فرار از طبابت و مهاجرت به خارج پزشكان

خیلی‌ها هنوز فکر می‌کنند که پزشکان غم پول ندارند و جزو قشر مرفه و اغنیا هستند. در حالی که اگر خیلی خوشبینانه نگاه کنیم، کمتر از 5 درصد جامعه پزشکی کشور که بیشتر جراحان فوق تخصصی هستند، پولشان از پارو بالا می‌رود و بقیه در لایه‌های مختلف جامعه قرار می‌گیرند. به طوریکه برخی از پزشکان نیز زیر خط فقر قرار می‌گیرند و عده‌ای هم برای امرار معاش و کسب درآمد، حرفه مقدس طبابت را بوسیده و سراغ شغلی رفته‌اند که بتوانند برای خود و خانواده‌شان پول بیاورند. موضوعی که اخیرا وزیر بهداشت نیز به آن اشاره داشت و عنوان کرد که در حدود 15 تا 20 هزار فارغ التحصیل رشته پزشکی، قید طبابت را زده و سراغ شغلهایی همچون دلالی رفته‌اند.

فرار از طبابت و مهاجرت به خارج
این موضوع را دکتر ایرج خسرونیا رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران تایید کرد و گفت: بارها گفته‌ام، تعداد زیادی از پزشکان عمومی و متخصص کشور در این سالها از گردونه طبابت خارج شده و سراغ شغلهای دیگری رفته‌اند.وی، علت اصلی خروج این تعداد از پزشکان از حرفه پزشکی را، مسائل مالی عنوان کرد و افزود: با تعرفه‌هایی که ما داریم، دخل و خرج زندگی این پزشکان با هم نمی‌خواند و ناچار سراغ شغل دوم می‌روند و یا اینکه به طور کلی طبابت را کنار می‌گذارند و شغل دیگری انتخاب می‌کنند که بتوانند با درآمدش زندگی کنند.خسرونیا در ارتباط با مشاغلی که پزشکان بعد از خروج از طبابت انتخاب می‌کنند، گفت: این افراد اصولا سراغ شغلهایی مثل بساز و بفروشی ساختمان، خرید و فروش موبایل و حتی خبرنگاری نیز می‌روند.

رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران با اعلام اینکه 70 تا 80 پزشک در رسانه ملی مشغول کار هستند، افزود: این افراد به اجبار سراغ خبرنگاری، گزارشگری، نوازندگی، خوانندگی می‌روند.وی با طرح این موضوع که چنین حرفه‌ها و مشاغلی اساسا بد نیستند، تاکید کرد: اگر قرار بر این بود که سراغ این شغلها بروند، چرا 7 سال پزشکی خواندند و سرمایه مملکت را هدر دادند.وی حداقل هزینه یک فارغ التحصیل پزشکی را یک میلیارد تومان اعلام کرد و افزود: مشکل تنها تغییر شغل پزشکان نیست، بلکه عده‌ای از آنها به خارج از کشور مهاجرت می‌کنند و به این ترتیب، سرمایه کشور در کشور دیگری به فایده تبدیل می‌شود.

رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران، مقصد اغلب پزشکان ایرانی را کانادا و آمریکا عنوان کرد و گفت: پزشکان عمومی کشورمان در این کشورها تخصص می‌گیرند و همانجا مشغول کار و زندگی می‌شوند.وی با عنوان این مطلب که تغییر شغل پزشکی تنها شامل پزشکان عمومی و متخصص نیست، افزود: جراح عمومی را می‌شناسم که کشیک شب بیمارستان می‌ماند تا هزینه‌های زندگی‌اش را تامین کند.شاید جراحی عمومی تا 30 سال پیش رشته ایده‌آلی بود و درآمد آنها هم خوب بود اما با تخصصی و فوق تخصصی شدن جراحی، وضعیت جراحان عمومی مثل پزشکان عمومی شده است.این در حالی است که به گفته وزیر بهداشت، برخی پزشکان عمومی که در سازمانهای دولتی مشغول خدمت هستند، حقوقشان زیر 900 هزار تومان است.

