شرکت اتومبیل سازی سیتروئن در آن سال خودروی کوچک دو سیلندری با نام سیتروئن ۲CV (دو اسبه) یا «دودوش» را در نمایشگاه سالانه اتومبیل پاریس به نمایش گذاشته بود؛ خودرویی نسبتا ارزان و کم مصرف که طراحی جالب و یگانهای داشت. این خودرو با این که دیگر تولید نمیشود، هنوز هم طرفداران زیادی دارد و در پاریس به عنوان یکی از جاذبههای گردشگری این شهر در آمده است. ژیان در ابتدا چندان مورد اقبال واقع نشد، اما رفته رفته انواع آن اعم از سواری، وانت و مدل «مهاری» آن قدر مورد استفاده قرار گرفت که به عنوان نمادی از نمادهای معاصر فرانسه شناخته شد.
دوستداران این نماد اسطورهای فرانسه انجمنها و باشگاههایی تشکیل داده و هر از گاهی با ژیانهای خود در شهرهای مختلف این کشور رژه میروند. سال گذشته کلکسیونرهای اتومبیل در فرانسه برای یک ژیان تولید ۱۹۶۱ بالغ بر ۱۷۲ هزار یورو پول پرداخت کردند. نمایشگاه اتومبیل پاریس از قدیمیترین نمایشگاههای خودرو در جهان است. این نمایشگاه هماکنون در پاریس برپاست و تا ۱۴ اکتبر ادامه دارد.
ژیان در ایران
ژیان نیز در ایران از خودروهای محبوب به شمار میرفت و خانوادههای ایرانی خاطرات زیادی از این خودرو دارند. تولید این خودرو در اواخر دهه ۱۳۴۰ شمسی در شرکت سهامی سیتروئن ایران (سایپای کنونی) آغاز شد. ژیان در واقع رقیب پیکان بود که در ایران خودرو تولید می شد. در اولین عرضه در ایران ژیان به قیمت ۱۲ هزار تومان به فروش رفت، در حالی که پیکان ۱۷ هزار تومان بود. ژیان در ایران برای خانواده های کم بضاعتتر تولید میشد و اگر کسی امکان مالی بیشتری داشت به سمت خرید پیکان میرفت چرا که هل دادن ژیان در سربالاییها کار آسانی نبود. پس از انقلاب ۱۳۵۷ تولید این خودرو اندک اندک کاهش یافت و شرکت سایپا یک خودروی فرانسوی دیگر یعنی رنو ۵ را جایگزین آن کرد. پس از رنو نیز نوبت به پراید رسید.