پژوهشگران "دانشگاه نورثوسترن"(NU) و دانشکده پزشکی "دانشگاه واشنگتن در سنلوئیس"(WashU)، یک ایمپلنت جدید ابداع کردهاند که قابل تجزیه زیستی است. این ایمپلنت طوری طراحی شده که میتواند عصبهای آسیبدیده را به صورت الکتریکی شبیهسازی کند و فرآیند ترمیم را سرعت بخشد.عصبها میتوانند خود را پس از آسیب دیدن ترمیم کنند اما این فرآیند، اغلب کند و ناکارآمد است و گاهی اوقات به بیحس شدن دستها، بازوها و پاها منجر میشود. شبیهسازی الکتریکی بافتهای آسیبدیده میتواند به فرآیند ترمیم سرعت بدهد اما برای این کار، راهی به جز جراحی وجود ندارد.این ایمپلنت، ابزار جدیدی است که اطراف عصب آسیب دیده را میپوشاند و شبیهسازی الکتریکی را به شکل برنامهریزی شده انجام میدهد.آزمایشهای ابتدایی روی موشها، نشان داد که این ابزار میتواند به فرآیند فرستادن سیگنال عصبها و بهبود توده عضلانی، سرعت بدهد. همچنین مشخص شد که ایمپلنت، در بدن جذب میشود و هیچ عوارض جانبی منفی ندارد.
"ویلسون زاک ری"(Wilson Zack Ray)، از نویسندگان این پژوهش گفت: ما پیش از انجام دادن این بررسی، از تاثیر شبیهسازی مطمئن نبودیم اما اکنون به کارآیی آن اطمینان داریم و تلاش میکنیم آن را در زمان مناسب برای افزایش بهبودی عصبها به کار ببریم.به گفته پژوهشگران، طراحی این ابزار به گونهای است که دو هفته پیش از حل شدن، کار خود را انجام میدهد. پژوهشگران ادعا میکنند که این بازه زمانی میتواند به سادگی، با تغییر مواد داخل ابزار، اصلاح شود؛ در نتیجه ممکن است عملکرد ایمپلنت در آزمایشهای آینده، بین چند روز تا چند هفته صورت گیرد. همچنین، قابلیت جذب این ابزار، نیاز به یک عمل جراحی خطرناک دیگر را رفع میکند."جان راجرز"(John Rogers)، از نویسندگان این پژوهش گفت: ما از ابداع این ایمپلنت هیجانزده هستیم زیرا مواد، ابزار، روشهای ساخت و سیستمهای لازم را برای استفاده از آن در اختیار داریم و میتوانیم آنها را برای حل مشکلات سلامتی انسان به کار ببریم.این پژوهش، در مجله "Nature Medicine" به چاپ رسید.