تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۲/۲۳ ساعت ۱۰:۰۶
کد مطلب : ۲۱۴۷۳۹
وقتش رسیده که دولت بدهی‌هایش را پرداخت کند
نوبخت دست از اظهارات بی‌پایه بردارد
گروه اقتصادی: عضو هیات مدیره کانون کارگران بازنشسته و مستمری‌بگیر تامین اجتماعی شهرستان تهران، از ارسال مصوبه‌ی افزایش مستمری‌ها توسط سازمان تامین اجتماعی به هیات وزیران در انتهای ماه جاری خبر داد.
به گزارش ایلنا، «علی‌اکبر عیوضی» با اشاره به تصویب نشدن افزایش مستمری‌ها برای سال ۹۹، گفت: با وجود اینکه بیش از ۱ ماه از شروع سال، می‌گذرد، هنوز در سازمان تامین اجتماعی درباره‌ی میزان افزایش مستمری‌‌های بازنشستگان تامین اجتماعی تصمیم‌گیری نهایی نشده است. البته در انتهای اردیبهشت ماه سازمان تامین اجتماعی در این مورد تصمیم‌گیری و مصوبه‌ی خود را برای تایید به هیات وزیران ارسال می‌کند. باتوجه به اینکه بازنشستگان انتظار دارند که افزون بر ۲۱ درصد، به حداقل مستمری اضافه شود و کف مستمری‌ها به ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان برسد، باید منتظر ماند و دید که آیا سازمان و دولت با این میزان افزایش موافقت می‌کنند یا خیر؟!
وی افزود: باتوجه به اینکه دولت ۱ ریال بابت تامین منابع افزایش مستمری‌ها به سازمان تامین اجتماعی کمک نمیکند، انتظار داریم که دولت سازمان را در تعیین میزان مستمری‌ها تحت فشار نگذارد و اجازه دهد که سازمان با در نظر گرفتن منابع خود، مستمری‌ها را تا کف حقوق بازنشستگان کشوری و لشگری در سال ۹۹، افزایش دهد. هرچند در نهایت سازمان تامین اجتماعی مسئول تامین معیشت بازنشستگان و مستمری‌بگیران است و باید به نحوی که عدالت میان بازنشستگان کشوری، لشگری و تامین اجتماعی رعایت شود، برای افزایش مستمری‌ها اقدام کند.
عضو هیات مدیره کانون کارگران بازنشسته و مستمری‌بگیر تامین اجتماعی شهرستان تهران از اظهارات بدون مبنایی که به مستمری‌بگیران برای ترمیم مستمری‌ها، از طریق همسان‌سازی، امید کاذب می‌دهند، ابراز نگرانی کرد و افزود: آقای نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه، در مورد همسان‌سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی به گونه‌ای صحبت می‌کند که انگار قرار است همین فردا همسان‌سازی اجرایی شود! وی سال گذشته هم از برنامه‌ی دولت برای اختصاص یک بسته ۲۵ هزار میلیارد تومانی برای پرداخت بدهی‌های سازمان تامین اجتماعی سخن گفت؛ البته به این شرایط که صرف اجرای همسان‌سازی شود اما سال ۹۸ تمام و خبری از آن برنامه نشد.
وی افزود: در شرایطی آقای نوبخت چنین وعده‌‌ای را داد که بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی به حدود ۳۲۰ هزار میلیارد تومان رسیده است. از آقای نوبخت می‌خواهم که به جای وعده، به برنامه‌های موجود عمل کند. دولت برابر قوانین بودجه‌ی سال‌های ۹۷ و ۹۸ مکلف بود که در دو نوبت ۵۰ هزار میلیارد تومان به سازمان تامین اجتماعی در قالب تهاتر اموال پرداخت کند اما سال گذشته تنها ۷ هزار میلیارد تومان و سال قبل از آن ۲ هزار میلیارد تومان پرداخت کرد؛ در جمع ۹ هزار میلیادرد تومان. درحالیکه بابت این ۲ سال باید ۱۰۰ هزار میلیارد تومان اموال خود را با سازمان تهاتر می‌کرد. ۵۰ هزار میلیارد تومان هم برابر قانون بودجه سال ۹۹، اضافه می‌شود که در جمع به ۱۵۰ هزار میلیارد تومان می‌رسد.
