تاریخ انتشار : ۱۳۹۲/۰۸/۱۳ ساعت ۰۰:۱۹
کد مطلب : ۱۹۹۱۶
سازمان محیط زیست:
انتقال آب کارون به زاینده رود بی‌نتیجه است
گروه جامعه: معاون دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان محیط زیست مصرف غلط آب زاینده‌رود برای کاشت برنج را که محصول پرآبی محسوب می‌شود یکی از دلایل خشک شدن زاینده‌رود دانست و گفت: انتقال آب رودخانه کارون به زاینده رود، تبعات زیست محیطی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بسیاری دارد و برای جبران کمبود آب منطقه نیاز به اصلاح صنعت و کشت داریم، چون انتقال آب راهکاری کوتاه مدت و بی‌نتیجه است.
سايت سازمان محیط زیست اعلام كرد: علیرضا رحمتی با بیان اینکه هیچ تجربه موفقی در انتقال آب نداشته‌ایم، افزود: انتقال آب در مسیر کوتاه یا بلند در منطقه خوزستان با مشکلات زمین ساختی مثل عبور گسل مواجه است و مشکلات زیست محیطی انتقال آب نه تنها مبدأ، بلکه مقصد را هم دچار مشکل می‌کند.
وی از طرح انتقال آب کوهرنگ 3 به عنوان یکی از تجربه‌های ناموفق نام برد و اظهار كرد: حفر تونل باعث برخورد به گسل و قطع آب چشمه آب مروارید شد و در ادامه تبعات اجتماعی فراوان در منطقه داشت و هزینه‌های بسیار زیادي برای مجری طرح به منظور تأمین آب منطقه برای روستائیان و کشاورزان ايجاد كرد. وي با بيان اينکه انتقال آب از حوزه‌اي به حوزه ديگر موجب افت آب در حوزه مبدأ مي‌شود، تصريح کرد: طبق مطالعات يونسکو، انتقال آب تنها زماني مي‌تواند انجام شود که هيچ راه حل ديگري براي حل مشکل آب در مقصد وجود نداشته باشد و در اين شرايط هم حوزه مبدأ نبايد با مشکلات زيست‌محيطي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي مواجه شود.
رحمتي، برنامه‌ريزي مناسب و استفاده از روش‌هايي همچون بازيافت آب، اصلاح روش‌هاي آبياري، آب مجازي و... را به عنوان روش‌هاي جايگزين انتقال آب مطرح کرد و ادامه داد: شرايط انتقال آب از آب‌هاي آزاد و بين حوزه‌اي بسيار متفاوت است. رحمتي افزود: براي تأمين آب مورد نياز صنعت در جنوب کشور، انتقال آب از خليج فارس يا درياي عمان (آب‌هاي آزاد) صورت مي‌گيرد که آسيبي هم در پي‌ندارد ولي انتقال آب کارون در شرايطي که آب در مبدأ براي مصارف صنعتي، کشاورزي و شرب، استفاده از آن منجر به مشکلات زيست‌محيطي، کمبود آب و مسائل ديگر در حوزه مبدأ مي‌شود، توجيه‌ناپذير است.
وي خاطرنشان‌کرد: آب کارون تنها در کشاورزي مورد استفاده قرار نمي‌گيرد، بلکه به سيرابي تالاب‌هاي پايين دست منجر مي‌شود که از مهم‌ترين اثرات تالاب‌ها، تأمين آب زيرزميني حوزه‌هاي دشتي است. براساس اسناد بالادستي قانون برنامه پنجم توسعه، پروژه‌هاي کلان توسعه‌اي بايد در مرحله برنامه‌ريزي، طرح‌هاي ارزيابي زيست‌محيطي و مطالعات خود را به شوراي عالي محيط‌زيست منتقل كنند و در صورت تصويب از سوي شوراي عالي، مي‌توانند پروژه خود را اجرا كنند.
