به روز شده در ۱۴۰۳/۰۹/۰۲ - ۲۲:۳۶
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۱/۱۶ ساعت ۱۳:۳۵
کد مطلب : ۲۰۸۵۱۲

در خانه بمانیم تا از گرسنگی بمیریم!

گروه جامعه: یک فعال اجتماعی با بیان اینکه کرونا زندگی و معیشت میلیون‌ها نفر جمعیت حاشیه‌نشین را تحت تأثیر قرار داده است، گفت: جمعیت حاشیه‌نشین نه پس اندازی برای تحمل چند روز کار نکردن دارند و نه حمایتی می‌شوند، در این شرایط اگر در خانه بمانند تا از کرونا در امان باشند از گرسنگی و فقر در امان نیستند.
در خانه بمانیم تا از گرسنگی بمیریم!
به گزارش ایسنا، سیعد شیری گفت: طبق آمار رسمی که از سوی مسئولان در استان البرز ارائه شده است، نزدیک به یک میلیون نفر از جمعیت سه میلیون نفری این استان در حواشی شهرها سکونت دارند. شیری افزود: زندگی در حواشی شهرها آسیب‌پذیری‌های خاص خود را دارد و این آسیب‌پذیری‌ها در روزهای اخیر بیشتر عیان شده است. ما طی چند روز اخیر شاهد بروز مشکلات زیادی در بحث اجاره خانه بوده‌ایم، بسیاری از صاحبخانه‌ها توان بخشش اجاره خانه را ندارند و با توجه به تعطیلی بسیاری از کسب و کارها و تنگای معیشتی افراد حاشیه‌نشین بحث اجاره مشکلات زیادی به وجود آورده است، مواردی را هم داشته‌ایم که وسایل مستأجر را در کوچه ریخته‌اند.

شیری زنان سرپرست خانوار را آسیب‌پذیرترین قشر در برابر کرونا دانست و گفت: برخی از زنان سرپرست خانوار از سر ناچاری به مشاغلی چون کار در خانه دیگران روی آورده‌اند تا بتوانند به طور مخفیانه از پس مخارج زندگی خود بر آیند، به طور کلی بسیاری از افراد ناچار هستند به طور مخفیانه کار کنند. این فعال اجتماعی افزود: در برخی مناطق هم دستفروشی ادامه دارد مثلا در حوالی مارلیک، جاده ملارد تا نرسیده به سرآسیاب هر روز بساط دستفروشی پهن است چون این افراد چاره‌ای جز این کار ندارند، بسیاری از آنها هم گرفتار اعتیاد هستند، این نقطه در ساعات پایانی شب حالت یک بازارچه به خود می‌گیرد.

وی تصریح کرد: علاوه بر اینها، طی روزهای اخیر ما شاهد افزایش تعداد کارتن‌خواب‌ها در نقاط مختلف کرج هستیم، این شاید به دلیل تعطیلی گرمخانه‌ها باشد.شیری افزود: همچنین دستفروشی کودکان هم بیشتر شده است، این کودکان به دلیل تنگای معیشتی خانواده خود مجبور به دستفروشی شده‌اند مثلا با یکی از این بچه‌ها صحبت کردم در جواب گفت چیزی برای خوردن در خانه نداشتیم.این فعال اجتماعی اظهار کرد: اگرچه تأکید زیادی بر ماندن در خانه و تعطیلی کسب و کار برای کنترل کرونا شده است اما جمعیت حاشیه‌نشین نه پس اندازی برای تحمل چند روز کار نکردن دارند و نه حمایتی می‌شوند، در این شرایط اگر در خانه بمانند تا از کرونا در امان باشند از گرسنگی و فقر در امان نیستند. در بسیاری از کشورهای جهان از همان ابتدا سیاست‌های حمایتی در کنار برنامه‌های کنترل کرونا در پیش گرفته شد اما در کشور ما طی سال‌های متمادی حاشیه‌نشین‌ها موضوعی حاشیه‌ای و خارج از اولویت بوده‌اند و امروز که با جمعیتی میلیونی از جمعیت حاشیه‌نشین مواجه هستیم کاسه چه کنم دستمان گرفته‌ایم.

شیری در پایان گفت: انتقادی به سیاست‌های بهداشتی برای مقابله با کرونا نیست چون این اقدامات برای سلامت کل جامعه صورت می‌گیرد اما اینکه طی سال‌های متمادی برای این بخش بزرگ از جامعه فکری نشده و به سیاست‌های ناکارآمد در دوره‌های مختلف پراخته شده قطعاً انتقاد وارد است، چرا کشوری با این توانمندی بالقوه در چنین روزهایی برای حمایت از اقشار آسیب پذیر خود باید درمانده باشد؟ یا چرا به طور کلی ما باید با چنین جمعیت آسیب‌پذیری مواجه باشیم؟ کرونا باید به نقطه عطفی در تغییر برخی نگرش‌های تصمیم‌گیران ما تبدیل شود.