احمدی‌نژاد: ایران و آمریکا می‌توانند محور وحدت جهان باشند

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام که یک شبکه تلویزیونی به نام «یو.اس.ایران.تی‌وی» گفت‌وگو می‌کرد، امسال را «سال تحولات» در جهان توصیف کرد و گفت: «باید به فکر جهان و اصلاح جهان باشیم». احمدی‌نژاد در دوران ریاست‌جمهوری‌اش نیز بارها از پروژه «مدیریت جهانی» سخن می‌گفت و اظهار می‌کرد که بیش از ۱۰۰ سیاستمدار دنیا «می‌گویند ایران پتانسیل مدیریت جهان را دارد». رئيس‌جمهور پیشین، سال ۹۶ کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری ایران شد ولی توسط شورای نگهبان ردصلاحیت شد!

متن گفتگوی شبکه «یو.اس.ایران.تی‌وی» با دکتر احمدی نژاد بدین شرح است:
* آقاي دكتر احمدي‌نژاد ضمن سپاسگزاري بيكران از جنابعالي كه دعوت ما را پذيرفتيد كه در خدمت شما باشم. اگر اجازه بدهيد ابتدا درباره تبليغات با شما صحبت بكنم. حس مي كنم ايران از نقطه نظر تبليغات در جهان بويژه در آمريكا كه حوزه تخصص من هم هست خيلي ضعيف است. مي خواهم از زماني كه رئيس جمهور بوديد و در سازمان ملل سخنراني كرديد دو نمونه از كارهاي شما را كه خيلي خيلي مثبت بود براي شما بگويم و فكر نمي كنم شما هم خبر داشته باشيد و بعد سوالم را مطرح مي كنم.
فكر مي كنم بار هفتم بود كه شما براي سخنراني در مجمع عمومي سازمان ملل تشريف آورده بوديد. در آن زمان مجله تايمز كه يك مجله معروف در آمريكا است و حتما جنابعالي اين را مي دانيد، در آن سال تصميم گرفته بود يك كار فوق العاده انجام بدهد و يكي از معروفترين خبرنگاران عكاس خودش را آماده كرده بود. در صحنه اي كه روساي كشورها آنجا مي رسيدند تا بعد بروند بالاي صحنه براي سخنراني، اين خبرنگار عكاس كارش اين بود كه وقتي روسا تشريف مي آورند از آنها اجازه بگيرد كه آيا مي تواند با آنها عكس بگيرد يا نه. در صورتي كه اين كار در برنامه هم نبود. اين خبرنگار مي گفت بعدا كه اين كار را انجام داده بود، آمده بود در رسانه هاي آمريكا راجع به خاطرات خودش كه في البداهه اين كار را انجام داد و عكس العمل روسا چه بود، دو خاطره داشت كه يكي از آنها خوب و يكي ديگر خوب نبود. آن خاطره خوب راجع به شما بود. او مي گفت من ديدم آقاي پرزيدنت احمدي نژاد دارد مي آيد، من هم خيلي نگران بودم كه اگر من اجازه بگيرم براي گرفتن عكس، آيا ايشان قبول مي كنند يا نه، چون اين جزو برنامه نبود. به محض اينكه آقاي احمدي نژاد آمد من پريدم جلو و گفتم آقاي رئيس جمهور اجازه مي دهيد من يك عكس از شما بگيرم؟ گفت بله. او مي گفت من خيلي شوكه شدم چون هميشه به ما گفته بودند كه او آدم خطرناكي است ولي او با يك خنده رويي و برخورد خوب با ما عكس گرفت و خيلي بامزه خنديد و من خيلي حال كردم. نيم ساعت بعد از آن، رئيس جمهور فرانسه رسيد (اينها را كجا دارد تعريف مي كند؟ در راديو سراسري آمريكا كه مخاطبان آنها از سه تلويزيون آمريكا بيشتر هستند. بيش از 25 ميليون نفر در هر روز اين برنامه را گوش مي كنند.) يكدفعه ديدم پرزيدنت ساركوزي از فرانسه دارد مي آيد، گفت پريدم جلو و گفتم آقاي رئيس جمهور مي توانم از شما عكس بگيرم؟ گفت جلو نيا، چه كسي به تو گفت به من نزديك شوي! عكس نگير! او مي گفت آنچنان به هم ريخت كه من نگران شدم كه چرا اينگونه است! شماها كه گفته بوديد احمدي نژاد خطرناك است، خطرناك اين آقاست كه من فقط مي خواستم عكس بگيرم با اينكه گفته بودم مال مجله تايمز هستم.
