گیر افتادن صدها ایرانی در هند

به گزارش ایلنا، نیما محبیزافزود باتوجه به تلاش مسئولان برای برقراری پرواز توسط ایرلاین ماهان از شهر دهلی و انجام پروازهایی از این شهر به تهران، رسیدن مسافرانی که در جنوب هند هستند به دلیل طولانی بودن مسافت زمینی و محدودیت‌های تعیین شده توسط دولت هند برای منع پروازهای داخلی و مسافرت‌های زمینی، کاملا غیرممکن است. وی با اشاره به اینکه صدها ایرانی هم اکنون در شهرهای مختلف هند همچون بمبیی و گوا حضور دارند، گفت: برای مثال فاصله گوا تا دهلی ۲۰۰۰ کیلومتر و معادل ۳۵ ساعت بدون توقف با ماشین سواری و ۷۰ ساعت با اتوبوس است و برای رسیدن به پرواز دهلی باید مبلغ هنگفتی پردخت کرد و نامه تردد داشت که حتی با این وضعیت بازهم به خاطر منع ورود سواری با پلاک یک شهر به شهر دیگر، امری ناممکن است. محبی افزود: فرودگاه‌های دیگر هند در  بمبئی (با ۵۹۰ کیلومتر فاصله معادل ۱۱ ساعت بدون توقف)، بنگلور (با ۵۶۲ کیلومتر فاصله معادل ۱۰:۳۰ ساعت بدون توقف)، پونا (با ۴۴۱ کیلومتر فاصله معادل ۸:۳۰ ساعت بدون توقف) هستند که با وجود محدودیت‌های ذکر شده، احتمال بیشتری برای پرواز به ایران دارند اما بازهم منوط به ارسال یا معرفی ماشین و یا شرکت مسافربری داخلی مورد تایید نهاد مربوطه (مانند وزارت امور خارجه) و صدور مجوزهای کامل برای عبور از مرزهای داخلی و رسیدن به فرودگاه شهر موردنظر است در غیر این صورت تردد امکان ندارد و پلیس از حرکت خودروهای یک شهر به شهر دیگر جلوگیری می‌کند.

 وی با اشاره به اینکه هم‌اکنون تهیه مواد غذایی و نیازهایی اولیه غذایی برای اهالی هند نیز مشکل است چه برسید به مسافران دیگر کشورها گفت: مشکلات فعلی سکونت در هند اعم از کمبود مواد غذایی، عدم انتقال پول به خاطر تحریم‌ها و بسته بودن صرافی‌ها و سختگیری‌ها و برخورد فیزیکی پلیس برای کنترل خروج مردم از منزل و... همگی زنگ خطر و نشانه‌هایی است از شروع بحران سنگین احتمالی در شبه قاره هند و لازم است شرایط انتقال ایرانیان به کشور یا انتقال آنها به مکانی امن و تحت نظارت مستقیم مسئولان ایرانی مربوطه به سرعت پیگیری و صورت پذیرد.محبی افزود: حتی تا شش روز گذشته تهیه مواد غذایی غیرممکن بود و فقط از روزگذشته در چند مغازه با گرفتن سفارش و شماره تلفن مواد غذایی مورد نیاز را به قیمت گرانی آماده می‌کنند و فقط مواد غذایی همچون نودل و برنج وجود دارد و برای خرید برخی اقلام همچون سبزیجات باید در صف ایستاد و آنها را از فروشندگان غیرمجاز تهیه کرد.محبی با اشاره به اینکه دولت هند به شدت از همه‌گیر شدن این بیماری در این کشور ترس دارد، گفت: با این جمعیتی که هند دارد، اگر این بیماری در این کشور شیوع پیدا کند، ما شاهد یک فاجعه انسانی خواهیم بود و ترس از این فاجعه، دولت هند را بسیار هراسان کرده است و ما شاهد هستیم که پلیس با شدیدترین نوع با کسانی که در خیابان هستند، برخورد می‌کند و آنها را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد.
وی افزود: دلیل دیگری که باعث هراس ایرانیان در هند شده پایین بودن سطح بهداشت و امکانات پزشکی در این کشور است و اگر کسی به این بیماری در هند مبتلا بشود، شانس زنده ماندنش بسیار کم است.محببی افزود: باتوجه به آمار اولیه ۱۲۵ نفر در جنوب هند اعم از دانشجو و توریست ایرانی (گوا: ۱۶ نفر، کارناتاکا: ۴۳ نفر، ماهاراشترا: ۲۰ نفر، آندراپرداش: ۳۱ نفر و ایالت‌های دیگر: ۱۵ نفر)، انتقال و محافظت از این تعداد ممکن است کاری آسان نباشد ولی دور از ذهن و نشدنی همچون رسیدن به دهلی نیست.وی ادامه داد: امیدوارم با تلاش مضاعف مسئولان و نهادهای مرتبط هرچه زودتر به همراه دیگر ایرانیان به کشور خود بازگشته و یا شرایط بهتری برای عبور از این جریان قبل از رسیدن به بحران سنگین و خارج شدن از کنترل برایمان فراهم شود.