کیفیت خواب افراد به دلیل کرونا بدتر شده است؟

گروه علمی: ویروس کرونا تغیرات زیادی در سبک زندگی مردم دنیا ایجاد کرده است. گذراندن ساعات طولانی در خانه به علت شیوع ویروس کرونا باعث شده مردم بیشتر بخوابند؛ اما این خواب کیفیت بالایی ندارد. طبق گزارشی که از مجله Current Biology چاپ شد، کیفیت خواب همه مردم جهان از زمان گسترش ویروس کرونا تاکنون بدتر شده است. ویروس کرونا بر خواب افراد اثر مسقیم داشته است.مطالعه‌ای در دانشگاه بازل سوئیس انجام شد که طی آن روی الگوی خواب ۴۳۵ نفر در دوران تشدید محدودیت‌های قرنطینه در اتریش، آلمان و سوئد از اواسط ماه آوریل تحقیق کردند. کار در خانه موجب شد مردم برنامه خواب خود را با ریتم بیولوژیک بدن تنظیم کنند. اغلب دیر بخوابند و در روزهای تعطیل و آخر هفته‌ها با نظم بیشتری بخوابند و کمتر بی‌حوصله باشند. این تحقیق نشان داد در برنامه جدید به طور میانگین هر شب ۱۵ دقیقه بیشتر می‌خوابند. با وجود این، شرکت‌کنندگان تحقیق گزارش دادند که کیفیت خواب‌شان پایین آمده است.کریستین بلوم (Christine Blume)، متخصص اعصاب‌شناختی و یکی از نویسندگان مقاله، می‌گوید: «معمولاً ما انتظار داریم که کاهش کم‌خوابی و خستگی با افزایش کیفیت خواب مرتبط باشد. البته در نمونه ما، کیفیت کلی خواب پایین آمده است. ما فکر می‌کنیم که بار خودآگاهانه‌ای که در دوران قرنطینه به طرز قابل ملاحظه‌ای بیشتر شده ممکن است از آثار سودمند کاهش خستگی و کم‌خوابی نیز مهم‌تر باشد.»بلوم توضیح می‌دهد، مساله عجیبی نیست که اضطراب دوران قرنطینه باعث پایین آمدن کیفیت خواب شده است. او ادامه می‌دهد که از لحاظ سلامت خواب، افزایش طول خواب و نظم آن تغییر مثبت پیدا کرده است.

در چکیده این مقاله آمده است که در جوامع مدرن، ریتم و فعالیت استراحت انسان ناشی از تنش و پویایی بین قطب‌های درگیر در زمان‌های اجتماعی (به عنوان مثال، زمان کار و اوقات فراغت) و زمان بیولوژیکی درونی فرد است. نبود تطابق بین این ۲ باعث ایجاد «Social jetlag» (SJL) و «محدودیت اجتماعی خواب» (SSR) یعنی تغییر در زمان خواب و تفاوت طول مدت خواب بین روزهای کاری و روزهای آزاد می‌شود.Social jetlag یا خستگی اجتماعی و محدودیت خواب بارها و بارها با پیامدهای منفی‌ای بر سلامت جسم، سلامت روان و همچنین عملکرد فرد همراه بوده است. در یک طرح شبه‌آزمایشی که در مقیاس بزرگی پیاده شد، آثار قرنطینه را با تشدید محدودیت‌هایی که هنگام شیوع ویروس کرونا اعمال شد با رابطه بین ریتم‌های اجتماعی و بیولوژیکی و همچنین خواب در طی یک دوره ۶هفته‌ای (اواسط مارس تا پایان آوریل) و در سه کشور اروپایی (اتریش، آلمان و سوئیس) بررسی کردیم. ما دریافتیم که این محدودیت‌ها عدم تطابق بین زمان خواب-بیداری بیرونی (اجتماعی) و داخلی (بیولوژیکی) را کاهش می‌دهد، که با کاهش قابل توجه در SJL و SSR  و افزایش همزمان در مدت‌زمان خواب نمایانده می‌شود.از طرفی کیفیت خواب نیز کمی کاهش یافته است. به نظر می‌رسد زمان ارتقایافته خواب و بیداری فرد به افزایش انعطاف‌پذیری برنامه‌های اجتماعی نسبت داده شود؛ به عنوان مثال این زمان به دلیل کار بیشتر در خانه افزایش پیدا کرده است. با وجود این، چنین وضعیت بی‌سابقه‌ای منجر به افزایش قابل توجه بار خودآگاهانه (self-perceived burden) شد که با کاهش کیفیت خواب همراه بود. ممکن است این آثار سوء با قرار گرفتن در معرض نور طبیعی و همچنین ورزش کم‌کم از بین برود.