دومين مورد هم اين بود كه وقتي شما در دانشگاه كلمبيا سخنراني مي كرديد كه سي ان ان هم زنده پخش كرد، بعد از آن برنامه، يك ميزگردي برگزار شد در شبكه ام اس ان بي سي. چند تا كارشناس آورده بودند و مي خواستند كارهاي شما را ارزيابي كنند. برخي مي گفتند اين سوال را جواب نداد، آنجا اين كار را كرد تا اينكه نوبت رسيد به پت بو كنن. براي اطلاع شما مي گويم، پت بو كنن يكي از مفسران محافظه كار جمهوري خواهان است و آخرين پست دولتي او، رئيس امور ارتباطات كاخ سفيد در دوران رياست جمهوري ريگان بود. نوبت به او كه رسيد از وي پرسيدند نظر شما چيست؟ گفت درباره احمدي نژاد هر چه مي خواهيد بگوييد، بگوييد ولي برنده اصلي اين سخنراني و مناظره خود پرزيدنت احمدي نژاد بود. گفتند چطور؟ گفت اولا كه ايشان سخنرانيش را از قبل آماده كرده بود و آمد سخنرانيش را انجام داد. وقتي به پرسش و پاسخ رسيد، اينهمه آدم به او حمله مي كردند و او در نهايت متانت و خنده رويي و حتي خيلي جاها خيلي بامزه جواب همه شما را داد، ايشان برنده است. وقتي پت بو كنن داشت اين حرف را مي زد، من واقعا افتخار كردم كه رئيس جمهور كشورمان آمده و پت بو كنن كه يك آدم محافظه كار و از ناسيوناليست هاي آمريكاست، چندين كتاب دارد و در مورد شما اينگونه گفته است.
حالا چرا اينها را خدمت شما مي گويم و وقت شما را هم گرفتم، به اين دليل است كه از نظر تبليغات، ما در خارج بويژه در آمريكا خيلي ضعيف هستيم و اين تبليغات هم بايد توسط كارشناساني كه كارشان اين است انجام داده شود. دلم مي خواهد نظر شما را ابتدا در همين مورد كه چرا ايران از نظر تبليغات ضعيف است، بدانم.
* بسم الله الرحمن الرحيم
اللهم عجل لوليك الفرج والعافيه والنصر وجعلنا من خير اعوانه و انصاره والمستشهدين بين يديه
من مي خواهم عرض سلامي داشته باشم به همه بينندگان شبكه شما و همه عزيزاني كه بعدا اين گفتگو را مي شنوند، مي خوانند و يا مي بينند. براي همه ملت ها و همه انسان هاي روي زمين سلامتي و عزت و موفقيت آرزو مي كنم.
سوال مهمي را پرسيديد. شايد بهتر باشد اسمش را تبليغات نگذاريم، بگذاريم اطلاع رساني. بسياري از جريانات سياسي، بسياري از نظامات اجتماعي و سياسي صرفا با جريان اطلاع رساني و تسلط بر سيستم اطلاع رساني زنده هستند و متاسفانه بعضي از آنها هم با تبليغات، تبليغات غيرواقعي. يعني جابجا كردن مفاهيم و جايگاه ها، كوچك و بزرگ كردن اهميت ها، پوشاندن برخي حقايق، برجسته سازي بعضي از غيرواقع ها، حدس ها و گمان ها دارند سياست خودشان را در دنيا جلو مي برند. همان طور كه اشاره كرديد نه در آمريكا بلكه ما تقريبا در هيچ كجاي دنيا حضور جدي رسانه اي و اطلاع رساني دقيق نداريم حتي در كشورهاي اطرافمان. اين ضعف متاسفانه از ابتدا در كشور ما بوده الان هم هست و من در اين مورد با شما هم نظر هستم.