عیوضی با بیان اینکه اگر دولت تعهدات خود را اجرا کند، سازمان تامین اجتماعی نیاز به کمک دولت ندارد، گفت: سازمان همین حالا هم بدون دریافت ریالی از بودجه عمومی، به حدود ۴۴ میلیون نفر از جمعیت کشور خدمات بیمه‌‌ای ارائه می‌کند. بنابراین، بار درمان، بازنشستگی، بیمه بیکاری و... نیمی از جمعیت کشور از روی دوش دولت برداشته شده است اما دولت به زحمت و با منت بدهی خود را پرداخت می‌کند.عضو هیات مدیره کانون کارگران بازنشسته و مستمری‌بگیر تامین اجتماعی شهرستان تهران با اشاره به بستری شدن بیماران کرونایی و ارائه‌ی خدمات درمانی به آنها توسط بیمارستان‌های تامین اجتماعی، گفت: از شروع شیوع کرونا در کشور، سازمان تامین اجتماعی بیش از نیمی از ظرفیت و امکانات درمانی خود را در اختیار دولت گذاشت، تا بیماران کرونایی درمان شوند اما دولت هیچ کمکی از این بابت نکرد و تنها ۵ تا ۷ هزار میلیارد تومان از بدهی خود را به سازمان پرداخت کرد تا خرج پرداخت بدهی سازمان به مراکز درمانی دولت شود. این در حالی است که هر بیمار کرونا که در بیمارستان بستری می‌شود، نزدیک به ۳۰ میلیون تومان هزینه دارد اما دولت پولی از این بابت پرداخت نمیکند.
وی افزود: دولت در بودجه سنواتی بابت درمان شهروندان منابع قابل توجهی را دریافت می‌کند اما ریالی برای اینکه سازمان بخش بزرگی از بار درمان کشور را از روی دوش دولت برداشته، پرداخت نمیکند. در سال‌های گذشته هم بارها دیدیم که بیمارستان‌های دولتی به دلیل افزایش حجم بدهی سازمان تامین اجتماعی، بیماران دارای دفترچه بیمه‌ی این نهاد عمومی غیردولتی را نمی‌پذیرفتند.عیوضی با بیان اینکه سازمان تامین اجتماعی بدهکار مزاحمی برای دولت نیست، گفت: اگر سازمان به دلیل کسری شدید منابع، نتواند مصارف خود را تامین کند، بار درمان، بازنشستگی و... ۴۴ میلیون نفر از جمعیت کشور بر دوش دولت می‌افتد. آنگاه با کل بودجه عمومی کشور هم نمی‌توان خدمات تامین اجتماعی را به این جمعیت عظیم ارائه کرد. بارها به دولت راهکار دادیم که برای نجات سازمان تامین اجتماعی چه کند اما حالا از دولت می‌خواهیم که بدهی سال‌های گذشته و بدهی جاری‌اش را به صورت تهاتری بپردازد و با تن دادن به سه‌جانبه‌گرایی اجازه دهد که سازمان کارش را انجام دهد. اگر این کارها انجام شود، سازمان به ۱ ریال از بودجه عمومی نیاز نخواهد داشت.
وی افزود: باتوجه به اینکه دولت ۱ ریال بابت تامین منابع افزایش مستمری‌ها به سازمان تامین اجتماعی کمک نمیکند، انتظار داریم که دولت سازمان را در تعیین میزان مستمری‌ها تحت فشار نگذارد و اجازه دهد که سازمان با در نظر گرفتن منابع خود، مستمری‌ها را تا کف حقوق بازنشستگان کشوری و لشگری در سال ۹۹، افزایش دهد. هرچند در نهایت سازمان تامین اجتماعی مسئول تامین معیشت بازنشستگان و مستمری‌بگیران است و باید به نحوی که عدالت میان بازنشستگان کشوری، لشگری و تامین اجتماعی رعایت شود، برای افزایش مستمری‌ها اقدام کند.
عضو هیات مدیره کانون کارگران بازنشسته و مستمری‌بگیر تامین اجتماعی شهرستان تهران از اظهارات بدون مبنایی که به مستمری‌بگیران برای ترمیم مستمری‌ها، از طریق همسان‌سازی، امید کاذب می‌دهند، ابراز نگرانی کرد و افزود: آقای نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه، در مورد همسان‌سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی به گونه‌ای صحبت می‌کند که انگار قرار است همین فردا همسان‌سازی اجرایی شود! وی سال گذشته هم از برنامه‌ی دولت برای اختصاص یک بسته ۲۵ هزار میلیارد تومانی برای پرداخت بدهی‌های سازمان تامین اجتماعی سخن گفت؛ البته به این شرایط که صرف اجرای همسان‌سازی شود اما سال ۹۸ تمام و خبری از آن برنامه نشد.
