بهبودحرکت افرادکم‌بینا باعینک‌های واقعیت افزوده

برخی افراد در سنین بالای 40 سال، به کم‌بینایی دچار می‌شوند. کم‌بینایی، نوعی نقص در بینایی است که با عینک، لنز طبی، مصرف دارو و یا جراحی اصلاح نمی‌شود.پژوهشگران "دانشگاه کالیفرنیای جنوبی"(USC) در بررسی بیماران مبتلا به "ورم رنگیزه‌ای شبکیه"(Retinitis pigmentosa) که یک بیماری وراثتی عامل ضعف بینایی است، دریافتند که عینک‌های واقعیت افزوده می‌توانند تا 50 درصد به بهبود حرکت این افراد و تا 70 درصد به شناسایی و برداشتن اجسام توسط آنها کمک کنند.دکتر "مارک همایون"(Mark Humayun)، استاد چشم‌پزشکی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی گفت: فناوری‌های پوشیدنی که برای درمان کم‌بینایی از واقعیت مجازی استفاده می‌کنند، در حال حاضر محدود هستند و به کار بردن آنها دشوار یا نیازمند آموزش گسترده است.وی افزود: گروه ما با به کار بردن یک روش متفاوت، عینک‌های واقعیت افزوده‌ای را به کار گرفته که نور را روی شبکیه چشم بیماران منعکس می‌کنند و آن را با اشیایی که در نزدیکی آنها قرار دارند، تطبیق می‌دهند.

در این آزمایش، بیماران مبتلا به ورم رنگیزه‌ای شبکیه، عینک‌های واقعیت افزوده را به چشم زدند تا مسیر خود را در یک مسیر پر از مانع پیدا کنند. پژوهشگران با استفاده از ویدئوی آزمایش هر یک از شرکت‌کنندگان، تعداد برخوردهای آنها را با موانع و زمان به پایان رسیدن آزمایش را ثبت کردند. این آزمایش نشان داد که تعداد برخوردهای بیماران با کمک عینک‌های واقعیت افزوده، 50 درصد کمتر است. همچنین، در این آزمایش مشخص شد که بیماران می‌توانند با کمک عینک واقعیت افزوده، تا 70 درصد راحت‌تر اجسام را شناسایی کنند و آنها را بردارند."آناستاسیوس آنجلوپولوس"(Anastasios Angelopoulos)، سرپرست این پژوهش گفت: بیماران مبتلا به ورم رنگیزه‌ای شبکیه، نور ضعیف را نمی‌بینند و در شناسایی اشیا و برداشتن آنها دچار مشکل می‌شوند. آنها معمولا برای حرکت و مسیریابی در فضای تاریک، به کمک نیاز دارند.وی افزود: هدف ما این است که با کمک واقعیت افزوده، کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ضعف بینایی را بهبود ببخشیم و امکان زندگی مستقل را برای آنها فراهم کنیم.همایون اضافه کرد: اگرچه استفاده از فناوری واقعیت افزوده، مشکلات فنی و هزینه بالا را به همراه دارد اما شاید در آینده نزدیک، همه افراد بتوانند از آن استفاده کنند.