* در اين مورد پيشنهادي داريد؟
* بله. همانطور كه اشاره كرديد بايد افراد صاحب نظر و افراد آشنا به مسائل بين الملل، آشنا به فرهنگ ايران، آشنا به خواست هاي ملت ايران كه خواست هاي جهاني و خواست همه ملت هاست، اين ها مسئوليت اطلاع رساني را بر عهده بگيرند و نگاهشان، نگاه جهاني باشد. نگاه جغرافيايي و محدود و موضعي و مقطعي نمي تواند كمك بكند. بسياري از مشكلاتي كه امروز در سطح جهان پيش پاي ملت هاست بخاطر درك ناهمگون و درك مخالف و متفاوت از شرايط جهان است و بخاطر القائاتي است كه يك عده قليلي دارند انجام مي دهند. روي يك اطلاع رساني نادرست ممكن است منجر به جنگ شود، منجر به كدورت بين ملت ها و دولت ها شود، اطلاع رساني صحيح خيلي از فاصله ها و بددلي ها را از بين مي برد. زمينه ساز دوستي و همراهي است و البته اطلاع رساني كه همراه با صداقت، صميميت و دلسوزي باشد براي همگان.
* ممنونم. آقاي دكتر مي خواهم شما را ببرم خليج فارس و يك سوال درباره عربستان سعودي از شما بپرسم. روزنامه جروزالم پست و همچنين روزنامه گاردين از قول چندين كارشناس از كالج كينگز كالج گرفته تا مركز مطالعات خاورميانه در واشنگتن تا مركز مطالعات خليج فارس در ابوظبي، اينها همه تقريبا در اين روزنامه ها يك صحبت را كردند كه محمدبن سلمان مي خواهد از اين جنگ خانمان سوز يمن خودش را بيرون بكشد و اين جنگ را تمام بكند ولي يك مشكل دارد و آن مشكل اين است كه مي خواهد طوري بيرون بيايد كه آبرويش نرود. به اين دليل كه ايشان اوايل گفته بود كه جنگ را در سه چهار هفته تمام مي كند و يمن را فتح مي كند ولي الان به اين نتيجه رسيده است كه هر روز 55 ميليون دلار هزينه اين جنگ است و از همه اين ها مهمتر اينكه ايشان ديگر كسي را ندارد كه از طرف عربستان بجنگد و پول هايش هم دارد تمام مي شود، بخاطر اينكه نفت هم ديگر خريدار ندارد، كشتي هاي نفتي عربستان هم همچنان دارند دور آمريكا طواف مي كنند و سناتورها مي گويند اينجا نيا چون نفت ما همچنان بادكرده و ما اصلا احتياج نداريم بخاطر همين مسئله ويروس كرونا. به همين دليل اين كارشناسان مي گويند اگر راه حلي باشد كه محمدبن سلمان خجالت زده نشود و آبرويش نرود اين جنگ را تمام مي كند. دلم مي خواهد از جنابعالي بپرسم كلا ديدگاه شما درباره اين جنگ چيست و راه حل اين كارشناسان از نظر شما چگونه است؟
* من قبلا درباره جنگ هاي منطقه اظهارنظر كرده ام. اينجا جنگ مردم منطقه با مردم منطقه است و هيچ برنده اي نخواهد داشت. فقط دشمنان ملت هاي منطقه برنده اين جنگ خواهند بود. چرا ما بايد با هم بجنگيم؟ بالاخره يك منطق پذيرفته شده توسط همه انسانها در سراسر جهان هست. اينكه هر ملتي بايد بر سرنوشت خودش حاكم باشد و منطق ديگر اين است كه ما بايد نظر اكثريت را بپذيريم و با راي اكثريت، كشورها را اداره كنيم تا در آينده ان شاءالله برسيم به اكثريت قاطع و همه ملت ها در تصميمات مربوط به زندگي و سرنوشت خودشان مشاركت بكنند.