نبود امنیت شغلی جراحان عمومی
در همین حال دکتر بهزاد رحمانی عضو هیئت مدیره انجمن علمی جراحان عمومی ایران، در تشریح مشکلاتی که باعث خروج برخی جراحان عمومی از این حرفه می‌شود،گفت: دو مسئله و مشکل باعث می‌شود که برخی همکاران، قید حرفه خودشان را بزنند و سراغ شغل دیگری بروند.وی، نبودن امنیت شغلی و مسائل مالی را مطرح کرد و افزود: اولویت نسخت مربوط به نبود امنیت شغلی است. در حالی که تعرفه جراحی آپاندیسیت 250 هزار تومان است، در صورتی که اگر بیمار بعد از جراحی فوت کند، با شکایت خانواده متوفی از جراح، باید 120 میلیون تومان دیه بپردازد.

رحمانی با اعلام اینکه چنین شکایتهایی از 3 مسیر جلو می‌رود، گفت: اگر فرض بگیریم که هیچ کدام از شکایتها از جراح به نتیجه‌ای نرسد و او تبرئه شود، اما همین تبرئه شدن در حدود یک سال و نیم زمان می‌برد. یعنی او باید مدام به دادگاه برود و بیاید و چه بسا که آبروی این پزشک در همین رفت و آمدها زیرپا لگدمال می‌شود.این جراح عمومی با انتقاد از برخی وکلای جوان که از شرایط موجود سوءاستفاده می‌کنند و خانواده بیمار متوفی را در بهشت زهرا و بیمارستان مجاب می‌کنند از پزشک بیمارشان شکایت کنند، افزود: متاسفانه هستند وکلای جوانی که دنبال چنین طمعه‌هایی می‌روند و خانواده متوفی را مجاب می‌کنند از پزشک شکایت کند و پول دیه را تقسیم می‌کنند.

رحمانی در ادامه به مسائل مالی اشاره کرد و گفت: یک جراح عمومی بعد از چند سال درس خواند و در 33 سالگی باید چند صد میلیون پول داشته باشد تا بتواند مطب بزند. در حالی که با تعرفه‌هایی که داریم، هیچ همخوانی بین درآمدها و هزینه‌ها وجود ندارد.وی با انتقاد از ناچیز بودن سرانه درمان در کشور، اظهارداشت: سرانه درمان در ایران 13 هزار تومان است. همین سرانه در کانادا 15 هزار دلار، آمریکا 19 هزار دلار و در ترکیه 12 هزار دلار است. وقتی سرانه درمان در ترکیه را مقابل سرانه درمان در کشورمان قرار می‌دهیم، متوجه بلبشوی بازار سلامت می‌شویم.رحمانی در پاسخ به این سئوال که جراحان عمومی بعد از کنار گذاردن حرفه خود اصولا سراغ چه مشاغلی می‌روند، گفت: چون این افراد استعداد کار خاصی را ندارند، بیشتر در ساخت و ساز و بعد از آن، سراغ بورس می‌روند.

سرمایه‌های مالی و انسانی کشور هرز می‌رود
اگر بخواهیم بر اساس گفته های دکتر خسرونیا رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران که عنوان داشته هزینه هر فارغ التحصیل پزشکی یک میلیارد تومان است، محاسبه سر انگشتی داشته باشیم، بابت 20 هزار فارغ التحصیل پزشکی که وزیر بهداشت گفته است طبابت نمی‌کنند، رقمی بالغ بر 20 هزار میلیارد تومان از سرمایه کشور هدر رفته است. قطعا با این پول می‌توان، مشکلات حوزه سلامت را تا حدود زیادی مرتفع ساخت و شاهد ارتقای نظام بهداشتی و درمانی کشور بود.