تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۷/۱۳ ساعت ۱۲:۴۳
کد مطلب : ۲۳۴۷۸۴
در میان دعواها به فکر مردم هم باشید
گروه سیاسی: روزنامه آفتاب یزد نوشت: افتاده ایم روی دور باطل؛چهار سال اول دولت در این سپری می شود که دولت قبل، دولت ماقبل که دولت ماقبل تر از ماقبل؛ بعدهم که مجلس عوض شد باز همان ماجرای همیشگی، آن مجلس، آن مجلسی قبل تر و امان از آن قبل تر از قبل...
این روزها وقتی نطق های مجلس نشینان و سخنرانی بزرگان مجلس را در کنار مواضع دولتی ها قرار می دهیم، همه چیز یافت می شود الا مردم، درد مردم، مشکلات مردم و راهکاری برای رهایی مردم. گویی مردمی در کار نیست وسط این دعواهای «حیدری ـ نعمتی» گویی مردم بد بوده اند که روزگارشان بد شده است، گویی مردم باید کاری می کرده اند و چون اهمال و سستی از خود بروز داده اند به روزگار دلار 30 هزارتومانی برخورده اند و پراید 140 میلیونی و سکه ی 15 میلیونی و همین جور بگیر و برو تا مرغ و گوشت و پنیر و شیر و ماست و کره و میوه و پوشک و پوشاک و می نشینیم پای حرف های رئیس جمهور، به این نتیجه می رسیم که دوبرابر شدن نرخ دلار زیر سر مجلس است؛ کانال تلویزیون را عوض می کنیم و گوش جان می سپاریم به سخنان رئیس قوه مقننه، تازه می فهمیم عجب دولتی، این همه ناکارآمدی را چگونه مال و نصیب خود کرده است؟اصلا بی خیال تلویزیون می شویم و دلِ خویش، خوش می‌کنیم.
به رادیو تازه می بینیم نه مجلس مشکل دارد نه دولت، همه ی این‌ها تقصیر واشنگتن دی.سی است! آقای مشاور هم که سخت مشغول «هشتگ ـ پشتک» بازی در فضای توئیتر فیلتر شده است که اجنه نیز گاه زانو خم می کنند برای فهم برخی یادداشت ها و نوشته ها!آقای سخنگو هم کارش شده نصیحت و مردم را به تاب آوری رهنمون ساختن و ریش گرو گذاشتن و این گونه مسائل. خلاصه هرچه می گردیم نه کسی تقصیری گردن می گیرد نه کسی عذر می خواهد و نه کسی راهی نشان مان می دهد همه شده اند خدای پاسکاری و استاد دریبل زدن حریف؛ مجلس دولت را سکه ی یک پول می کند و دولت مجلس را خیسِ آب و عرق!خودمانیم؛ بد هم نیست چون بالاخره دولت و مجلس هم خسته نشوند، مردم خسته می شوند و آستین بالا می زنند برای نجات زندگی خود، شده فرش زیر پای خود را هم بفروشند باید گلیم بخت خود را از این ورطه نجات دهند. ما روزنامه چی جماعت هم کارمان شده غصه ی این دولت و آن مجلس را نوش جان کردن اما در این میانه بیچاره مردم!
این روزها وقتی نطق های مجلس نشینان و سخنرانی بزرگان مجلس را در کنار مواضع دولتی ها قرار می دهیم، همه چیز یافت می شود الا مردم، درد مردم، مشکلات مردم و راهکاری برای رهایی مردم. گویی مردمی در کار نیست وسط این دعواهای «حیدری ـ نعمتی» گویی مردم بد بوده اند که روزگارشان بد شده است، گویی مردم باید کاری می کرده اند و چون اهمال و سستی از خود بروز داده اند به روزگار دلار 30 هزارتومانی برخورده اند و پراید 140 میلیونی و سکه ی 15 میلیونی و همین جور بگیر و برو تا مرغ و گوشت و پنیر و شیر و ماست و کره و میوه و پوشک و پوشاک و می نشینیم پای حرف های رئیس جمهور، به این نتیجه می رسیم که دوبرابر شدن نرخ دلار زیر سر مجلس است؛ کانال تلویزیون را عوض می کنیم و گوش جان می سپاریم به سخنان رئیس قوه مقننه، تازه می فهمیم عجب دولتی، این همه ناکارآمدی را چگونه مال و نصیب خود کرده است؟اصلا بی خیال تلویزیون می شویم و دلِ خویش، خوش می‌کنیم.
به رادیو تازه می بینیم نه مجلس مشکل دارد نه دولت، همه ی این‌ها تقصیر واشنگتن دی.سی است! آقای مشاور هم که سخت مشغول «هشتگ ـ پشتک» بازی در فضای توئیتر فیلتر شده است که اجنه نیز گاه زانو خم می کنند برای فهم برخی یادداشت ها و نوشته ها!آقای سخنگو هم کارش شده نصیحت و مردم را به تاب آوری رهنمون ساختن و ریش گرو گذاشتن و این گونه مسائل. خلاصه هرچه می گردیم نه کسی تقصیری گردن می گیرد نه کسی عذر می خواهد و نه کسی راهی نشان مان می دهد همه شده اند خدای پاسکاری و استاد دریبل زدن حریف؛ مجلس دولت را سکه ی یک پول می کند و دولت مجلس را خیسِ آب و عرق!خودمانیم؛ بد هم نیست چون بالاخره دولت و مجلس هم خسته نشوند، مردم خسته می شوند و آستین بالا می زنند برای نجات زندگی خود، شده فرش زیر پای خود را هم بفروشند باید گلیم بخت خود را از این ورطه نجات دهند. ما روزنامه چی جماعت هم کارمان شده غصه ی این دولت و آن مجلس را نوش جان کردن اما در این میانه بیچاره مردم!