اين جنگ هاي منطقه چيزي جز خرابي و كينه و كدورت، جز از بين بردن منابع ملت هاي منطقه، منابع انساني و مادي هيچ نتيجه اي ندارد. بعد هم يك كينه اي درست مي شود كه تا صدها سال از بين نمي رود. هيچ دليلي كه انسان را قانع كند كه در منطقه ما بايد جنگ باشد وجود ندارد و اين خواست دشمنان تاريخي ملت هاي منطقه است. آنها مي خواهند بر منطقه مسلط باشند. من از اول مخالف اين جنگ ها بودم الان هم هستم. شايد عده اي هستند كه قبلا تصور مي كردند با جنگ مي شود كاري كرد يا مي شود موقعيت بهتري را ايجاد كرد. من معتقد هستم كه همه با هم بايد موقعيت بهتر را ايجاد كنيم. منطقه را با هم بايد بسازيم. منابع انساني و مالي داريم، موقعيت جغرافيايي بسيار استثنايي داريم. چرا دست به دست هم ندهيم و منطقه را آباد كنيم؟ تا مردم مرفه و در آسايش باشند، آزاد و عزيز باشند، با هم زندگي كنند، چرا نبايد اين بشود؟ مي توانيم اين كار را بكنيم.
متاسفانه برخي خودخواهي ها با دخالت هاي بيگانه و فرامنطقه اي، جنگ ها را بوجود آورده است. اگر اين خبر درست باشد كه ايشان به اين نتيجه رسيده، خبر بسيار خوشحال كننده اي است و بايد از آن استقبال كرد. اگر خطايي در گذشته اتفاق افتاده است، حالا هركس كه كرده است، اصلا دو طرف خطا كرده باشند و حالا يك طرف مي خواهد بيايد و قضيه را تمام كند، چرا بايد ناراحت باشد و خجالت بكشد؟ بايد خوشحال باشد. يك نفر كمتر كشته شود به نفع همه است، يك ساختمان كمتر خراب بشود به نفع همه است. من فكر مي كنم هر كس پيشقدم شود و اين جنگ را پايان دهد، اين پيش ملت ها عزيز خواهد شد و نه در آينده نزديك بلكه همين الان قهرمان مي شود. من فكر مي كنم همه طرف هاي درگير در ماجرا هم بايد استقبال كنند. بنشينند تفاهم كنند. مردم يمن و هر كس يمني هست آزادانه راي بدهند و هر چه كه دلشان خواست انتخاب كنند. اين حق مردم يمن است، حق مردم همه كشورهاست. حق همه ملت هاست. اين يك اصل انساني است، اصل الهي و آسماني است كه هر انساني بر سرنوشت خودش بايد حاكم باشد و حق تعيين سرنوشت داشته باشد. همه كمك كنيم، من كه البته الان سمتي ندارم ولي از مقامات كشورها يك نفر پيشقدم شود و دعوت بكند و در فضايي دوستانه بنشينند دور هم تفاهم بكنند، هر كسي كه غير از مردم يمن است بيرون برود و اجازه بدهند مردم يمن خودشان تصميم بگيرند. از آنها هم بخواهيم كه اسلحه و جنگ را كنار بگذارند. دوستانه و برادرانه واسطه گيري و ريش سفيدي كنيم و برويم در كنارشان بنشينيم و از آنها بخواهيم خودشان تصميم بگيرند و جنگ را خاتمه بدهند و هر كس را كه مردم انتخاب كردند، هر سيستم و نظام و دولت و مجلسي كه مردم انتخاب كردند قبول كنيم و كسي تحميل نكند، كسي فشار نياورد و زياده خواهي نكند. علي ايحال اگر اين خبر درست باشد، بنظرم همه بايد از اين خبر استقبال كنند و اگر كسي آمد اين خبر را دستمايه سركوب و تحقير و سرزنش قرار داد اصلا كار درستي نيست. بالاخره يك جنگ اگر امروز متوقف شود به نفع همه است. اميدوارم كه اين خبر هم درست باشد و ايشان هم هر چه زودتر اقدام كند. بنده هم به عنوان يك فرد، هر كاري از دستم بيايد انجام مي دهم و آماده هستم كمك بكنم كه اين جنگ هر چه زودتر تمام شود و راي مردم و اراده مردم يمن حاكم شود.
