من به آل پاچینو ایمان دارم

ریپرتر خاویر باردم ۴۹ ساله بیشتر صحبت‌هایش درباره دوران بازیگری در اسپانیا زادگاهش بود، جایی که مادر بازیگر و تهیه کننده‌ی او،عموی کارگردانش خوان آنتونیو باردم مشغول فعالیت هستند.نخستین تجربه مقابل دوربین باردم در پنج سالگی و در یکی از شوهای تلویزیونی مادرش بود. اما او می‌خواست در رشته هنرهای تجسمی تحصیل کند. در دوران کالج در وقت های آزاد کار می‌کرد تا خرج تحصیل خود را درآورد. در سن ۱۹ سالگی اولین نقش بلند خود را در فیلم «دوران لولو» ساخته بیگاس لونا ایفا کرد. خاویر باردم،لونا را تاثیرگذارترین کارگردانی می‌داند که نقطه عطف کارنامه او را رقم زده است.او در «خامون خامون» ساخته لونا در کنار پنه لوپه کروز در سال ۱۹۹۲ بازی کرد .در فیلم نقش یکی از مردان جوانی را داشت که چشمش به دنبال کروز بود. کروز در آن زمان ۱۶ ساله بود و آنها سال ها بعد با یکدیگر ازدواج کردند. خاویر باردم نقطه عطف دیگر کارنامه خود را همکاری با جولیان اشنابل می‌داند، که در «پیش از شب فرو افتد»(۱۹۹۹) نقش نویسنده کوبایی رینالدو آرناس را به او داد. باردم می‌گوید:« بیست روز قبل از فیلمبرداری من را آوردند.خیلی زود باید یاد می‎‌گرفتم به زبان انگلیسی اما با لهجه کوبایی غلیظ مقابل دوربین بروم.»

این نقش ورود باردم به هالیوود بود و برای او نخستین نامزدی اسکار را به همراه داشت. او ده سال بعد مجسمه اسکار را برای ایفای نقش قاتلی به نام آنتون چیگور در «جایی برای پیرمردها نیست» ساخته برادران کوئن به خانه برد. نقشی که اعتراف می‌کند از مدل عجیب موهای ش اصلا رضایت نداشت. « برادران کوئن این مدل مو را در عکسی از سال‌های ۱۹۶۰ در کتاب تیجوانا پیدا کرده بودند. تصویر مردی در روسپی خانه بود.آنها ریسه رفتند از خنده و گفتند که همین مدل موی تو خواهد بود.وقتی با این مدل مو راه می‌رفتم بازهم غش می‌کردند از خنده.»باردم می‌گوید سخت‌ترین نقشی که تاکنون ایفا کرده در درام خیابانی «زیبا/ Biutiful» ساخته آلخاندرو گونزالس ایناریتو است.در فیلم نقش یک جنایت کار اهل بارسلونا را ایفا می کرد که فقط چند ماهی زنده می ماند.«اصلا دوران فیلمبرداری آسانی نبود.شش ماه طول کشید.احساس می‌کردم قرار است بمیرم. پس از آن رفتم سراغ خوردن،نیایش،عشق ورزیدن،که مانند وارد کردن نسیم تازه به ریه‌ها بود.»

باردم در پاسخ به سوالی درباره همکاری با وودی آلن در «ویکی،کریستینا،بارسلونا» می‌گوید برخورد کمی با وودی داشت و اصلا شک دارد که او را می‌شناخت. باردم خیلی سریع از وودی آلن درقبال اتهام کودک آزادی دفاع می‌کند که پرونده قدیمی است و دوباره مطرح شده است. خاویر باردم با سیاست جدید جشنواره کن نیز موافق است. او از خاطره نمایش فیلم‌هایی مانند آخرین چهره ساخته شان پن می‌گوید که پیش از نمایش عمومی در کن،نمایش ویژه منتقدان و خبرنگاران برگزار و نقدها و واکنش‌ها منتشر شده بود.باردم می‌گوید:«فرش قرمز فیلم برای عوامل مانند مراسم تشییع جنازه بود.» درمورد بازیگری باردم اعتقاد دارد :«نقش آفرینی باید تا می‌تواند شفاف باشد. بازیگر باید تلاش کند تا حد امکان صادق باشد.اما صادق بودن حتی در زندگی واقعی راحت نیست.» باردم در مورد بازیگران الهام بخش خود به لیو اولمان سوئدی اشاره می‌کند که در میان تماشاگران حضور دارد و جایزه افتخاری جشنواره لومییر را گرفته و در ادامه نام بازیگری را می‌گوید که بیشترین اثر را بر او گذاشته:«من به آل پاچینو ایمان دارم.»