تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۳/۱۳ ساعت ۱۳:۰۷
کد مطلب : ۲۱۷۱۳۴
کشف لکه‌های بزرگ برروی سطح ستاره‌های بسیار داغ
گروه علمی: اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ‌های رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) لکه‌های بزرگی (giant spots) را بر روی سطح ستاره‌های بسیار داغ پنهان شده در خوشه‌های ستاره‌ای کشف کردند.
به گزارش ایسنا، محققان طی یک مطالعه به این نتیجه رسیده‌اند که لکه‌های مغناطیسی بزرگ می‌توانند روی سطح ستاره‌های بسیار داغ و کوچک وجود داشته باشند. محققان از تلسکوپ "وی ال تی" در شیلی برای مطالعه نوع خاصی از ستاره یافت شده در یک خوشه ستاره‌ای دور استفاده کردند و دریافتند که درخشندگی آنها تغییر می‌کند. این تغییرات ناشی از وجود نقاط داغ و شفاف و روشن در سطح ستاره است. این لکه‌های ایجاد شده توسط میدان‌های مغناطیسی همچنین می‌توانند انفجارهای قدرتمند انرژی را به میزان قابل توجهی قوی‌تر از هر چیزی که در خورشید دیده می‌شود، منتشر کنند.در مطالعه اخیر، "یازان مومانی" (Yazan Momany) از موسسه ملی نجوم ایتالیا در پادووا و همکارانش یک نوع جرم آسمانی موسوم به "ستاره شاخه افقی دور" را مورد مطالعه و بررسی قرار دادند که این جرم آسمانی چهار تا پنج برابر گرمتر از خورشید است و جرم آن نیز نصف خورشید است.
دکتر مومانی گفت: این ستاره‌های گرم و کوچک بسیار خاص هستند، زیرا می‌دانیم که آنها آخرین مراحل زندگی یک ستاره معمولی را پشت سر می‌گذارند و به زودی خواهند مرد. در کهکشان ما، این اجرام داغ عجیب و غریب معمولاً با حضور یک ستاره همراه نزدیک در ارتباط هستند. آنها در خوشه‌های متراکم ستارگان به نام "خوشه‌های ستاره‌ای کروی" (globular clusters) یافت می‌شوند؛ با این حال اکثریت قریب به اتفاق این ستارگان افقی دور به تنهایی یافت می‌شوند. با این حال با مطالعه سه خوشه مختلف ستاره‌های کروی، محققان متوجه تغییراتی در میزان روشنایی بسیاری از ستارگان افقی دور در طی چند روز تا چند هفته شدند."سایمون زاگیا" (Simone Zaggia)، نویسنده مقاله و ستاره‌شناس رصدخانه پادووا گفت: پس از حذف سایر سناریوها، تنها یک امکان باقی مانده برای توضیح تغییرات روشنایی مشاهده شده آنها وجود داشت. این ستاره‌ها باید توسط لکه‌های بزرگ پنهان شده باشند. لکه‌هایی که در اثر میدان مغناطیسی ایجاد می‌شوند، در خورشید خودمان نیز دیده می‌شوند؛ اگرچه به جای اینکه تاریک و نسبتاً خنک باشند، لکه‌های ستاره‌ای شاخه افقی بسیار روشن‌تر و گرمتر از سطح ستاره‌ای اطراف هستند. علاوه بر این لکه‌های این ستاره‌های گرم و کوچک بسیار بزرگتر از آن هستند که در خورشید ما دیده می‌شوند. محققان با مشاهده خوشه‌های ستاره‌ای کروی دریافتند این چرخش ستارگان است که باعث تغییر درخشندگی می‌شود.
دکتر مومانی گفت: این ستاره‌های گرم و کوچک بسیار خاص هستند، زیرا می‌دانیم که آنها آخرین مراحل زندگی یک ستاره معمولی را پشت سر می‌گذارند و به زودی خواهند مرد. در کهکشان ما، این اجرام داغ عجیب و غریب معمولاً با حضور یک ستاره همراه نزدیک در ارتباط هستند. آنها در خوشه‌های متراکم ستارگان به نام "خوشه‌های ستاره‌ای کروی" (globular clusters) یافت می‌شوند؛ با این حال اکثریت قریب به اتفاق این ستارگان افقی دور به تنهایی یافت می‌شوند. با این حال با مطالعه سه خوشه مختلف ستاره‌های کروی، محققان متوجه تغییراتی در میزان روشنایی بسیاری از ستارگان افقی دور در طی چند روز تا چند هفته شدند."سایمون زاگیا" (Simone Zaggia)، نویسنده مقاله و ستاره‌شناس رصدخانه پادووا گفت: پس از حذف سایر سناریوها، تنها یک امکان باقی مانده برای توضیح تغییرات روشنایی مشاهده شده آنها وجود داشت. این ستاره‌ها باید توسط لکه‌های بزرگ پنهان شده باشند. لکه‌هایی که در اثر میدان مغناطیسی ایجاد می‌شوند، در خورشید خودمان نیز دیده می‌شوند؛ اگرچه به جای اینکه تاریک و نسبتاً خنک باشند، لکه‌های ستاره‌ای شاخه افقی بسیار روشن‌تر و گرمتر از سطح ستاره‌ای اطراف هستند. علاوه بر این لکه‌های این ستاره‌های گرم و کوچک بسیار بزرگتر از آن هستند که در خورشید ما دیده می‌شوند. محققان با مشاهده خوشه‌های ستاره‌ای کروی دریافتند این چرخش ستارگان است که باعث تغییر درخشندگی می‌شود.
