پژوهشگران دانشگاه "ام.آی.تی"(MIT)، یک مدل یادگیری ماشینی ابداع کردهاند که میتواند به رایانهها در تفسیر احساسات طبیعی انسان کمک کند.در حوزه "محاسبه عاطفی"، رباتها و رایانهها، حالتهای چهره را تحلیل میکنند، به تفسیر احساسات میپردازند و براساس این اطلاعات، واکنش نشان میدهند. کاربردهای این روش، بررسی سلامت افراد، سنجش علاقه دانشآموزان، کمک به تشخیص نشانههای بیماریهای خاص و گسترش همکاری مفید رباتها است.در هر حال، چالش موضوع این است که افراد گوناگون، احساسات خود را به شکل متفاوتی بیان میکنند و این تفاوت، به عوامل بسیاری بستگی دارد. تفاوتهای عمومی میان افراد را میتوان در فرهنگ، جنسیت و گروههای سنی مشاهده کرد اما تفاوتهای دیگر میتوانند دقیقتر باشند. این تفاوتها، به زمان، میزان خواب یا حتی سطح آشنایی با مخاطب در مکالمه که شیوه بیان احساسات را تعیین میکند، اشاره دارند.
مغز انسان، به طور غریزی این پیچ و خمها را درک میکند اما ماشینها از عهده درک آنها برنمیآیند. در سالهای اخیر، روشهای یادگیری عمیق برای کمک به درک این موضوعات پیشرفت کردهاند اما هنوز دقت و سازگاری لازم را با افراد متفاوت ندارند.الگوریتم ماشینی پژوهشگران ام.آی.تی، به سیستمهای سنتی کمک میکند این تغییرات کوچک در حالت چهره را بهتر درک کنند تا هنگام برخورد با هزاران تصویر چهره، تشخیص بهتری در مورد حالتهای گوناگون داشته باشند.به علاوه، این مدل با استفاده از دادههای آموزشی میتواند به شکل کارآمدتر با گروه جدیدی از افراد سازگار شود. هدف از ابداع این مدل، بهبود فناوریهای محاسبه عاطفی موجود است."اگی رودوویک" (Oggi Rudovic)، از پژوهشگران آزمایشگاه رسانه دانشگاه ام.آی.تی و نویسنده ارشد این پژوهش گفت: این مدل جدید، روش خوبی برای بررسی حالات انسانی است. اگر بخواهیم رباتها از هوش اجتماعی برخوردار شوند، باید به آنها کمک کنیم که مانند انسانها، به حالات و احساسات واکنش هوشمندانه و طبیعی نشان دهند.