وي با ابراز خرسندي از تشکيل شوراي ملي آب، گفت: شوراي ملي آب موجب اجتناب از موازي کاري‌ها مي‌شود. زيرا در اکثر طرح‌هاي حوزه آب، تنها نگاه منطقه‌اي فارغ از نگاه ملي وجود دارد ولي شوراي ملي با بررسي همه جانبه مي‌تواند مانع از اجراي تصميم‌هاي سليقه‌اي و استاني شده و بهترين نتيجه اثربخشي در طرح‌هاي مطالعات آب را داشته باشد.
وی از طرح انتقال آب کوهرنگ 3 به عنوان یکی از تجربه‌های ناموفق نام برد و اظهار كرد: حفر تونل باعث برخورد به گسل و قطع آب چشمه آب مروارید شد و در ادامه تبعات اجتماعی فراوان در منطقه داشت و هزینه‌های بسیار زیادي برای مجری طرح به منظور تأمین آب منطقه برای روستائیان و کشاورزان ايجاد كرد. وي با بيان اينکه انتقال آب از حوزه‌اي به حوزه ديگر موجب افت آب در حوزه مبدأ مي‌شود، تصريح کرد: طبق مطالعات يونسکو، انتقال آب تنها زماني مي‌تواند انجام شود که هيچ راه حل ديگري براي حل مشکل آب در مقصد وجود نداشته باشد و در اين شرايط هم حوزه مبدأ نبايد با مشکلات زيست‌محيطي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي مواجه شود.
رحمتي، برنامه‌ريزي مناسب و استفاده از روش‌هايي همچون بازيافت آب، اصلاح روش‌هاي آبياري، آب مجازي و... را به عنوان روش‌هاي جايگزين انتقال آب مطرح کرد و ادامه داد: شرايط انتقال آب از آب‌هاي آزاد و بين حوزه‌اي بسيار متفاوت است. رحمتي افزود: براي تأمين آب مورد نياز صنعت در جنوب کشور، انتقال آب از خليج فارس يا درياي عمان (آب‌هاي آزاد) صورت مي‌گيرد که آسيبي هم در پي‌ندارد ولي انتقال آب کارون در شرايطي که آب در مبدأ براي مصارف صنعتي، کشاورزي و شرب، استفاده از آن منجر به مشکلات زيست‌محيطي، کمبود آب و مسائل ديگر در حوزه مبدأ مي‌شود، توجيه‌ناپذير است.
وي خاطرنشان‌کرد: آب کارون تنها در کشاورزي مورد استفاده قرار نمي‌گيرد، بلکه به سيرابي تالاب‌هاي پايين دست منجر مي‌شود که از مهم‌ترين اثرات تالاب‌ها، تأمين آب زيرزميني حوزه‌هاي دشتي است. براساس اسناد بالادستي قانون برنامه پنجم توسعه، پروژه‌هاي کلان توسعه‌اي بايد در مرحله برنامه‌ريزي، طرح‌هاي ارزيابي زيست‌محيطي و مطالعات خود را به شوراي عالي محيط‌زيست منتقل كنند و در صورت تصويب از سوي شوراي عالي، مي‌توانند پروژه خود را اجرا كنند.
وي با ابراز خرسندي از تشکيل شوراي ملي آب، گفت: شوراي ملي آب موجب اجتناب از موازي کاري‌ها مي‌شود. زيرا در اکثر طرح‌هاي حوزه آب، تنها نگاه منطقه‌اي فارغ از نگاه ملي وجود دارد ولي شوراي ملي با بررسي همه جانبه مي‌تواند مانع از اجراي تصميم‌هاي سليقه‌اي و استاني شده و بهترين نتيجه اثربخشي در طرح‌هاي مطالعات آب را داشته باشد.
