مهم نیست ما چه بگوییم، به هرحال چیزی برای بهانه‌گیری پیدا می‌کنند

*قبول دارید که با صحبت هایتان اردوگاه اصلاح طلبان را به هم ریخته اید؟
من بارها آن عبارات را تکذیب کرده ام. نمی دانم چرا رسانه ها وقتی یک خبری مي‌شود و حرفی از کسی نقل مي‌شود با سرعت تمام آن را منتشر مي‌کنند و از هیچ تلاشی برای دیده شدنش فروگذاری نمی کنند اما وقتی آن فرد تکذیبیه مي‌نویسد و دائما اعلام مي‌کند که آن حرف را نزده، خودشان را به نشنیدن مي‌زنند و بسیاری از آنها به روی خودشان نمی آورند که باید تکذیبیه را هم منتشر کنند. متاسفانه اخلاق رسانه ای در کشورمان اوضاع وخیمی دارد. جالب این است که با وجود تکذیب من و اعلام اینکه فردی با جعل هویت من آن حرف ها را منتشر کرده، هنوز هم عده ای به بحران به وجود آمده علیه بیت امام(ره) دامن مي‌زنند، انگار که من از این حرف اعلام برائت کرده ام. در سنت رسول خدا(ص) آمده که اگر کسی به چیزی اذعان کرد، حرف خودش ملاک است نه دیگران.

* فکر نمی کنید صحبت ها و اعلام مواضع قبلی تان در شکل گیری این بحران بی تاثیر نبوده؟ یعنی بعضی مسائل روی هم جمع شده و درنهایت به این بهانه سر باز کرده است.
مگر من چه گفته ام؟ یعنی ما به عنوان یک شهروند حق نداریم حرف بزنیم؟ من نه حرف خلاف شرع زده ام، نه خلاف عرف و نه جمهوری اسلامی. ببینید اینها همه بهانه است. عده ای مي‌خواهند ما را خراب کنند.

* این «عده» چه کسانی هستند؟
اگر بخواهم شفاف بگویم، دو گروه در امر تخریب چهره و دروغ پراکنی علیه بیت امام(ره) با هم متحد شده اند؛ عده ای از افراد تندرو که از اول هم مخالف «جمهوری اسلامی» بودند و مي‌خواستند «حکومت اسلامی» راه بیندازند، همان هایی که امام(ره) اجازه ندادند به هدف شان برسند و گروه دوم ضدانقلاب خارج نشین. این دو گروه هر دو از خانه نشین شدن بیت امام(ره) سود مي‌برند. خدا را شکر نزدیکان و اهل بیت امام(ره) هیچ وقت وارد بازی های سیاسی نشدند و پست های سیاسی دریافت نکردند اما این عده که سرگروه هایشان را برایتان مشخص کردم، همین مقدار دیده شدن را هم از خانواده امام(ره) تحمل نمی کنند. اینها نمی توانند ببینند که نزدیکان امام(ره) به مردم نزدیک بشوند و کوچک ترین محبوبیتی بین مردم به دست بیاورند. درواقع از مطرح شدن اعضای خانواده امام(ره) بیم دارند چون مي‌خواهند همان تصویری را که مدنظر خودشان است از بیت امام(ره) نشان دهند.

* مساله این است که حرف های شما برای هیچ یک از جریانات موجود خوشایند نیست، نه اپوزیسیون خارجی واکنش خوبی نشان مي‌دهد و نه اصولگرایان و اصلاح طلبان داخلی.
اولا که دوباره تکرار مي‌کنم عبارتی که این مسائل جدید را به وجود آورده را بارها تکذیب کرده ام و اگر منظور شما از «حرف ها» همین عبارت است، دیگر نمی دانم چه بگویم. اما اگر منظورتان اظهارنظرهای قبلی است باید بگویم هنوز هم حرفم همان هاست، اگرچه حرف خاصی هم نبوده است. من هم مثل خیلی های دیگر اظهارنظرات شخصی ای دارم، روزمرگی هایی دارم که مثل همه، بخش هایی از آن را در شبکه های اجتماعی قرار مي‌دهم اما متاسفانه عده ای دنبال بهانه هستند. اصلا مهم نیست ما چه بگوییم چون آنها به هرحال چیزی برای بهانه گیری پیدا مي‌کنند. شما رفتار و گفتار هرکسی را به قصد عیب جویی کندوکاو کنید، بالاخره چیزی برای گیردادن پیدا مي‌کنید. ما هرچه بنویسیم و بگوییم به سرعت با برداشت های شخصی افراد مختلف بازتاب پیدا مي‌کند.

