ماجرای پالایشگاه هرمز و خوزستان چیست؟

‌به گفته مدیر برنامه ریزی تلفیقی سابق شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی علاوه بر این سرمایه گذار خارجی در این شرایط تمایلی برای ورود به کار ندارد، لذا پالایشگاه ها در زمانی که درآمدهای نفتی کشور بالا بود می بایست احداث می شد چراکه بعد از آن امکان احداث این پالایشگاه ها از نظر مالی کاهش یافت.‌متاجی با اشاره به انتقادهایی که در مورد انتقال پالایشگاه هرمز به جاسک مطرح می شود، با بیان اینکه قرار شده بود منطقه بین بندرعباس و چابهار از حالت عدم توسعه خارج شود و توسعه یابد که طبیعتا موتور توسعه آن منطقه می بایست صنعت نفت باشد، تاکید کرد: با توجه به اینکه جاسک از نظر ترمینال نفتی و کنار آب بودن جای مناسبی برای توسعه صنعت نفت بود، پیشنهاد شد که پالایشگاه هرمز به این منطقه منتقل شود، همچنین وزارت نفت نیز درصد تخفیف خوراک بیشتری برای جاسک درنظر گرفته بود که جاذبه سرمایه گذاری در آن منطقه را بیشتر کرد به همین دلیل قرار شد که هرمز از بندرعباس به جاسک منتقل شود.

‌مدیر سابق برنامه ریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ادامه داد: این جابجایی اقدام بجایی بود؛ زیرا که پالایشگاه هرمز در جایگاه قبلی نیز ساخته نشده بود.‌متاجی اظهار کرد: اگر این مساله در نظر گرفته شود که پالایشگاه هرمز از ابتدا اصلا ساخته نشده بود و برآوردهای کارشناسی انتقال آن را ارجح دانسته است بسیاری از سوالات برطرف می شود چراکه انتقال جایگاه به  نفع سرمایه گذار و کشور بود ومنافع متعددی را به دنبال داشت.‌وی همچنین درباره پالایشگاه خوزستان و ماجرای واگذاری این پالایشگاه به یک خانم دو تابعیتی نیز گفت: این اقدام‌ها قبل از سال ۱۳۹۲ انجام شد و ادعاهایی که درخصوص سرمایه گذاری مطرح می شود به هیچ وجه صحت ندارد چراکه به دلیل عدم توانایی در سرمایه گذاری اصلا کار پیش نرفته است.‌مدیر برنامه ریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی با بیان اینکه این موضوع تنها یک ادعا بود که این خانم سرمایه خود را از خارج آورده چراکه اصلا چنین اتفاقی رخ نداده است، تصریح کرد: پالایشگاه خوزستان طراحی شد اما به دلیل عدم توانایی در تامین سرمایه هیچ پیشرفتی حاصل نشد.‌وی با اشاره به صحبت هایی که در خصوص عملکرد وزارت نفت برای توقف این پروژه گفته می شود، اظهار کرد: علت این مساله عدم پیشرفت پروژه طبق تعهداتی که در توافقنامه تخصیص خوراک مطرح شده بود شناخته شده است زمانی که شرکت ملی نفت برای فروش نفت نیاز به برنامه ریزی دارد نمی شود که حجم عظیمی از نفت حدود ۱۵۰ هزار بشکه در روز بدون برنامه ریزی رها شود.
‌متاجی با بیان اینکه درحالی که کشورهای متعدد در حال افزایش تولید نفت هستند و قراردادهای مطمئنی با مشتریان دارند نمی توان این حجم از نفت را بدون برنامه ریزی تولید کرد و زمانی که پالایشگاه ساخته نشود وزارت نفت برای فروش آن برنامه ریزی می کند، تاکید کرد: بنابراین وقتی تعهدات تخصیص خوراک انجام نشود طبیعتا قرارداد باطل می شود.‌وی علت اصلی را عدم انجام به موقع تعهدات و عدم تامین به موقع سرمایه دانست و اظهار کرد: انتظار می رفت در زمانی که درآمدهای نفتی کشور بالا است این سرمایه گذاری ها صورت گیرد نه اینکه توسعه و پیشرفت کار به زمان تحریم و مشکلات موجود موکول شود.