ورود زنان به ورزشگاه‌ها آزاد می‌شود

آقای غرویان درباره دلیل شرعی مخالفت مراجع تقلید با ورود زنان به ورزشگاه‌ها می‌گوید: «دیدن با نگاه کردن فرق دارد. نگاه کردن تمرکز و قصد التذاذ جنسی می‌خواهد. من معتقدم هیچ خانمی به قصد التذاذ جنسی به ورزشگاه نمی‌رود. کسانی که به ورزشگاه می‌روند برای تفریح و هیجان و تماشای مسابقه ورزشی می‌روند. کسی که قصد التذاذ جنسی داشته باشد که ورزشگاه نمی‌رود.جاهای دیگری هست که می‌تواند برود آنجا. عرف جامعه نشان می‌دهد که ورزشگاه جای دیدن ورزش است نه جای شهوترانی و التذاذ جنسی. آقایان مراجع می‌گویند نگاه کردن به بدن نامحرم اگر به قصد شهوترانی باشد، حرام است. وگرنه نگاه کردن به بدن نامحرم در خیابان و بازار و پارک و تئاتر هم هست. اگر هم کسی بگوید در ورزشگاه‌ها، برخلاف تئاتر و خیابان، مردان با شورت ورزشی حضور دارند، باید گفت در ورزشگاهها هم با آن فاصله زیاد بین بازیکنان و تماشاگران، عملاً امکانی برای برای نگاه کردن و تماشا کردن بدن نامحرم باقی نمی‌‌ماند.»

محسن غرویان فحاشی تماشاگران مرد را دلیلی کافی برای ممانعت از ورود زنان به ورزشگاه‌ها نمی‌داند و می‌گوید: «از منظر فقها، ورود زنان به ورزشگاه‌ها فی‌نفسه گناه نیست اما می‌تواند مقدمه گناه باشد. یعنی ممکن است زنان در معرض فحاشی مردان قرار ‌گیرند. اما این استدلال جواب دارد. جوابش این است که ما نمی‌توانیم زنان را از حقی محروم کنیم چونکه مردان فحاشی می‌کنند. در واقع ما باید جلوی فحاشی مردان را بگیریم نه جلوی ورود زنان به ورزشگاهها را.»آقای غرویان در پاسخ به این سوال که چرا برخی از مراجع تقلید با اینکه ظاهراً ورود زنان به ورزشگاه‌ها را حرام نمی‌دانند، آن را حلال یا مباح نیز اعلام نکرده‌اند، گفت: «گاهی فتوا دادن به جواز، یک سری سوءاستفاده‌های غیراخلاقی به بار می‌آورد. آقایان می‌خواهند که بهانه یا مجوز برای این سوءاستفاده‌ها ندهند و این امر به اسم آنها تمام نشود. چون صدور فتوای فقهی دلیل می‌خواهد. گاهی این دلیل برای مراجع تقلید تمام نیست. یعنی دلیلی بر عدم جواز ندارند ولی در عین حال سکوت می‌کنند چراکه نگرانند اگر مجوز دهند، از فتوایشان سوءاستفاده شود.»

آقای غرویان درباره مهم‌ترین عاملی که می‌تواند مراجع تقلید را مجاب کند که فتوا به جواز ورود زنان به ورزشگاه‌ها بدهند، می‌گوید: «مهم‌ترین عامل این است که مدیران و مسئولان وزارت ورزش و سایر نهادهای حکومتی، امنیت اخلاقی را در ورزشگاهها تامین کنند و جایگاه زنان و مردان و شرایط ورزشگاه را به نحوی مدیریت کنند که مشکل اخلاقی در ورزشگاه‌ها حادث نشود.تماشاگران مرد هم باید رعایت حضور خانم‌ها را در ورزشگاه بکنند و فحاشی نکنند و حرف رکیک به زبان نیاورند. در این صورت، بسیاری از علما اصل تماشای ورزش را مشکل‌دار نمی‌بینند. هیچ فقیهی هیچ وقت فحاشی و کار حرام را تجویز نمی‌کند. اگر ورزشگاهها صرفاً محل تفریح مجاز باشند، اکثر فقها مشکلی با تماشای ورزش ندارند. دغدغه علما، جهات شرعی و اخلاقی مساله است. اگر فضای ورزشگاه‌ها فضای مناسبی باشد، حضور زنان در ورزشگاه و تماشای ورزش فی حد نفسه مشکلی ندارد.»