ترجیح می‌دهم شغلم را تغییر دهم

جشنواره فیلم «ونیز» سال گذشته به سبب انتخاب تنها یک فیلم از کارگردانان زن در میان آثار بخش رقابتی مورد انتقادهای فراوانی قرار گرفت و در حالی که بسیاری انتظار داشتند امسال تعداد ساخته‌های سینماگران زن در بخش اصلی جشنواره افزایش یابد، اتفاق سال گذشته مجددا تکرار شد.«آلبرتو باربارا» دبیر جشنواره «ونیز» همچنان بر سر اصول خود باقی ‌مانده است و تاکید می‌کند این وظیفه جشنواره ونیز نیست که جو حاکم در صنعت سینمای جهان را تغییر دهد.«باربارا » پس از اعلام فیلم‌های حاضر در بخش‌های مختلف هفتادوپنجمین جنشواره فیلم ونیز گفت: از دیدگاه من اضافه کردن یک فیلم دیگر به بخش رقابتی تنها به دلیل آن که کارگردانش زن است برای آن کارگردان بسیار اهانت‌آمیز است. اگر قرار باشد فیلمی را تنها براساس این که ساخته یک کارگردان زن است و نه بر اساس کیفیت آن برای جشنواره انتخاب کنم، ترجیح می دهم شغلم را تغییر دهم. دبیر جشنواره ونیز همچنین گفت: "امسال ۱۵۰۰ فیلم ارسالی به جشنواره را تماشا کردم که حدود یک سوم از آنها از کارگردانان زن بود. پیش از این بارها گفته‌ام که بهترین راه برای تماشای فیلم، دیدن آن بدون اطلاع از فهرست عوامل آن است. نمی‌خواهم تحت تاثیر کارگردان آن قرار بگیرم و برایم مهم نیست که کارگردان اثر زن است یا مرد. شغل من این است که تعیین کنم این فیلم خوب است یا نه و این فیلم بهتر است یا دیگری. 

وی خاطرنشان کرد: البته وقتی فیلم «روما» رو می‌دیدم می دانستم که ساخته «آلفونسو کوران» است، وقتی فیلم ساخته «جنیفر کنت» را دیدم، می‌دانستم او پشت این پروژه سینمایی است. فیلم «بلبل» را به این دلیل نگاه کردیم که می‌دانستیم ساخته یک فیلمساز مستعد و آینده‌دار است. با این وجود زمانی که یک فیلم اول را تماشا می‌کنیم کیفیت فیلم را لحاظ می‌کنیم و این که فیلم خوبی باشد و مهم نیست کارگردان آن زن یا مرد باشد. البته که از حضور بیشتر زنان در ونیز خوشحال می‌شوم اما این موضوع به من بستگی ندارد. «آلبرتو بارارا» ادامه داد: مشکل این است که هنوز تعصبات بسیار زیادی در صنعت سینما وجود دارد که باید تغییر کنند و من فکر می‌کنم با گذر زمان این شرایط تغییر خواهد کرد. دیر یا زود همه متوجه خواهند شد که فیلم سازان زن نیز به خوبی فیلمسازان مرد و با همان اندازه خلاقیت هستند اما این چیزی است که باید از ابتدای زنجیره درست شود و نه در انتها و نه با ایجاد این ضمانت که یک چهارم فیلم‌های همه جشنواره‌ها را به سینماگران زن اختصاص دهیم. باید به زنان همان امکاناتی را بدهیم که در اختیار مردان است اما این چیزی است که خارج از عهده ماست. جشنواره ونیز نمی‌تواند کاری درباره آن انجام دهد و وظیفه ما نیست که شرایط را تغییر دهیم.«باربارا» با اشاره به جشنواره‌های کن و لوکارنو که شرایطشان از لحاظ تعداد حضور کارگردانان زن در بخش اصلی تنها اندکی بهتر از ونیز بود (امسال از میان ۱۷ فیلم بخش اصلی کن ۳ فیلم ساخته زنان بود و در جشنواره لوکارنو این نسبت ۱۵ به ۳ بود) نیز اضافه کرد: خوشحال می‌شوم که بگویم تعداد فیلمسازان زن و مرد در جشنواره برابر است، اما این موضوع در آینده اتفاق خواهد افتاد. 

دکتر «مارتا لوزان» رئیس مرکز مطالعه زنان در سینما و تلویزیون در دانشگاه سن‌دیگو در این باره توضیح داد: هر جشنواره‌ای که امروز با چنین مشکلی رو به روست بخشی از مشکل است و نه راه حل. انتخاب‌های جشنواره‌ها شرایط موجود را تقویت می‌کند و در نتیجه برنامه‌های نمایش آنها تنها بازتاب بخشی محدود  از آثار در سینمای جهان است. در نهایت این رویکرد به سینما از دریچه جنسیتی موجب فقر صنعت سینما می‌شود که همه ما آنها را تماشا میکنیم، درباره آنها می‌خوانیم و باهم صحبت می‌کنیم. جشنواره فیلم تورنتو که در بازه زمانی تقریبا یکسانی با جشنواره ونیز  برگزار می‌شود امسال شاهد حضور چشمگیر سینماگران زن چون «کلر دنیس»، «سارا کولانگلو»، «نیکل هولوفشنر»، «الیزابت چومکو»، «پاتریشیا روزما»، «ماریل هلر»، «نادین لبکی»، «میان هنسن-لاو» و «اوا هوسون» است. برای بخش‌های جنبی جشنواره ونیز که به موازات با جشنواره برگزار می‌شوند نیز آینده از هم‌اکنون آغاز شده و در بخش «روزهای ونیز» نیمی از ۱۲ فیلم بخش اصلی به کارگردانان زن اختصاص یافته است. در بخش هفته منتقدین ونیز هم سه فیلم از هفت اثر رقابتی ساخته سینماگران زن است.هفتادوپنجمین دوره جشنواره فیلم ونیز از ۲۹ اوت تا ۸ سپتامبر (۷ تا ۱۷ شهریور) ادامه خواهد داشت و امسال «گیرمو دل تورو» فیلمساز مشهور مکزیکی به عنوان رئیس داوران بخش رقابتی انتخاب شده است.