ارسالSMSهای خاص به تیم ایراني در ژنو!

صبح روز گذشته به وقت ایران، اس‌ام‌اس‌هایی برای تیم مذاکره کننده هسته‌اي کشور در ژنو ارسال شد که دیپلمات‌های کشورمان را که برای حضور در مذاکرات نفسگیر دیگر آماده می‌شدند غافلگیر کرد؛ چرا که این پیامک‌ها- که همزمان در اقدامی هماهنگ به تلفن همراه مسئولان و صاحبان جراید و رسانه‌های داخل کشور نیز ارسال شده بود- به نقل از روزنامه‌ها و پایگاه‌های خبری یک جریان خاص اطلاعاتی متفاوت از آن چه در ژنو مي‌گذشت را منتشر کرد.

هر چند به اعتقاد ناظران این رسانه‌ها از آغاز تحرکات دیپلماسی دولت جدید، سعی در کمرنگ کردن دستاوردهای مذاکرات و متهم کردن مذاکره کنندگانی داشتند که بارها از سوی مقام معظم رهبری مورد تأیید قرار گرفته‌اند اما همزمانی ارسال این پیامک‌های مشکوک با تعویق اعمال تحریم‌های جدید کنگره امریکا علیه ایران حساسیت و پرسش‌هایی را بر انگیخت.

سؤال‌هایی نظیر اینکه آیا حالا که رئیس جمهور امریکا شخصاً با سناتور‌های صاحب نفوذ کشورش دیدار داشته و بعد از گفت‌وگوی دو ساعته کنگره را متقاعد کرده با تعویق بررسی و وضع تحریم‌های جدید، راه دیپلماسی و مذاکرات ژنو را برای رسیدن به توافق برد- برد با ایران هموار کنند، اراده اقلیتی در داخل کشور سعی در منحرف کردن مسیر مذاکرات و بستن راه دیپلماسی دارد؟ و این اراده را با بایکوت کردن دستاورد مذاکرات، متهم کردن تلویحی مذاکره کنندگان و پمپاژ خبرهای غیرواقعی دنبال مي‌کند؟ و اگر چنین نیست در پس خبر‌هایی که هر چند دقیقه یک بار روی خروجی سایت‌های خبری خاص قرار مي‌گیرد و متعاقب آن برای مسئولین کشوری و لشكری پیامک مي‌شود و زنهار مي‌هد گلستان و ترکمنچای جدیدی در راه است، چه هدفی نهفته است؟

هر چند این تحرکات رسانه‌ای، عمدتاً از سوی زنجیره‌ای از روزنامه‌ها و سایت‌های خبری منتشر مي‌شود که مخاطبان انگشت‌شماری دارند و از سوی دیگر مردم با مراجعه به صفحات فیس بوک و توئیتر مذاکره کنندگان و معدود رسانه‌هایی که در اختیار دولت قرار دارد و حتی گاهی ترجیح دادن اخبار از شبکه‌های ماهواره‌ای تکلیف خود را با این رسانه‌ها روشن کرده‌اند اما برخی با برشمردن امکانات مالی و اختیارات وسیع رسانه‌ای این گروه معتقدند این زنجیره هدفی بالاتر از تحريف اخبار را دنبال مي‌کند که مي‌تواند بر روند مذاکرات تأثیر بگذارد چنان که برخی بر این باورند جهت‌دهی این اخبار خودآگاه و ناخودآگاه برخی موضعگیری‌ها و بیانیه‌ها نیز تأثیر گذاشته است.

البته صاحبان این رسانه‌های زنجیره‌ای پیش از این استدلال مي‌کردند مي‌خواهند با همانندسازی نهاد‌هایی چون کنگره امریکا در داخل کشور تیم مذاکره کننده را حمایت کنند اما مشی تازه که با جعل اخبار، برجسته‌سازی جهت‌دار اظهارنظرهای مسئولان و بایکوت کردن موفقیت‌های تیم مذاکره کننده هسته‌اي با این استدلال چندان همخوان به نظر نمی‌رسد؛ چرا که اگر بشود چشم خود را بر اجماع طرف‌های مقابل ایران در مذاکره بست که تأکید دارند مذاکرات رو به توافق نهایی است یا این که باید فشار‌ها از روی مردم ایران برداشته شود و در عین حال بر حق ایران در استفاده از انرژی صلح‌آمیز هسته‌اي تأکید مي‌کنند اما تعویق بررسی تحریم‌های جدید نکته‌ای نبود که بشود از آن غفلت کرد؛ چرا که حسن روحانی در ایام انتخابات تأکید کرده بود در صورت به قدرت رسیدن نخستین کار جلوگیری از تشدید تحریم‌ها علیه ایران است که خود گامی به جلو تلقی مي‌شود.

ما تلاش رئیس جمهوری امریکا برای جلوگیری از وضع تحریم‌های جدید علیه ایران در کنار پیام ویدئویی که محمدجواد ظریف به نمایندگی از مردم ایران در آستانه مذاکرات ژنو به پنج زبان منتشر کرد و تأکید داشت ایران استفاده از انرژی هسته‌اي را حق خود مي‌داند در این رسانه‌ها بایکوت شد و حتی رسانه ملی هم آن گونه که باید و شاید به آن نپرداخت و در عوض رسانه‌های مختلف این جریان در ارسال اخبار غیرواقعی از مذاکرات و مذاکره‌کنندگان با یکدیگر رقابت مي‌کنند اما پرسشی که در پس این رقابت جلوه مي‌کند، این است که برنده این مسابقه کیست و در نهایت چه چیز را عاید ملت خواهد کرد؟