علت وقوع زمین‌لرزه‌های متعدد در رامیان گلستان

نصرالله نژاد با اشاره به فعال‌ترین گسل‌ها در استان گلستان، تصریح کرد: نواحی جنوب استان گلستان از جمله شهرستان رامیان جزو مناطق با خطر لرزه بسیار بالا، بخش‌های خاوری و شمال خاوری استان از جمله شهرستان‌های مینودشت و گالیکش جزو مناطق با خطر لرزه‌ای زیاد و بخش‌های غربی و شمال غربی استان از جمله شهرستان‌های کردکوی، بندر ترکمن، بندرگز و گمیشان جزو مناطق با خطر لرزه‌ای پایین هستند.این کارشناس ارشد زلزله‌شناسی در پاسخ به این پرسش که «چرا در گرگان زمین‌لرزه‌های کمتری رخ می‌دهد؟» گفت: در منطقه گرگان گسل فعال و لرزه زا وجود ندارد و کانون بیشتر لرزه‌های گرگان مربوط به گسل گمیشان و دشت ترکمن و آق‌قلا است و در واقع کانون زلزله‌ها با ساختگاه گرگان فاصله زیادی دارد و در این منطقه از قدرت و شدت زلزله کاسته می‌شود.

یکی دیگر از عوامل این امر، وجود دریای خزر و آب‌های زیر زمینی در منطقه است که وقتی امواج زلزله به آب برخورد می‌کنند، از شدت و دامنه آنها کاسته شده و ضعیف‌تر می‌شوند و بنابراین با تضعیف امواج زلزله، شدت کمتری در گرگان احساس می‌شود.وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود خاطرنشان کرد: وقوع زلزله‌های زیادتر با بزرگای کمتر بهتر است زیرا به تعدیل تنش‌های لرزه زمین ساختی در منطقه کمک می‌کند و مقداری از انرژی پتانسیل ذخیره‌شده در سنگ‌های پوسته زمین را از بین می‌برد. در مناطق خاموش لرزه‌ای مثل کپه داغ، احتمال وقوع زلزله‌های بزرگ‌تر در دوره‌های بازگشت طولانی‌تر وجود دارد.نصرالله نژاد با اشاره به زلزله‌های تاریخی در منطقه گلستان، گفت: بزرگترین زلزله رخ داده در این منطقه مربوط به گسل پی سنگی رباط قره بیل و در منطقه اترک با بزرگای ۷.۶ در سال ۹۴۳ میلادی بوده است. علاوه بر این در سال ۱۴۹۷ میلادی در گرگان زمین‌لرزه‌ای با بزرگای ۶.۵ مربوط به گسل مینودشت و در سال ۱۹۷۰ میلادی در قرناوه شهرستان مراوه‌تپه زمین‌لرزه‌ای با بزرگای ۶.۶ مربوط به گسل تکل کوه به وقوع پیوسته است.