نیما 
۱۵۶
۱۳۹۲/۰۸/۱۳ ۰۱:۳۱
باتوجه به صحبتهای اقای رحمتی به عنوان یک شخصیت حقوقی از سازمان محیط زیست کشور و مخالفت مرکز پژوهشهای مجلس با طرح انتقال اب بهشت اباد و روشن شدن اینکه در حوضه ابریز کارون بزرگ اب مازاد یرای انتقال به سایر نقاط کشور وجود ندارد ایا باز هم حامیان طرحهای انتقال اب بر مواضع خود پافشاری میکنند یا حقایق را پذیرفته و به نظرات کارشناسان و مردم اگاه احترام خواهند گذاشت؟ (162109)
۱۳۹۲/۰۸/۱۳ ۰۹:۴۱
من اصلا موافق انتقال آب از رودخانه ی کارون به زاینده رود نیستم. کلا در حوزیه آب ایران سیاسی کاری به جای کار کارشناسی عمل می کند. الان نمایندگان مجلس در مناطق غیرکشاورزی بالادست زاینده رود دارند از زاینده رودی خود آب کافی ندارد سهم خواهی می کنند و از زاینده رود برای شهرهای دیگر هم آب برده شده است. این رفتار کاملا سیاسی و ناشی از رانت بازی در مورد مسئله ای کاملا کارشناسی باعث خشک شدن منابع آب کشور خواهد شد. حالا این آقای کارشناس می گوید که اطراف زاینده رود برنج کاری می شود. درحالیکه روستاهای اطراف زاینده رود که از طریق کشاورزی کسب درآمد می کردند الان با معضل بیکاری و اعتیاد جوانان رو به روست. آب زایند رود نیز برای سیراب کردن مناطق وسیعی تا باطلاق کاوخونی که خود یکی از زیباترین مناطق گردشی و زیست محیطی ایران است بکار می رود، که با اوضاع فعلی زاینده رود این باطلاق هم خشک شده. وزیر آب باید در مورد این تصمیمات سیاسی و سهم خواهی های غیرکارشناسی پاسخگو باشد. (162212)
۱۳۹۲/۰۸/۱۳ ۰۹:۵۳
می گویند زمانی که افغانها در دوران شاه سلطان حسین اصفهان را محاصره کردند، در این شهر هیچ موجود زنده ای باقی نمانده بود. و وقتی لشگر افغان وارد شهر شد، تنها موجود زنده در شهر اصفهان زاینده رود بود، از این جهت نام آنرا زنده رود یا زاینده رود گذاشتند. اما حالا با دیدن تن خشک این رودخانه در شهر، می بینی که بعد از قرنها زندگی این رودخانه الان مرده است. نسل ما و بویژه مسئولین امروز پاسخگوی این جنایتها هستند. در این 8 سال نه تنها اقتصاد ما نابود شد، تنها دلخوشیهای مردم که همین رودخانه و خاک هم بود، به یغما رفت. امروز هنوز می شنویم که با وجود بلایی که بر اثر بی تدبیری و انجام طرحهای غیرکارشناسی صورت گرفته است، هنوز در حال تقسیم و سهم دهی از این رودخانه به شهرهای غیرکشاورزی در بالادست هستند. نمایندگان مجلس اگر واقعا به پیشرفت مناطق خود علاقمندند، که کاملا شک دارم، لطفا با توجه به نوع اقتصاد و استعداد مناطقشان طرح بدهند و نه با زد و بندهای توخالی و بی منطق. در این رابطه وزیر نیرو باید پاسخگو باشد! (162224)
۱۳۹۲/۰۸/۱۳ ۱۳:۵۲
لزومی ندارد که یکی از منابع مهم آب شیرین کشور را تحویل آب شور خلیج فارس دهیم در حالی که مناطق مرکزی ایران در حال دست و پنجه با خشکسالی فزاینده هستند. در آینده نزدیک مسئله آب در کشور مسئله مرگ و زندگی خواهد بود و لازم است برای رفع این مشکل هر کاری صورت پذیرد. به عقیده بسیاری از کارشناسان خشکسالی سی ساله ای در راه است. (162420)
