گروه ورزشی: ستاره پرتغالی که دوست دارد همیشه در بالاترین سطح باشد، اعلام کرد نمیخواهد مردم بگویند قبلا فوقالعاده بوده و اکنون نیست. به گزارش ایسنا و به نقل از بیساکر، کریستیانو رونالدو یکی از ورزشکارانی است که قدرت بالای ذهنی دارد. باید یک کاراکتر قوی داشت تا بتوان سالها در بالاترین سطح ماند. مهاجم پرتغالی از این موضوع آگاه است.بازیکن یوونتوس در مستند جهانموازی درباره اینکه چگونه زندگیاش عوض شد صحبت کرد. او به گنادی گلوکین، بوکسور قزاقستانی گفت: «هر دو در محیط و فرهنگ متفاوتی بزرگ شدیم. دوران سختی بود چون وضع مالی خوبی نداشتیم و ثروتمند نبودیم. به همین خاطر برای زندگی کردن باید میجنگیدیم. من در جزیره مادیرا متولد شدم و در 11 سالگی باشگاه اسپورتینگ با پدر و مادرم صحبت کرد. آنها به پدر و مادرم از علاقهشان به من و اینکه باید برای زندگی به لیسبون بروم.» کاپیتان تیم ملی پرتغال افزود: «ترک کردن خانوادهام سختترین تصمیم زندگیام بود. زمانی که میخواستم نقلمکان کنم و با پدر و مادرم صحبت کردم مادرم گریه کرد و به من گفت پسرم، اگر میخواهی بروی، برو.من رفتم و روزها گریه میکردم چون دلتنگشان بودم. آن روزها سختترین دورانم بودند و همچنین زمانی که پدرم را از دست دادم. به نظرم داشتن احساسات خوب است و من هرگز آن را پنهان نمیکنم. مردم میگویند مردان گریه نمیکنند اما چه کسی این حرف را زده است؟ همه ما احساس داریم و باید آن را بروز دهیم.» رونالدو درباره اهمیت سن اظهار کرد: «تابستان سال گذشته در دبی با آنتونیجاشوا صحبت کردم. در ۳۳ سالگی به این موضوع فکر میکنید که از این به بعد افت خواهید کرد.
من میخواهم به فوتبالم ادامه دهم. مردم من را نگاه میکنند و میگویند کریستیانو بازیکن فوقالعادهای بود اما اکنون کند شده است. من این را نمیخواهم. میتوانید خیلی مراقب بدنتان باشید اما مشکل آن نیست. بستگی به فکر و انگیزه و تجربهتان دارد. آن از همه چیز پیچیدهتر است. در ورزش با پختگی میتوانید برنده باشید. به راجر فدرر در تنیس نگاه کنید. او ۳۷، 38 سال دارد و همچنان در قله بسر میبرد.در بوکس هم چند نمونه داریم. دوست دارم بهترین بازیکن جهان باشم اما از همه مهمتر این است که انسان خوبی باشم.» مهاجم پرتغالی درباره علاقهاش به بوکس گفت: «فوتبال بازی کردن به من شور و هیجان میدهد اما ترجیح میدهم ورزشهای دیگری را از تلویزیون تماشا کنم. اگر بخواهم بین تماشای مسابقه فوتبال یا مبارزه بوکس یکی را انتخاب کنم آن بوکس خواهد بود.فکر نمیکنم میتوانستم بوکسور باشم. خیلی رشته سختی است. باید برای آن متولد شده باشید. من برای فوتبالیست حرفهای شدن متولد شدهام. به همین خاطر این فرصت را از دست ندادم. در بوکس شرایط کمی سختتر است چون زمان مبارزه تنها هستید. در باشگاه با تیم تمرین میکنید اما موقع مبارزه تنها هستی. در فوتبال متفاوت است و رشته سرگرمکنندهتری است چون تمرین میکنیم و میخندیم.»