* ممنونم. آقاي دكتر مي خواهم درباره روابط ايران و آمريكا از شما سوال كنم. بالاخره با اين فضايي كه فعلا در آن هستيم اين روابط به كجا ختم مي شود؟ آيا بالاخره روزي مي رسد كه ما بتوانيم با آمريكا يك روابط دوستانه منتهي با احترام متقابل به منافع همديگر داشته باشيم؟
* الان كه معلوم است اصلا روابطي وجود ندارد و اصلا خوب نيست و توهين آميز و جسارت آميز است، برخوردها تند است. اينها كه حاصلي ندارد. اصل بين ملت ها ارتباط است. همه بايد با هم ارتباط داشته باشند و همكاري بكنند. اصلا دنياي آينده را همه بايد با هم بسازيم. اگر يك گروه خيال كند كه فقط او هست و بقيه هيچ نيستند يا بقيه بايد از او تبعيت كنند يا به شكل او دربيايند، اين تصور غلطي است، اين تصور و انديشه شيطاني است. آينده را همه بايد بسازيم. اگر اشكالي هست، همه با هم برطرف كنيم. اگر ضعفي هست، همه با هم رفع كنيم. اگر فقر هست, همه با هم كمك كنيم تا فقر ريشه كن شود. اگر ناامني هست، همه كمك كنيم تا ناامني از بين برود. فاصله طبقاتي، ظلم، اجحاف، تحقير، اينها از بين برود.
ملت آمريكا ملت مهم و بزرگي است. ملت ايران هم كه شناخته شده است. هفت هزار سال تاريخ دارد، ملت فرهنگ آفرين، تمدن ساز. چقدر خوب است كه اين ها با هم كار كنند براي بهبود وضع جهان. الان فاصله زياد است، پرخاش و تنش هست. اينها مي تواند نباشد. يعني اگر دولت آمريكا ادعا مي كند كه مي خواهد دنبال امنيت جهان باشد، دنبال حقوق بشر باشد، خب ملت ايران كه در طول تاريخ خواسته اش همين بوده است، پرچمدار اين حرف ها بوده است. بنظر من دو ملت هيچ مشكلي با هم ندارند. من فكر مي كنم دولت ها هم اگر مي خواهند كمك ملت هايشان باشند، راه را باز كنند براي همكاري و تعامل ملت ها، رفت و آمد بين ملت ها و البته اين شرط لازمش، كوتاه آمدن از بعضي مواضع است. نه دولت آمريكا دنبال تسلط بر ملت ايران باشد، نه دولت ايران به دنبال تخريب دولت آمريكا باشد.
دولت آمريكا، آزادي و عدالت و احترام ملت ايران را به رسميت بشناسد و دولت ايران هم، دولت آمريكا را به رسميت بشناسد و بنشينند در يك فضاي سرشار از عدالت و احترام گفتگو كنند و مسائل را حل كنند. با تهديد و پرخاش و توهين و تلاش براي تسلط بر يك ملت، اينها مشكلي را حل نمي كند. انتظار از آقاي ترامپ اين است كه يك تغييري در مشي دولت آمريكا بدهد. بيايد و بنشيند و گفتگو كند. دولت ايران هم همين طور. البته قبلا گفتگوهايي كردند ولي گفتگوها يكطرفه بود. يك توافق يكطرفه تنظيم شد و يكطرفه هم لغو شد. خب اينها كار را خراب كرد. الان يك مقدار بدبيني بين دو ملت ايجاد كرده است. بيايند موانع را بردارند.
اولين كاري كه مي كنند اين است كه دو ملت را آزاد بگذارند تا با هم تجارت كنند، فعاليت كنند، گفتگو كنند، كار علمي كنند. چرا محدوديت درست مي كنند؟ بعد هم دولت ها بيايند و مسائل را با هم حل كنند. الان مثل روز بر همگان روشن شده است كه اگر بنا باشد دنيا اصلاح شود، بايد در فضاي تفاهم و همكاري باشد، در فضاي حضور و مشاركت همه ملت ها باشد. يك كسي به تنهايي راه بيفتد و بگويد من مي خواهم دنيا را درست كنم، آنطور كه خودم مي فهمم مي خواهم درست كنم و اين فهم من هم درست است و مو لاي درزش نمي رود، اين غلط است، با اين روش كار جلو نمي رود و مسائل حل نمي شود. حالا اگر خداي نكرده پشت اين تابلو هم عده اي باشند كه بخواهند و بيايند منافع اقتصادي و سياسي خود را بطور نامشروع تامين بكنند، اين ها كار را سخت تر مي كند.
