتی جوان حدودا ۳۰ ساله‌ای که به گفته‌ی خودش حدود ۲۰ سال است دیوار به دیوار و در همسایگی این بنا زندگی می‌کند و خاطرات زیادی با همسایگان‌اش دارد، به خبرنگار ایسنا می‌گوید: این ساختمان از همان ابتدا یک بنای مسکونی بود و داخل آن از نظر تاریخی ارزشمند بود. در طول سال‌های مختلف به دلیل رفت‌وآمد همسایگی فضای داخل را کاملا دیده بودم.او نیز مانند بقیه اهالی ساختمان که حتی به میراث فرهنگی اعتراض برده‌اند، می‌گوید: با وجود اعلام اولیه برای ساخت حسینیه در این مکان، گویا قرار است یک مجتمع تجاری در آن ساخته شود.از سوی دیگر، براساس نامه‌نگاری‌های انجام شده بین میراث‌ فرهنگی استان تهران و شهرداری منطقه ۱۲، همه نامه‌نگاری‌ها بین این دو نهاد انجام شده و حتی اعلام درخواست مالک برای ساخت و ساز جدید مطرح شده است، اما میراث فرهنگی از ابتدا یک شرط برای این کار دارد.

براساس نخستین نامه‌نگاری‌ها بین این دو نهاد، عابد ملکی - شهردار وقت منطقه ۱۲ تهران خطاب به رجبعلی خسروآبادی مدیر کل وقت میراث فرهنگی استان تهران - اعلام کرده است: براساس درخواست تخریب و نوسازی ساختمان متعلق به حسینیه علی‌ابن ابیطالب (ع) در خیابان ۱۵ خرداد میدان امامزاده یحیی کوچه ابوالقاسم شیرازی، پلاک ۱۹ با ارسال همه مدارک و مستندات و نقشه‌های معماری جدید با کاربری حسینیه، این درخواست بررسی شود. همچنین روی همان نامه دست‌نوشته‌ای در تاریخ ۲۶ تیر ذکر شده که «کاربری حسینیه با ارائه‌ی نقشه‌ها و رعایت حیاط مرکزی و بدون عقب‌نشینی موافقت شده است.»از سوی دیگر خسروآبادی در پاسخ به شهردار منطقه ۱۲ اعلام کرده است: «مالک موظف است قبل از هرکاری نسبت به تهیه نقشه‌های معماری این ملک، برای بررسی و گرفتن تاییدیه به این اداره کل اقدام کند.«مستندسازی کامل ملک، تهیه نقشه‌های معماری وضع موجود شامل مقاطع، نما، پلان و ...، رعایت ضابطه ارتفاعی حداکثر ۱۰.۵ متر از سطح معبر مجاور با توجه به قرارگیری در بافت ثبتی عودلاجان، حفظ توده فضای وضع و مطابق با نقشه‌های معماری وضع موجود، عدم تغییر کاربری، نماسازی هماهنگ با بافت تاریخی اطراف و استفاده از مصالح سنتی آجر قزاقی در نما» نیز موارد مشروط میراث فرهنگی بوده‌اند.