صداوسیما می‌خواهد کسی را نرنجاند!

شاهین امین با اشاره به مطالب بالا ادامه داد: از طرف دیگر هم صداوسیما از لحاظ بودجه مشکل دارد. همچنین این سازمان بیش از اندازه بزرگ است و ظاهرا ۶۰ هزار نفر پرسنل دارد و بخش زیادی از بودجه به جای اینکه صرف کارهای تولیدی شود به حقوق پرسنل تعلق می‌گیرد.او درباره دلایل افت کیفیت آثار نمایشی صداوسیما گفت: آثار صداوسیما در همه بخش‌ها بخصوص در بخش نمایشی دچار افت شده است؛ البته مشکلات مالی و نظارت‌های سازمان که هر روز سلیقه‌ای‌تر و شخصی‌تر می‌شود هم به این افت کمک کرده‌اند. در واقع  هم بودجه سازمان کمتر و هم نظارت نسبت به ۱۰ سال پیش بیشتر شده است. محدودیت‌های برنامه‌های نمایشی در حالی نسبت به گذشته افزایش یافت که ممیزهایی عمومی جامعه تغییری نکرده‌اند و در رسانه‌های مختلف فضای مباحث سیاسی و اجتماعی حتی بازتر هم شده‌اند، اما ظاهرا مدیران سازمان به دلیل احتیاط بیش از حد یا فشارهای طیف‌های مختلف  فکری خارج از سازمان یا هر دلیل دیگر در بخش‌های  نمایش خلاف جریان عمومی جامعه حرکت می‌کنند و دست به عصاتر رفتار می‌کنند.

این منتقد سینما و تلویزیون با اشاره به دلایل کمبود سریال‌های طنز در تلویزیون تصریح کرد: ظاهرا هر وزارتخانه و دستگاهی درباره برنامه‌ها نظری می‌دهد و صداوسیما می‌خواهد کسی از آن نرنجد. آن‌ها دیگر دنبال دردسر نیستند و روز به روز محتاط‌تر می‌شوند؛ بنابراین سریال طنز کمتر می‌سازند. از طرفی همان‌طور که گفتم وضعیت مالی در رسانه هم خوب نیست و نظارت زیاد است که این دو مورد باعث تولید سریال‌های ضعیف‌تر می‌شود.وی ادامه داد: لازمه ساخت طنز جسارت است و این جسارت باید سویه گزنده و انتقادی را پیش بگیرد. به نظرم حتی اگر طنز سبک باشد در نهایت باید با کسی شوخی کند اما صداوسیما حوصله این مساله را ندارد چون با هرکسی شوخی کند به آن‌ها برمی‌خورد؛ بنابراین حوصله جواب دادن و پای کار خود ایستادن را ندارد همه این عوامل باعث افت کیفیت آثار نمایشی می‌شود.

امین درباره سیاست‌های اشتباه صداوسیما اظهار کرد: همچنین به دلیل سیاست‌های تولیدی اشتباه صداوسیما در ۱۰ تا ۱۵ سال گذشته هزینه تولید در آن سازمان و حتی سینما بالا رفته به نحوی که خود سازمان نمی‌تواند با این هزینه‌ها سریال باکیفیتی بسازد؛ البته به این موارد می شود کاسب‌کاری برخی تهیه‌کنندگان را هم افزود که بیش از کیفیت اثر به منفعت آن می‌اندیشند.این روزنامه‌نگار به بی‌توجهی سازمان صداوسیما به سرمایه‌های انسانی اشاره کرد و گفت: تلویزیون، بسیاری از نویسنده‌ها و عوامل خود را به دلایلی طرد کرده است؛ برای مثال رضا عطاران، پیمان قاسمخانی و مهراب قاسم خانی دیگر در تلویزیون حضور ندارند. همه این افراد برند و سرمایه انسانی تلویزیون به شمار می‌آیند حتی اگر کارهای متوسطی ارائه کنند؛ البته پیمان قاسمخانی از سینما مطرح شد و بعد به تلویزیون آمد؛ این در حالی است که نویسنده‌ و کارگردان خوب هم به اندازه کافی تربیت نشده است. همچنین تعدادی تهیه‌کنندگان باتجربه و کاربلد هم یا کم‌کار شده‌اند یا کناره گرفته‌اند کسانی که به تربیت نیروی انسانی و کیفیت کار اهمیت می‌دادند.