عدم امکان نظارت کافی بر خوابگاه‌های خودگردان

دکتر ناصر مطیعی ضمن بیان این مطلب به وضعیت نظارت بر خوابگاه‌های خودگردان اشاره کرد و افزود: در هر استانی شورای نظارت بر خوابگاه‌های خودگردان بر اساس آیین‌نامه مصوب تشکیل می‌شود که مسئولیت تشکیل و رسیدگی به این شوراها بر عهده دانشگاه منتخب استان است و اعضای دانشگاه‌ها نیز در آن استان حضور دارند.رئیس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم با بیان اینکه نظارت خوابگاه‌های خودگردان با خوابگاه‌های دولتی کاملاً متفاوت است، تصریح کرد: نظارت یک مفهوم کلی و وسیع است؛ خوابگاه‌های خودگردان به دلیل اینکه خارج از دانشگاه‌ها قرار دارند، مانند سایر اماکن عمومی نظیر رستوران‌ها و غیره از حیث فنی توسط شهرداری و مراجع عمومی مورد نظارت قرار می‌گیرند؛ اما نظارت بر تنظیم مناسبات و روابط دانشجو بر عهده شوراهای نظارت استانی است.

دکتر مطیعی در خصوص وضعیت آسیب‌های اجتماعی در خوابگاه‌های خودگردان نیز گفت: باید به این موضوع توجه داشت که یک دانشجو در طول عمر خود چند درصد از زندگی خود را در خوابگاه‌های خودگردان یا حتی دولتی دانشگاه‌ها صرف می‌کند، در واقع اگر بخواهیم این احتساب را در نظر بگیریم که دانشجو در طول عمر ۸۹ ساله خود تنها یک بیستم زندگی خود را در این مراکز صرف می‌کند؛ بنابراین این خانواده‌ها هستند که باید به آسیب‌های اجتماعی و زندگی فرزندان خود نظارت داشته باشند و مسئولیت‌هایی را که فوق طاقت نهادهای دولتی هستند را نباید به سمت این نهادها متمرکز کنیم.مشاور وزیر علوم تاکید کرد: اتفاقاً ما معتقدیم خانواده‌ها باید به نحوی بر دانشجویان ساکن در خوابگاه‌های دولتی نظارت غیرمحسوس و از راه دور داشته باشند؛ چرا که محدودیت‌های امکاناتی و کمبود نیروی متخصص امکان نظارت کافی را به دانشگاه‌ها نمی‌دهند.دکتر مطیعی در پایان خاطر نشان کرد: دانشجویان ساکن خوابگاه‌های خودگردان افرادی هستند که خوابگاه‌های دولتی ظرفیت لازم برای پذیرش این دانشجویان را ندارند و حدود ۹ درصد دانشجویان در خوابگاه‌های غیردولتی ساکن هستند و در حال حاضر بیش از ۱۰۰ خوابگاه خودگردان در مجموعه وزارت علوم داریم.