گروه سیاسی: سایت آزادی نوشت: کنارگیری رئیسجمهور پیشنهاد امروز عباس عبدی است! پیشنهادی که البته قبلتر نیز بیان شده و با استقبال برخی از اصلاحطلبان نیز همراه شده بود. عبدی هم قاعدتا به اندازه بقیه تحلیلگران و مردم عادی میداند که روحانی استعفا بده نیست. خاصه اکنون که رهبری هم بر ضرورت ادامه کار دولت تا روز آخر تاکید کردهاند. با این حال کنارگیری آن هم از نوع مسالمت آمیز را برای حل مشکلات راهگشا میداند و مینویسد: «طی ده ماه گذشته هیچ مشکلی حل نشده که بر مشکلات اضافه هم شده است. در این ده ماه کدام چشماندازی تیره بود که تیرهتر نشده است؛ بنابراین عاقلانه نیست که این وضع ادامه یابد. از سوی دیگر این روزها اخبار جسته و گریختهای از گفتگوهای رسمی یا غیررسمی میان نمایندگان ایران و کاخ سفید مطرح میشود. اگرچه براساس شواهد و تحلیل شخصی خودم به این اخبار اطمینانی ندارم، ولی در هر صورت این مسیری است که دیر یا زود باید برگزید و مهمترین عاملی که میتواند بر آن موثر باشد، انتخابات امریکا و ویژگی صاحبان قدرت در ایران است.»
وی در ادامه به سناریوهای سهگانه بعد از انتخابات آمریکا و مدیریتی که هر یک از آنان ایجاب میکند، اشاره و تاکید کرده است: «متاسفانه در ایران استعفا هم به سرنوشت طلاق دچار شده است. هر زوجی که طلاق میگیرند، حتما باید با دشمنی و نفرت و کینهورزی و بدگویی حتی زد و خورد و دعوا همراه باشد، در حالی که میتوان دوستانه هم طلاق گرفت، اگر دو نفر متوجه شدند که به هر علتی نمیتوانند با یکدیگر زندگی کنند میتوانند دوستانه و مدنی از یکدیگر جدا شوند. استعفای دیوید کامرون نخستوزیر بریتانیا را به یاد بیاوریم؛ هنگامی که رفراندوم برگزیت رای آورد، خیلی راحت و مدنی استعفا داد و خانم ترزا میجانشین او شد. این استعفاها اعتراضی نیست، بلکه راهگشا است. هر کدام از حالات سهگانهای که در انتخابات امریکا رخ دهد، نیازمند مدیریتی سیاسی در ایران است که برای آن برنامه داشته باشد. بدون شک و تردید این مدیریت به روحانی و تیم او سپرده نخواهد شد و با حضور آنان نیز چنین مدیریتی را دیگران نیز نمیتوانند عهدهدار شوند. بهتر است که مدنی رفتار شود و برای ۱۰ ماه باقیمانده شخص دیگری عهدهدار حل این مشکل شود. حداقل به خاطر مردم و کشور کاری باید کرد. اگر برای حل مشکلات و گرانی آدرس کاخ سفید داده میشود، در این صورت کسی که قادر به گفتگو با آن نیست باید کنار برود و راه را باز کند تا دیگران اقدام کنند. حداقل به خاطر کشور و مردم چنین کنید.»
جالب آنکه عباس عبدالله رمضانزاده نیز از پیشنهاد وی استقبال کرده و در صفحه توییتر خود مینویسد: «عباس عبدی پیشنهاد استعفای آقای روحانی را مطرح کرده است. به نظرم پیشنهاد خوبیست برای رهایی از سردرگمی و مشخص شدن مسئولیتها!»
این پیشنهاد خوب یا بد اما نمیتواند از حد یک پیشنهاد فراتر رود و بسیاری از تحلیلگران بر این مهم واقف هستند. مثلا محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: « آقای روحانی نه شخصا قصد استعفا دارد، نه امکان استعفا دارد و نه حتی استعفای او مشکلی راحل میکند».
وی افزود: «در دولت آقای خاتمی هم، ایشان چنین قصدی داشت و اعلام هم کرد اما بافت قدرت در کشور به شکلی است که رئیس جمهوری نمیتواند خودش، برای استعفای خودش تصمیم بگیرد و تبعات آن را هم بپذیرد». ابطحی پیشنهاد استعفا و کنارگیری روحانی و حرفهایی مثل این را «دارای جنبه ایضایی، شعاری و یا سیاسی» است.
این فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به اینکه آیا تکرار اینحرفها در جهت آن است که اصلاحطلبان میخواهند راه خود را از دولت جدا کرده و با قرار گرفتن در جایگاه منتقد وضع موجود، اعتبار و سرمایه اجتماعی خود را بازیابی کنند؟ گفت: «به نظر من اصلا در این کانتکس دیده نمیشود. دوستانی که این حرفها را میزنند همین اطلاعاتی که من دارم و بر مبنای آن میگویم که رئیس جمهور نمیتواند استعفا دهد، را دارند و میگویند که استفعا دهد. این بیشتر موجب افزایش فشار برآقای روحانی است». اینکه افزایش فشار بر روحانی چه سودی دارد؟ یا اینکه برای مردم سود دارد یا دولت و یا جریان اصلاح طلب؟ بحث مفصل دیگری است که باید به صورت جداگانه و مفصل مورد بررسی قرار بگیرد.