در همین مورد اخیر، من چقدر گفتم این گفته از زبان بنده نبوده، چرا کسی توجه نکرد؟ چون آنها چیزی که خودشان مي‌خواهند را بازتاب مي‌دهند. چرا کسی به این بعد ماجرا فکر نکرد که جعل هویت های پیاپی و اظهارنظرات جعلی برای چه اتفاق مي‌افتند؟ مگر مردم بیکار هستند که صفحه کسی را هک کنند؟ چرا کسی به هدف پشت اینها فکر نمی کند؟ چرا در رسیدن جاعلان به هدف شان کمک مي‌کنیم؟ بارها پیش آمده که من موقع ورود به فیس بوک با این پیام مواجه شده ام که سعی شده صفحه شما از جاهایی مثل پاریس، لندن، کالیفرنیا و... باز شود. من هربار رمز عبورم را تغییر مي‌دهم اما کسانی که واقعا منصف هستند و مي‌خواهند دلیل جریانات را بفهمند باید به دلیل این تلاش ها برای تخریب چهره ما توجه کنند. متاسفانه برخی رسانه های اصلاح طلب هم در این کار به همدستی با بقیه مشغول شده اند.

* شما چقدر تلاش کرده اید که بهانه دست این «عده» ندهید؟
ببینید همانطور که گفتم، وقتی کسی دنبال بهانه باشد، آن را پیدا مي‌کند. ضمنا من که نمی توانم برای اینکه کسی بهانه نداشته باشد، سکوت کنم یا از حقوق اجتماعی ام محروم باشم. اصلا سوال اساسی من این است چرا باید جمله ای که به نظر برخی ها توهین به خانواده شهدا تلقی مي‌شود، اینقدر برای کسانی که مواضع شان با شهدا معلوم است، مهم باشد؟ فلان خبرنگار خارج نشینی که اصل و اساس دفاع مقدس را قبول ندارد، چطور حالا کاسه داغ تر از آش شده؟ به فرض محال حتی اگر من این حرف را هم زده باشم، آیا واقعا تا این حد ناراحت کننده و برخورنده است؟ به خاطر دارم وقتی حرف از حقوق مادی و معنوی فرزندان شهدا و اجحافی که در حق شان مي‌شود، مي‌زدم و مثلا مي‌گفتم که سهمیه دانشگاه کمترین کاری است که مي‌شود برای این عزیزان کرد، همین افراد من را متهم به قائل شدن تبعیض مي‌کردند و مي‌گفتند پدر چه ربطی به فرزند دارد. حالا همین ها برای ما داعیه دار حیثیت شهدا شده اند.

* آیا در این چند روز تذکر یا پیامی از جانب افراد و نزدیکان به شما داده شده؟
خیر. به نظر من آن عبارت بیشتر از اینکه توهین کننده به شهدا باشد به امام راحل توهین کرده است و کسانی که من را مي‌شناسند، مي‌دانند چه عشقی به امام(ره) دارم و ممکن نیست چنین حرفی زده باشم بنابراین تذکر برای کار نکرده بی معنی است ضمن اینکه ما در خانواده آزادی بزرگ شده ایم که در آن تحکم معنی ندارد بلکه مشورت حرف اول را مي‌زند. البته اگر کسی مانند حاج حسن به من حرفی بزنند بدون چون وچرا قبول مي‌کنم اما ایشان هم با شناختی که از من دارند تابه حال چیزی نگفته اند چون خودشان مي‌دانند که ما زیر چه فشاری هستیم و ایشان هم فشارها را تجربه مي‌کنند.

* شاید فاصله کمی که بین مصاحبه جنجالی خواهرتان و این موضوع اخیر بود واکنش ها را شدیدتر کرد، موافقید؟
من فقط مي‌توانم درباره خودم حرف بزنم، شاید این مساله هم تاثیر داشته اما او هم چیزی که برخورنده باشد، نگفته بود. موضوع این است که ما یاد گرفته ایم راست و حسینی برخورد کنیم، دروغ و ریا و فیلم بازی کردن به ما یاد داده نشده است. متاسفانه خیلی ها از اینکه مردم فکر کنند ما به آنها نزدیکیم و مثل خودشان زندگی مي‌کنیم، ناراحت مي‌شوند و مي‌خواهند کاری کنند که هیچ کدام از ما جرات دیده شدن پیدا نکنیم.

* ظاهرا فیس بوک تان را بسته‌اید، آیا مي‌خواهید در کنش های اجتماعی‌تان تغییر ایجاد کنید؟
نه، من بیدی نیستم که با این بادها بلرزم، اگر هم حالا فیس بوکم را مسدود کرده ام به احترام قطره قطره خون شهداست. نمی خواهم خانواده این عزیزان که خیلی هایشان من را مي‌شناسند و هیچ وقت تحت تاثیر این فضاسازی ها قرار نمی گیرند، فکر کنند که من نسبت به موضوع بی تفاوت بوده ام.