گروه ورزشی: جوانگرایی در عرصه مربیگری موجب تحول فوتبال ایران شده و حالا از مربیان قدیمی و صاحب نام فوتبال ایران فقط امیر قلعه نویی در عرصه اول فوتبال ایران باقی مانده است.به گزارش ایسنا، حال امروز فوتبال ایران از ادامه جوانگرایی و تغییر نسل مربیان حکایت میکند. از هفته گذشته تاکنون، چند مربی جوان به جمع لیگبرتریها اضافه شدند. سید مهدی رحمتی در شهرخودرو، محرم نویدکیا در سپاهان، وحید بیاتلو در ماشین سازی و رحمان رضایی در ذوب آهن مربیانی هستند که در دهه چهارم یا پنجم زندگی خود توانستند اعتماد مدیران را جلب کنند و خون تازهای به لیگ برتر ایران اضافه خواهند کرد.این فهرست با اضافه کردن اسامی مربیانی مانند فرهاد مجیدی، جواد نکونام، ابراهیم صادقی، مجتبی سرآسیایی، محمود فکری، ساکت الهامی و قبلتر آنها، یحیی گلمحمدی، مهدی تارتار و حتی عبدالله ویسی تکمیل میشود. در واقع به جز مربیانی مانند امیر قلعه نویی و مجید جلالی، مربی دیگری از جمع مربیان دهه هشتادیها باقی نمانده و اکثر مربیان لیگ برتری طی سالیان گذشته بروز و نمود پیدا کردند.تداوم این روند بی ارتباط به موفقیت مربیان نسل نو نیست. وضعیت جدول لیگ نوزدهم حاکی از این است که هر چهار تیم صدر جدولی یعنی پرسپولیس، استقلال، فولاد و تراکتور از مربیانی استفاده کردهاند که در دهه ۹۰ شمسی به جمع مربیان اضافه شدند و حتی به جز گلمحمدی، سایرین تجربه زیادی هم در عرصه مربیگری نداشتند.نتایج این مربیان را با توجه ویژه آنها به بازیکنان جوان و کمتر از ۲۰ سال مقایسه کنید که در همین فصل تعدادی از این مربیان زمینهساز ورود استعدادهای جدیدی به فوتبال ایران شدند. نمونه بارز آن توجه ویژه یحیی گلمحمدی به مهدی عبدی بود که در دوران کالدرون به جز چند مورد معدود، کمتر فرصت بازی کردن پیدا کرد. جواد نکونام که توانست از استعدادهای متعدد آکادمی فولاد بهره لازم را ببرد یا ساکت الهامی که به بازیکنانی مانند تیکدری و سلیمی بیش از گذشته میدان داد. مجیدی هم بارها برای رفع مشکلات تیمش، از بازیکنان آکادمی استقلال بهره برد.
در انتهای جدول هم پروژه بلند مدت سایپا بسیار حائز اهمیت بود. علیرغم ناکامی سایپا در نیم فصل نخست، این تیم به اتکای استفاده از بازیکنان جوان و عمدتا زیر ۲۰ سال، توانست در نیم فصل دوم نتایج خوبی را کسب کند، در لیگ برتر بماند و حالا با اندوخته ارزشمند خود به مصاف رقبای تا دندان مسلح میرود ولی سایپا حالا گنیجنهای دارد که در عین جوانی، تجربیات زیادی کسب کرده و میتوانند زمینهساز موفقیت این تیم شوند.البته نمیتوان منکر برخی ایرادها در این چرخه شد چرا که طی مدت زمان اخیر برخی تصمیمات اشتباه و عجولانه و همینطور ورود زود هنگام به عرصه مربیگری با جوانسوزی همراه شده است. از سوی دیگر، باشگاههای ایران هنوز مانند تیمهای اروپایی، سرمایهگذاری روی مربیان مدنظر خود را آغاز نکردهاند؛ پروژهای که تیمهایی مانند بارسلونا، رئال مادرید و بایرن انجام دادند و توانستند با بازیکن سابق خود یعنی گواردیولا، زیدان و فلیک به موفقیتهای چشم گیری دست پیدا کنند و حالا این چرخه را با قدرت و سرعت بیشتری ادامه میدهند تا نیاز خود در آینده را تامین کنند.با این حال موفقیت مربیان نسل جدید در رقابت با اساتید این عرصه در ایران، منجر به کنار رفتن پیشکسوتان مربیگری طی فصول گذشته شده و دیگر خبری از مربیان کارکشته مانند فیروز کریمی، حسین فرکی، نادر دست نشان، ابراهیم قاسمپور، حمید درخشان، صمد مرفاوی و ... نیست.با در نظر گرفتن تحریمهای موجود و محدودیتهای ارزی که منجر به دشوارتر شدن شرایط برای جذب مربیان خارجی با دانش شده، فوتبال ایران هم میتواند راه ارزانتر یعنی میدان دادن به مربیان جوان را همراه با فرستادن آنها به کلاسهای مربیگری در اروپا انتخاب کند که تجربه نشان داده با موفقیت بیشتری همراه است.