تاثیر سریال‌های تلویزیونی در بازتولید خشونت

مریم کابلی درباره پخش فیلم‌ها و سریال‌های حاوی صحنه‌های خشن و درگیری اظهارکرد:  دو نظریه درباره انتشار صحنه‌های خشن وجود دارد، یک نظریه اولیه مبتنی بر این است که انتشار چنین صحنه‌هایی سبب برون ریزی افراد و کاهش پرخاشگری می‌شود، اما نظریه‌هایی که بعدها در رد این نظریه اولیه به اثبات رسید نشان می‌دهد که پخش صحنه‌های درگیری و خشونت در تولیدات بصری نه تنها باعث کاهش خشونت نمی‌شود، بلکه باعث ترویج آن نیز می‌شود.وی با بیان اینکه بسیاری از افراد در سراسر جهان به تماشای فیلم‌های اکشن علاقه مند هستند، گفت: اما عمدتاً تماشای این فیلم‌ها از سوی خود افراد انتخاب شده و این‌طور نیست که راه دیگری جز تماشای آن فیلم نداشته باشند.این روانشناس با اشاره به تولید و پخش سه سریال به مناسبت ماه مبارک رمضان از شبکه‌های تلویزیونی گفت: اینکه تلویزیون به دنبال سرگرمی مردم باشد خوب است، اما متأسفانه در این ایام و دریک زمان محدود، سه سریال که همگی حاوی صحنه‌های خشن و درگیری و حتی زد و خورد بودند پخش شد، مخاطب هم جایگزین دیگری برای تماشا نداشت و همین امر هم باعث بروز تأثیراتی در افراد می‌شود که نتایج آن را نه طی یکی دو روز آینده بلکه ممکن است طی چندین سال آینده ببینیم.

کابلی با اشاره به مراجعینی که داشته است، گفت: در میان نوجوانان و جوانان با افرادی روبرو شده‌ام که یکسری اقدامات را اخیراً تحت تأثیر تماشای جومونگ و … انجام داده و از آن تأثیر گرفته بودند، بنابراین نباید گمان کنیم که تأثیرات یک فیلم یا سریال تنها مربوط به چند روز پس از آن خواهد بود. ضمن اینکه در کوتاه مدت هم مواردی را داشته‌ایم که تأثیر مستقیم روی افراد گذاشته از جمله خودکشی یک دختر خردسال تحت تأثیر تماشای یک فیلم هندی.این روانشناس با اشاره به درجه بندی سنی که برای برخی از فیلم‌ها و سریال‌ها در صداوسیما لحاظ می‌شود، نیز گفت: این درجه بندی گرچه کار دستی است، اما به درستی انجام نشده، وقتی فیلمی برای سن ۱۲ سال به پایین مناسب نیست، باید در ساعتی هم پخش شود که این افراد مخاطب رسانه نباشند، نمی‌شود فیلمی را در ساعت پیک از صداو سیما پخش کنیم و بعد بگویم کمتر از ۱۲ ساله‌ها آن را نبینند، مگر در هر خانه چند تلویزیون وجود دارد؟ به نظر می‌رسد که باید زمان بندی‌های پخش هم اصلاح شود.

وی با بیان اینکه تماشای صحنه‌های خشن احتمال ارتکاب خشونت و صحنه‌های مشابه را در تماشاگرانش افزایش می‌دهد، اظهارکرد: بیشترین تأثیرات نیز بر روی کودکان، نوجوانان و جوانان وجود دارد و من امیدوارم که در صداوسیما، وزارت ارشاد و … شرایطی فراهم شود تا فیلم نامه‌ها و تولیدات پیوست‌های روانکاری و روانشناسی هم داشته باشند.کابلی درباره راهکارهای جلوگیری از تأثیرگذاری منفی این تولیدات نیز خاطرنشان کرد: باید صحنه‌های عاطفی و مراودات انسانی را بیشتر و البته هوشمندانه در رسانه‌ها به نمایش گذاشت، در قسمت‌های اولیه سریال پایتخت این روابط به خوبی نشان داده شده بود. البته نشان دادن این روابط نباید فانتزی یا غیرقابل باور و اغراق شده باشد.