مقتدایی: به روحانی گفته بودم اما گوش شنوایی نبود

یادداشت حضرتعالی که کوتاه بود ولی هر جمله آن بخوبی از حس مسئولیت و تعهد شما وجامعه هنری کشور نسبت به مشکلات مردم حکایت داشت را مطالعه نمودم.متاسفانه این روزها شاهد رویدادهای تلخی در بعضی از مناطق کشور به ویژه در خوزستان و بالاخص شهرهای مظلوم آبادان و خرمشهر هستیم. هر کس با الفبای علم مدیریت و موضوعات استراتژیک آشنا باشد می‌داند که بسیاری از اینگونه حوادث اجتناب ناپذیر اما قابل پیش بینی هستند. عمده بحث‌ها و مجادلات بنده با بعضی از اعضای کابینه و شخص رئیس جمهور در دوره مدیریتم در خوزستان بر همین مبنا بود به همین علت در سخنرانی مراسم تودیع خطاب به روحانی گفتم که” بعضی قفل‌ها با کلید باز نمی شوند باید آنها را برید ” کنایه از اینکه باید تصمیمات اصولی (ریشه ای) و منطقی گرفت و با قاطعیت هر چه تمامتر آنها را عملیاتی و اجرایی نمود.

البته با کمال تاسف برای عرایض بنده گوش شنوایی نبود. در انتخابات اخیر ریاست جمهوری نیز به اصرار دوستان پس از بیان تمام اشکالات دور اول دولت روحانی و انتظار رفع آنها در حمایت از ایشان وارد عمل شدیم اما پس از انتخابات باز ایشان و همکارانشان راه قبلی را ادامه دادند تا کار به جایی رسید که رئیس جمهور ناچار شد اعلام کند من دست همه مخالفین را می بوسم و از همه خواستند که برای مقابله با بحران های موجود در کنار و حامی دولت باشند. بنده عرض میکنم نیازی به بوسیدن دست کسانی که مترصدند تا روحانی را زمین بزنند نیست، کافی است رئیس جمهور دست خود را به سوی خادمین اصلی مردم که فرصت خدمت را از آنان گرفته اند و تعداد آنها نیز در سطح کشور کم نیست صرف نظر از گرایشات سیاسی آنان دراز کند.

به نظر می رسد جرم اغلب آنان جسارت، شجاعت وقاطعیت در تصمیم گیری و اجرا در رفع مشکلات مردم است.آری کافی است این خادمین را با یک فراخوان به کمک بگیرند، مطمئن باشید در خدمت به کشورشان کوتاهی نخواهند کرد. اما دردمندانه باید گفت حتی اگر آقای روحانی بخواهد چنین کند نخواهد توانست زیرا ریشه و علت اصلی اغلب این معضلات و مشکلاتی که کشور در ابعاد مختلف با آنها روبرو است عملکرد مجموعه ای است که در طی سه دهه گذشته نهادهای برخاسته از رای مستقیم مردم از قبیل مجلس خبرگان، مجلس شورای اسلامی، ریاست جمهوری و اخیرا شوراهای اسلامی شهر و روستا را هدف ضربات خرد کننده خود قرار داده است و در حقیقت مردم سالاری را که نقطه قوت و افتخار این نظام است را به بدترین شکل ممکن تضعیف نموده است. به تعبیری باید گفت که تک تیر اندازان شورای نگهبان با استفاده از اسلحه ای به نام نظارت استصوابی از سنگری مستحکم به نام شورای نگهبان نهادهای مربوط به جمهوریت نظام را مورد حملات بی وقفه خود قرار داده اند که نتیجه آن حذف بسیاری از استعدادهای درخشان مدیریتی، سیاسی، دینی و کاردان از صحنه اجرایی و قانون گذاری کشوراست. در نتیجه مجلس خبرگانی پیر و خسته، مجلس شورایی غیر متخصص و از هم گسسته و دولتی ترسو و به گل نشسته نصیب کشور شده است ! چرا باید مردم ما همواره در انتخابات میان بد و بدتر گرفتار شوند ؟

چرا باید مردم ناچار باشند دست به دامان افراد ناآزموده شوند، افرادی که حتی در بیان عقاید معمولی خود از ترس رد صلاحیت و از دست دادن موقعیت خود وحشت دارند! بحران همیشه پیش می آید و اقسام گوناگونی دارد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی یا حتی همین موضوع آب و ریز گرد و غیره اما اغلب اوقات قابل پیش بینی است و اگر نگوییم می‌توان از آنها بطور کامل پیشگیری کرد تا حدود زیادی می‌توان خسارات ناشی از آن را کاهش داد. ما در اواسط دهه ۷۰ نیز در آبادان و خرمشهر با این بحران روبرو شدیم اما اکنون پس از بیست سال نباید باز غافلگیر شویم و شاهد این حوادث تلخ باشیم.چرا اکنون باید با دستپاچگی و پس از اعتراضات مردمی پروژه آبرسانی سرعت بگیرد؟ زیرا از دولت و مجلس برخاسته از شورای نگهبانی با اوصاف فوق‌الذکر نمی توان انتظار نمایندگان و مدیرانی قوی و آینده نگر و آزاده داشت.

البته نباید تاثیر خشکسالی را در حوادث اخیر نادیده گرفت اما اگر به تاریخ سه دهه گذشته وزارت نیرو که در راس آن جناب آقای زنگنه بوده نگاهی بیندازیم و ببینیم که ایشان چگونه سازمان آب و برق با مدیریتی یکپارچه را به ۱۰ یا ۱۱ شرکت فرعی قطعه قطعه کرد به ریشه این عدم انسجام و برنامه ریزی پی خواهیم برد. مقصر این مشکلات کشور یکی دو نفر یا یکی دو نهاد و جریان نیست بلکه باید همه جریانات موجود در کشور را که از ابتدا رویه حذف را به جای جذب برگزیدند مقصر دانست و مادامی که این شیوه ادامه داشته باشد مشکلات این مردم شریف به قوت خود باقی است. درد زیاد است اما دو صد گفته چون نیم کردار نیست بنده مثل همیشه آماده هرگونه همکاری بطور مستقیم و غیر مستقیم به منظور مقابله با بحران اخیر و کمک به حل آن هستم. در پایان از لطف و محبت شما سپاسگزارم و امیدوارم با تلاش همگانی بتوانیم از ثمره خون شهیدان به خون خفته و اشک مادران، همسران و کودکان شهدا در سراسر کشورایران و بالاخص استان خوزستان به نیکی پاسداری نماییم.