گروه سیاسی: سایت دیدهبان دولت نوشت: با گذشت سه روز از آغاز اعتراضات مردم نسبت به افزایش ناگهانی قیمت بنزین در کشور، برخی رسانهها و گروهای خاص سیاسی به جای چارهاندیشی نسبت به کاهش خشونت و رواداری با مردم، بیش از پیش برای شعله ور کردن این آتش تلاش میکنند و از هیچ کوششی برای خشمگین تر کردن مردم دریغ نمی کنند.
حسن روحانی رییس جمهور منتخب مردم که در همه سخنان انتخاباتی اش طی دو دوره گذشته بارها از دو کلمه مردم و حق شهروندی برای کسب آرای همین مردم معترض استفاده کرده بود، شب گذشته با خونسردی هر چه تمام مردم معترض به افزایش قیمت بنزین را "تعدادی آشوبگر" نامید و گفت ما آنقدر دوربین داریم که این افراد را شناسایی و بازداشت کنیم. بهتر نبود رئیس جمهور منتخب مردم، از هموطنانش میخواست آرامش خود را حفظ کرده و به فکر کشورشان باشند. اما آنچه که قرار است در این مقال بگنجانیم عملکرد روحانی و یا عوامل و چگونگی افزایش قیمت بنزین نیست بلکه یادداشت "حسین شریعتمداری" مدیرمسئول روزنامه وزین(!) کیهان است که طی چند سال گذشته نه تنها دیگر نمی توان نام رسانه را بر آن نهاد بلکه عملاً و رسماَ این روزنامه به بولتن پرونده سازی برای مخالفان خودش تبدیل گشته است. حسین شریعتمداری که هفته گذشته یکسالگی اعتراض بخشی از مردم فرانسه موسوم به "جلیقه زردها" را به آنها تبریک گفته بود در سرمقاله امروز روزنامه کیهان خطاب به مردم معترض به افزایش قیمت بنزین نوشت: "برای آنانی که ۸ سال دفاع مقدس، قلع و قمع داعش، دفاع از حریم اهل بیت(ع)، کور کردن چشم فتنههای ۷۸ و ۸۸ و... را در کارنامه خود دارند، قلع و قمع این اراذل و اوباش نیز به آسانی ممکن است."
مدیر مسئول کیهان بهتر بود "درد و دل " مردم را میشنید و از دولت میخواست راهکار بدون خشونت را پیدا کند تا اینکه توصیه به خشونت بیشتر داشته باشد. مگر امام خمینی (ره) نگفته بود: این مردم ولی نعمت ما هستند. بله دقیقاً منظور امام (ره) همین مردم، کسانی که امروز اعتراض میکنند طبقه ای از جامعه هستند که با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند. این مردم نمی دانند که به کجا پناه ببرند؛ از ناتوانی در تاثیر گذاری بر سرنوشت خویش به ستوه آمده اند. "کیهان شریعتمداری" طی چند سال گذشته بیشمار، تحت عناوین مختلف با انتقادهای عجیب عملکرد اقتصادی دولت حسن روحانی را زیر سوال برده و در ستون مخاطبان خود با انواع و اقسام تهمتها شخص رییس جمهور و دولت را مورد "عتاب" قرار داده است.
حال این سوال مطرح میشود که این روزنامه و دست اندرکاران آن چه میزان در خشمگین تر کردن مردم نقش داشته و دارند؟ مگر میشود دو سال پی در پی مردم کشور را نسبت به ناکارآمدی دولت مورد سرزنش و توهین قرار دهید و وقتی همان مردم برای اعتراض به خیابانها میآیند، برچسب اراذل و اوباش به آنها بزنید؟ در هر اعتراضی ممکن است برخی افراد سودجو از فرصت استفاده کرده و به اموال عمومی مردم خسارت وارد کنند اما آیا جمع بستن این افراد با مردمی که در قانونی اساسی کشور به آنها حق اعتراض داده شده کار درستی است؟
کما اینکه طی دو روزگذشته در ویدیوهای منتشر شده بارها مشاهده کردیم که زنان و مردان فهیم ایرانی خودشان نسبت به تخریب اموال عمومی هشدار دادهاند و با صدای بلند فریاد زدهاند که آنهایی که آتش برپا میکنند از مردم نیستند و ما آشوبگر نیستیم. به راستی حسین شریعتمداری با کدام متر و معیار معترضین در فرانسه، آلمان، آمریکا، اسپانیا و... را به حق میداند و اعتراض مردم ایران را "بر حق"؟! قانون اساسی جمهوری اسلامی حق اعتراض برای مردم را محترم شمرده و حتی آنرا حق مردم بیان کرده است. بنابراین به جای اینکه هر چند ساعت به چند ساعت این مردم معترض را با عناوین مختلف مورد شماتت قرار دهید به خواسته های آنها احترام بگذارید. مردم شناسنامه سیار نیستند آقای رییس جمهور، آقای شریعتمداری و...؟!