وی افزود: در شرایطی آقای نوبخت چنین وعده‌‌ای را داد که بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی به حدود ۳۲۰ هزار میلیارد تومان رسیده است. از آقای نوبخت می‌خواهم که به جای وعده، به برنامه‌های موجود عمل کند. دولت برابر قوانین بودجه‌ی سال‌های ۹۷ و ۹۸ مکلف بود که در دو نوبت ۵۰ هزار میلیارد تومان به سازمان تامین اجتماعی در قالب تهاتر اموال پرداخت کند اما سال گذشته تنها ۷ هزار میلیارد تومان و سال قبل از آن ۲ هزار میلیارد تومان پرداخت کرد؛ در جمع ۹ هزار میلیادرد تومان. درحالیکه بابت این ۲ سال باید ۱۰۰ هزار میلیارد تومان اموال خود را با سازمان تهاتر می‌کرد. ۵۰ هزار میلیارد تومان هم برابر قانون بودجه سال ۹۹، اضافه می‌شود که در جمع به ۱۵۰ هزار میلیارد تومان می‌رسد.
عیوضی با بیان اینکه اگر دولت تعهدات خود را اجرا کند، سازمان تامین اجتماعی نیاز به کمک دولت ندارد، گفت: سازمان همین حالا هم بدون دریافت ریالی از بودجه عمومی، به حدود ۴۴ میلیون نفر از جمعیت کشور خدمات بیمه‌‌ای ارائه می‌کند. بنابراین، بار درمان، بازنشستگی، بیمه بیکاری و... نیمی از جمعیت کشور از روی دوش دولت برداشته شده است اما دولت به زحمت و با منت بدهی خود را پرداخت می‌کند.عضو هیات مدیره کانون کارگران بازنشسته و مستمری‌بگیر تامین اجتماعی شهرستان تهران با اشاره به بستری شدن بیماران کرونایی و ارائه‌ی خدمات درمانی به آنها توسط بیمارستان‌های تامین اجتماعی، گفت: از شروع شیوع کرونا در کشور، سازمان تامین اجتماعی بیش از نیمی از ظرفیت و امکانات درمانی خود را در اختیار دولت گذاشت، تا بیماران کرونایی درمان شوند اما دولت هیچ کمکی از این بابت نکرد و تنها ۵ تا ۷ هزار میلیارد تومان از بدهی خود را به سازمان پرداخت کرد تا خرج پرداخت بدهی سازمان به مراکز درمانی دولت شود. این در حالی است که هر بیمار کرونا که در بیمارستان بستری می‌شود، نزدیک به ۳۰ میلیون تومان هزینه دارد اما دولت پولی از این بابت پرداخت نمیکند.
وی افزود: دولت در بودجه سنواتی بابت درمان شهروندان منابع قابل توجهی را دریافت می‌کند اما ریالی برای اینکه سازمان بخش بزرگی از بار درمان کشور را از روی دوش دولت برداشته، پرداخت نمیکند. در سال‌های گذشته هم بارها دیدیم که بیمارستان‌های دولتی به دلیل افزایش حجم بدهی سازمان تامین اجتماعی، بیماران دارای دفترچه بیمه‌ی این نهاد عمومی غیردولتی را نمی‌پذیرفتند.عیوضی با بیان اینکه سازمان تامین اجتماعی بدهکار مزاحمی برای دولت نیست، گفت: اگر سازمان به دلیل کسری شدید منابع، نتواند مصارف خود را تامین کند، بار درمان، بازنشستگی و... ۴۴ میلیون نفر از جمعیت کشور بر دوش دولت می‌افتد. آنگاه با کل بودجه عمومی کشور هم نمی‌توان خدمات تامین اجتماعی را به این جمعیت عظیم ارائه کرد. بارها به دولت راهکار دادیم که برای نجات سازمان تامین اجتماعی چه کند اما حالا از دولت می‌خواهیم که بدهی سال‌های گذشته و بدهی جاری‌اش را به صورت تهاتری بپردازد و با تن دادن به سه‌جانبه‌گرایی اجازه دهد که سازمان کارش را انجام دهد. اگر این کارها انجام شود، سازمان به ۱ ریال از بودجه عمومی نیاز نخواهد داشت.
