تجمع کنندگان دیروز عصا می‌زدند

اولین اقدام نادرست آنان آتش‌تهیه‌ای بود که از مدت‌ها پیش علیه نمایندگان مجلس ریختند. استفاده از عناوینی چون خیانت، لایحه استعماری و خلاف شرع و انواع و اقسام صفات ناپسند به این لایحه بدون اینکه کوچک‌ترین توضیحی ارائه کنند، نمونه آن است. بعد هم در روز رسیدگی چند صد نفر را پلاکارد به دست جلوی مجلس قرار دادند و در داخل مجلس گفتند که هزاران نفر در بیرون مجلس نسبت به تصویب این لایحه اعتراض دارند!! و نگفتند که میلیون‌ها نفر پای رادیو منتظر دلایل مخالفان بودند و هیچ‌گاه دلیلی نشنیدند. چرا این رفتار زشت است؟ پاسخ ساده است.اگر این رفتار از سوی مخالفان نظام صورت گیرد قابل فهم است ولی کسانی که خود را طرفداران دوآتشه نظام معرفی می‌کنند، یک لحظه فکر نمی‌کنند که این چه نظامی است که مجلس و نمایندگان آن را باید تهدید کرد و با پیامک آنها را ترساند تا مبادا به لایحه‌ای استعماری و خیانت‌بار و خلاف شرع رأی دهند؟ مگر نظام شورای نگهبان، مجمع تشخیص و از همه مهم‌تر رهبری ندارد که این قدر نگران آن هستید؟ بدیهی است که طرفداران احمدی‌نژاد و کاسبان تحریم پشت ماجرا بودند.

نکته بعدی مایه گذاشتن فریبکارانه و نادرست از رهبر معظم انقلاب بود که نشانه‌ای از نداشتن استدلال است. فرض کنیم رهبری نظام با یک چیزی مخالف باشند. خب حتماً برای آن استدلال دارند و طبیعی است استدلال هم به نحوی است که در صورت بیان مجاب‌کننده است. در این صورت چرا کسی چنین استدلال‌هایی را بدون ارجاع به ایشان بیان نمی‌کند؟ و فقط در پی ارجاع بدون استدلال هستند و بدتر از همه اینکه معلوم شد چنین ارجاعی نادرست و خلاف واقع نیز هست و خواندن نظر ایشان از سوی رئیس مجلس آبی بود که بر آتش این خلاف‌گویی پاشیده شد. رفتار مخالفان در مجلس که به‌جای اظهارنظر منطقی، همواره با فریاد و بهم زدن جلسه سعی در پیشبرد اهداف خود داشتند، نشانه دیگری از سقوط آزاد این جماعت بود. مجلسی که بیش از 270 نفر در آن حاضر بودند و از رادیو نیز مذاکرات آن پخش می‌شود و همه ملت آن را می‌شنوند، چه جای فریاد زدن و جار و جنجال است؟ اگر حرفی دارید منطقی بیان کنید، مردم متوجه حقیقت ماجرا خواهند شد. اینکه می‌گویند بی‌مایه فطیر است مصداق روشن این وضع مخالفان است.

فضای رعب و وحشت ایجاد کردن موجب شد که نمایندگان از ترس تبعات آرای خود، رأی‌گیری را مخفی اعلام کنند و این هم از عجایب سیاست در ایران است که برای رأی‌گیری نسبت به لایحه پیوستن ایران به شفافیت مالی، نمایندگانش به‌صورت غیرشفاف رأی می‌دهند!! چرا چنین شد؟! برای خنثی کردن فضای تهدیدآمیز و ارعاب مخالفان لایحه. بدتر از همه عصبانیت مخالفان است که یک مسأله را تبدیل به یک بازی صفر و یک و به قول معروف ناموسی کردند! به همین علت است که وقتی متوجه شدند لایحه رأی آورد، یکی از آنان آن را پاره کرد و به سوی رئیس مجلس پرتاب کرد. درست مثل اقدامی که طرفداران احمدی‌نژاد در آتش زدن حکم بقایی جلوی سفارت بریتانیا!! انجام دادند. این کارها خلاف بدیهیات سیاسی است و نشانه نداشتن منطق و نیز عصبانیت شدید است.

چند صد نفر که به طور معمول خود را تحت پوشش دانشجو درمی‌آورند و بعضاً از فرط کهولت سن با عصا راه می‌روند، جلوی مجلس تجمع کردند و با سر دادن «عزا عزاست امروز»! معلوم نکردند که صاحب عزا کیست؟ ولی حضور همین افراد بهترین نشانه بر بی‌منطق بودن کار مخالفان است. چرا که همه می‌دانند هیچ‌کس اجازه ندارد که حتی یک تظاهرات آرام در دفاع از FATF برگزار کند و بسرعت پراکنده یا بازداشت خواهند شد، همین رفتار و موقعیت تبعیض‌آمیز آنان بهترین دلیل برای ذیحق نبودن آنان است.آنان اگر اندکی حریت داشتند متوجه می‌شدند که حضور آنان جلوی مجلس و شلوغ کردنشان، بیش از آنکه ناشی از حق آنان برای ابراز عقیده و نظرشان باشد، متأثر از نوعی تبعیض شدید است که آنان را مجاز به چنین حضوری می‌کند. این همان تبعیضی است که FATF می‌خواهد آن را در حوزه مالی از میان ببرد و اجازه ندهد که فقط طرفداران پولشویی تظاهرات کنند، بلکه برای همه مردم و در هر موضوعی امکان اظهارنظر و تجمع باشد.
سقوط آزاد سیاسی از خیلی وقت پیش آغاز شده است، اینها فقط نمونه‌هایی از زمین خوردن آن است.