گران کردن بنزین مقدمه نمی‌خواهد!

چه همکاری‌ای؟ رئیس جمهور این گونه سخنان خود را ادامه داد: «باید در جاده‌ها تشخیص دهیم چه راننده‌ای منظم و امن رانندگی کرده است و چه رانندگانی قانون را رعایت نمی‌کنند. یکی [راننده منظم]را باید تشویق کنیم و یکی دیگر [راننده نامنظم]را به نحوی متوجه اشکالش کنیم. چه اشکالی دارد به رانندگان منظم تشویقی بدهیم، به گونه‌ای که بداند در سفر با خرج کمتری مواجه است؟ به مقصد او اولویت بدهیم، در مسکن و راحتی به او اولویت دهیم. حتی در آینده از لحاظ سوخت به او امتیاز بدهیم.» جملاتی که این گونه ادامه یافت: «چه اشکالی دارد سوخت را دو نرخه کنیم برای کسی که درست رانندگی می‌کند و برای کسی که احتیاط نمی‌کند. در دنیا سوخت چند نرخی است و در روز‌های تعطیل و یا روز‌های شلوغ قیمت بنزین متفاوت است، اما ما به «قیمت ثابت» عادت کرده‌ایم. باید از طریق سیستم هوشمند جاده‌های خود را امن و آدم‌های منظم و دقیق را تشویق کنیم و افرادی که احتیاط نمی‌کنند، به گونه‌ای به ایشان بگوییم کارشان درست نیست و در عمل هم این را نشان بدهیم.»

سخنانی که برخی آن را تعبیر به کلید زدن دو نرخی کردن سوخت کردند؛ طرحی که ظاهرا موافقت صددرصدی رئیس جمهور را دارد، هرچند شاید از سخنان روحانی این گونه برداشت شود که طرحی ورای دو نرخی کردن در دستور کار قرار خواهد گرفت؛ طرحی برای شناور کردن نرخ سوخت، به مانند بسیاری از کشور‌های جهان. البته از سخنان رئیس جمهور این گونه نیز برمی‌آید که علاوه بر این طرح، ممکن است طرح‌های مکملی برای دسته بندی مردم به رانندگان خوب و ناخوب (اگر نگوییم بد!) هم در دستور کار قرار بگیرد که بر اساس آن، دسته اول سهمیه سوخت بیشتری خواهند گرفت و دسته دوم، از سهمیه شان کاسته خواهد شد؛ طرحی بدیعی که البته در حد گمانه زنی است.

همه این‌ها در حالی است که می‌دانیم با توجه به شرایط وخیم اقتصادی و مشکلات به وجود آمده برای کشورمان در ماه‌های اخیر، طرح گمانه‌های مختلف در خصوص افزایش نرخ سوخت در آینده نزدیک، به شدت بر نگرانی‌های عمومی افزوده است؛ نگرانی‌ که ریشه در تجربیات فراوان گذشته در این خصوص دارد؛ اینکه با افزایش قیمت سوخت، همه قیمت‌ها دستخوش تغییر می‌شوند و افزایش می‌یابند. درونمایی که این بار نگران کننده‌تر از همیشه هم هست، چون شواهد حکایت از اجرای طرح‌های جدیدی در این خصوص دارد که ورای دو نرخی کردن سوخت است؛ طرح‌هایی که ممکن است به توزیع بنزین میان تمامی ایرانیان، نه فقط دارندگان وسایل نقلیه، منجر شود یا بر اساس سخنان رئیس جمهور، شهروندان را هم به دسته بندی‌های مختلفی تقسیم کند که سهمیه سوخت متفاوتی می‌گیرند.

فضایی مه آلود که انتظار عموم از رئیس جمهور و دولتمردان، شفاف سازی در خصوص آن است، حال آنکه عالی‌ترین مقام اجرایی کشور ترجیح داده به جای آن، بر ابهامات بیفزاید؛ ابهاماتی که همزمان با طرحشان، یک کلیشه به شدت دم دستی هم به کار بسته شده تا از زبان رئیس جمهور بشنویم جهانیان آن گونه هستند و ما این گونه! قیاسی که بسیار در مع الفارق بودن آن سخن رانده شده، اما ظاهرا هنوز برای مسئولان کاربرد دارد تا جایی که برای توجیه طرح افزایش قیمت سوخت و ارائه طرح‌های جدید و متفاوت به این منظور، چشم بر همه تفاوت‌ها میان ایرانیان و جهانیان ببندند و از ضرورت گام برداشتن بر اساس اصول جهانی سخن بگویند!