دستمزدهاي سربه فلك كشيده درسينما

به نظر ميرسد مهمترين آسيبي كه بخش خصوصي در زمينه از توليدات فاخر دچار شده بحث دستمزدها باشد. در اين باره گفته ميشود براي يكي از توليدات فاخر سال 91 يك بازيگر سينما بيش از نيم ميليارد تومان دستمزد گرفته است. دستمزدي كه بخش خصوصي امكان پرداخت آن را ندارد ولي پرداخت چنين مبالغي تورمي را به سينما تحميل ميكند كه با توجه به فروش پايين اغلب فيلمها، آسيبي جدي را براي سينماي ايران به همراه دارد.



سيروس الوند: مشكل دستمزدهاي بالا به گردن تهيه كننده هاست
سيروس الوند تأكيد كرد اگر تهيه كننده و پخش كنندگان سينما تن به پرداخت مبالغ آنچناني ندهند و باور كنند يك فيلم بدون ستاره هم ميفروشد، مشكل سينما حل ميشود. الوند گفت: من سال هاست فيلم نساخته ام و از اوضاع دستمزدها بي خبرم. آخرين فيلمي هم که کار کردم «پرتقال خوني» بود که به نظرم دستمزدهاي آن منطقي بود. وي افزود: البته شنيده ام دستمزدها بالا رفته و سواي آثار فاخر، براي همکاري در فيلم هاي معمولي هم دستمزدهاي بالا طلب ميشود . به عبارت ديگر شايد کل هزينه ساخت يک فيلم معمولي صرف دستمزد چند نفر خاص مي شود که قطعا منطقي نيست. الوند بيان داشت: ريشه يابي علت بالا رفتن دستمزدها تنها در تاثير فيلم هاي فاخر خلاصه نمي شود. امروز تهيه کننده ها فکر مي کنند اگر چهره معروف نداشته باشند، فيلمشان اکران نمي شود يا به سختي اکران مي شود. حال آنکه اين باور، باور بسيار غلطي است. نکته ديگر تلويزيون است. در اين رسانه مبالغ کلاني به بازيگران پرداخت مي شود و اين موضوعي است که صدا و سيما هرگز مطرح نمي کند. اين كارگردان تأكيد كرد: گاهي نيز پيش مي آيد که کسي دستمزد بالاي ماهيانه مي گيرد و لا به لاي آن بازي هايي هم براي سينما دارد! همه اين مسائل دست به دست هم مي دهد تا دستمزدها بالا برود و البته فيلم فاخر هم به موضوع دامن مي زند، چون پروژه اي نيست که زود برچيده شود و حد اقل شش ماه را بر خود اختصاص مي دهد. سيروس الوند در خاتمه گفت: من مقصر اصلي را تهيه کننده و پخش کننده به حساب مي آورم که تن به پرداخت چنين مبالغي ميدهند. شايد اگر باور کنند مي شود يک فيلم بدون چهره هم از گيشه خوبي برخوردار شود، ما ديگر شاهد اين مسائل نباشيم.

هارون يشايايي: بازيگران گناهي ندارند!
هارون يشايايي نابهساماني اوضاع دستمزدها در سينما را مربوط به مديريت سينما قلمداد كرد و بازيگران را بي تقصير دانست. تهيه كننده «ناخدا خورشيد» گفت: مسئله دستمزد يک عارضه عمومي است و تنها به سينما هم اختصاص ندارد. اگر توجه کنيد اين توقع براي بازيکنان فوتبال هم وجود دارد. به طور کل نمي توان هنرپيشه امروز را بابت درخواست خود مورد مواخذه قرار داد. اگر شرايط اقتصادي را در نظر بگيريم، مي بينيم بازيگري که 10سال قبل سه ميليون دستمزد مي گرفته اگر امروز سي ميليون هم بگيرد، اين پول به اندازه همان رقم 10 سال قبل هم نياز زندگي او را تامين نمي کند. وي افزود: مسئله دستمزد به توليد فيلم آسيب شديد ميزند. هنرپيشه امروز گناهي ندارد اگر مديريت سينما به گونه اي عمل کرد که فيلم روي شانه او بچرخد. امروز تماشاچي هنرپيشه را انتخاب مي کند و نه داستان يا کارگردان را. نميتوان انکار کرد که اصل تماشاگر سينماي ايران را همين مخاطب عام تشکيل مي دهد. از طرفي قصه فيلم ها آنقدر تکراري شده که شايد مخاطب حق داشته باشد به سوداي ديدن بازيگر وارد سالن شود. هارون يشايايي بيان داشت: البته تنها بازيگران نيستند که دستمزدهايشان بالا رفته است. حرفه ساير عوامل نيز گران شده است. به طور کلي اما، همين بازيگران گران هستند که تماشاگر را به سالن مي کشانند و نبايد انگشت اتهام را تنها به سمت آنان گرفت.

محمدخزاعي: كيفيت، يك مقوله گران در سينماست
محمد خزاعي كه تهيه يك پروژه فاخر را نيز در دست گرفته است، تأكيد كرد دستمزدهاي بالاي عوامل نيز بخشي از عاملان كيفيت مورد نياز يك اثر فاخر سينمايي است.
خزاعي گفت: وقتي ما توليد يك اثر سينمايي را فارغ از فاخر بودن يا نبودن آن شروع ميكنيم، داريم مدت زمان زيادي از زمان زندگي عوامل كار را ميگيريم. پس طبيعي است اگر دستمزدي را به آنان اختصاص بدهيم كه علاوه بر اينكه حقالزحمه اين چند ماه از كارشان باشد، ماههاي آينده زندگيشان را نيز تأمين كند. وي افزود: يك فيلم سينمايي معمولي بين 35 تا 50 جلسه فيلمبرداري دارد و بازيگر هم با تهيهكننده قرارداد ميبندد تا مبلغي را بابت اين دو ماه دريافت كند. وقتي پروژه تبديل ميشود به يك ماجراي هشت ماهه، پس بديهي است كه بودجهها هم افزايش پيدا كند. در اين ميان، چندان اطميناني وجود ندارد در مورد اين موضوع كه لزوما دستمزد بازيگر نيز پيرو اين افزايش بودجه، بالا برود. ما عوامل ثابتي داريم كه در طول چند سال فقط در پروژههاي فاخر شركت داشتهاند و اگر بنا باشد بگوييم دستمزد آنان فيلم به فيلم بالاتر رفته، اساساً محصولي از سينماي فاخر مجال توليد شدن پيدا نميكند. خزاعي بيان داشت: گذشته از همه اينها، كيفيت موضوع گرانقيمتي است. آنچه امروز مبالغ صرف شده براي آثار فاخر را برجسته ميكند، تمركز روي ميزان تأثيرگذاري و جريانبخشي اين بخش از سينماست كه مباحث كارشناسي خود را ميطلبد. نبايد فراموش كرد بسياري از پروژههاي فاخر دارند سطح سينماي ايران را تغيير ميدهند. وقتي فيلم «محمد ص» ديده شود، خواهيد ديد كه كليت سينماي ايران تا چه حد تلاش ميكند بر اساس اين فيلم، خود را به استانداردها نزديك كند. كمااينكه بعد از «ملك سليمان» نيز اتفاقات جديدي در بخش جلوههاي ويژه سينماي ايران رخ داد.