من فكر مي كنم ايران و آمريكا مي توانند محور وحدت در دنيا باشند. از همه دعوت كنند. تا الان با يك مدل در دنيا جلو آمديم، نتيجه اي نگرفتيم و اين وضع دنيا شده است. از اين به بعد مي خواهيم همه مشاركت كنند، مشاركت واقعي. همه با هم صداقت داشته باشند. همه دوستدار و خيرخواه هم باشيم. بياييم كنار هم بنشينيم و مسائل دنيا را به اتفاق هم حل كنيم. مسائل اقتصادي را درست كنيم، فقر را برطرف كنيم، ناامني ها را رفع كنيم، اين مسابقه وحشتناك و ضد انساني تسليحاتي را ريشه كن كنيم. ثروت هاي فراوان جهان را در اختيار مردم قرار دهيم و دنياي بهتري را بسازيم. اين فقط با مشاركت همگان امكان پذير است و من فكر مي كنم ايران و آمريكا مي توانند پيشتاز باشند.
* آقاي دكتر بعنوان آخرين سوال؛ اين شبكه ما به عنوان شبكه ايران دوستان معروف است. دلم مي خواهد از جنابعالي بپرسم كه آيا در انتخابات پيش رو خودتان را كانديد رياست جمهوري مي كنيد؟ در هر صورت پيام شما براي ايران دوستان خارج چيست؟
* من فكر مي كنم هنوز تا انتخابات خيلي وقت است. ما بايد به فكر امروز باشيم. امسال، سال تحولات در كل دنيا است. ما بايد خودمان را براي آنها آماده بكنيم و مراقبت كنيم تا مردم آسيب نبينند. من فكر مي كنم امروز بيش از آنكه به فكر يك منطقه يا جغرافيا باشيم بايد به فكر جهان و اصلاح جهان باشيم. هر اصلاحي كه بخواهد اتفاق بيفتد، در ظرف جهان اتفاق ميفتد، در ظرف جامعه انساني اتفاق ميفتد. من هم يك فرد كوچكي هستم از هفت و نيم ميليارد و دلم مي خواهد جهان خوب اداره شود، مردم در رفاه و آسايش باشند، آزادي و عزت و عدالت باشد. من هنوز هيچ فكري نكرده ام به مسئله انتخابات و شخصا هم تمايلي به اين كار ندارم. گرچه من هم مانند همه ايرانيان آماده فداكاري در راه ايران هستم.
* سپاسگزارم آقاي دكتر. اگر ان شاءالله تصميم گرفتيد، اميدوارم كه از طريق يو اس ايران تي وي اين خبر را به خارج از كشور هم بدهيد. به هر حال ممنون و سپاسگزارم از وقتي كه در اختيار ما قرار داديد. براي شما و ياران بسيار خوب در داخل آرزوي سلامتي مي كنم.
* من هم همين طور. همه ايران دوستان جهان را دوست دارم. آنهايي هم كه هنوز ايران را نمي شناسند و در موضع ديگري هستند، آنها را هم دوست دارم. من انسان دوست هستم يعني تمام انسانها را در كره زمين دوست دارم، ايراني ها را دوست دارم. از همين جا به همه آنها سلام مي كنم. براي همه انسان هاي روي زمين آرزوي موفقيت دارم. ما نمي توانيم براي هيچ انساني در روي زمين بدي بخواهيم. بايد خوبي ها را براي همه بخواهيم. شادي ها را براي همه بخواهيم و با هم تقسيم كنيم. اين فرهنگ ايراني است و مطمئن هستم ايراني هاي عزيز در سراسر جهان همين فرهنگ را جلو مي برند و ان شاءالله در كنار ساير انسانها از هر نژاد و از هر جغرافيا و از هر طبقه اجتماعي با هر مذهب و ديني كه باشند زندگي خوبي خواهند داشت، مشاركت خواهند داشت و همديگر را دوست خواهند داشت.
* آقاي دكتر من به شما روز بخير مي گويم و باز هم سپاسگزارم.