درمان نوعی سرطان ریه با روش جدید

گروه علمی: محققان در موسسه تحقیقات مرکز پزشکی کودکان دانشگاه تگزاس شعبه جنوب‌غربی (CRI)، آسیب‌پذیری متابولیکی جدیدی را در یک نوع سرطان بسیار تهاجمی، ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) کشف کردند. محققان اظهار کردند: این یافته‌ها می‌تواند زمینه را برای درمان‌های جدید بیماران مبتلابه جهش در دو ژن اصلی KRAS و LKB۱ فراهم کند. بیمارانی که تومورهای آنان حاوی هردوی این جهش‌ها باشد به بیماران با تومورهای KL معروف هستند که نتایج درمانی ضعیفی دارند و معمولا به ایمونوتراپی پاسخ نمی‌دهند.دکتر رالف دبراردینیس، استاد CRI و محقق موسسه پزشکی هوارد هیوز ایالات‌متحده اظهار کرد: «پیش‌ازاین، تصور می‌کردیم که بیشتر تومورها برای رشد به همان تعداد مسیرهای متابولیکی متکی هستند اما در دهه اخیر آموخته‌ایم که این‌ تصور نوعی سهل‌انگاری است چون زیر کلاس‌های مختلف تومور نیازهای متابولیکی خاصی دارند که ناشی از جهش در ژن‌های کلیدی است. با درک اینکه چگونه ترکیبات خاص جهش، باعث رشد و متاستاز تومور می‌شود می‌توانیم برای بیماران درمان‌های متنوعی طراحی کنیم.»هنگامی‌که هر دو ژن در یک تومور جهش می‌یابند، جهش در هر دو KRAS یا LKB۱ می‌تواند متابولیسم را به‌صورت جداگانه تغییر دهد و این مورد در نیازهای متابولیکی کمتر شناخته‌شده است. دانشمندان برای کشف آسیب‌پذیری‌های جدید متابولیکی، خواص متابولیکی تومورهای KL را به‌طور ژنتیکی در موش‌ها ایجاد و با تومورهای حاوی جهش‌های مختلف و ریه طبیعی مقایسه کردند.

آنان دریافتند که مسیر بیوسنتز هگزوزامین (HBP) در تومورهای KL  فعال می‌شود. این یافته‌ها با تحقیقات قبلی در آزمایشگاه DeBerardinis مطابقت داشت، نتایج آن نشان داده بود، سلول‌های KL متابولیسم کربن و نیتروژن را به روش‌هایی برنامه‌ریزی می‌کنند که رشد و حساسیت آن‌ها را به مهارکننده‌های خاص متابولیک افزایش می‌دهد. HBP به سلول‌ها اجازه می‌دهد، پروتئین‌ها از طریق فرایندی به نام گلیکوزیلاسیون که تسهیل کننده حرکت و ترشح پروتئین است، تغییر کنند. تصور می‌شود که سرعت‌بالای تولید پروتئین که به رشد تومور KL دامن می‌زند، نیاز به فعال‌سازی HBP دارد. به‌منظور توسعه روش‌های مهار HBP، محققان در مرحله بعد آنزیم GFPT۲ را به‌عنوان یک فرض اصلی در تومورهای KL شناسایی کردند. ساکت کردن ژنتیکی یا مهار شیمیایی این آنزیم باعث مهار رشد تومور KL در موش‌ها شد، اما تاثیر کمی در رشد تومورهای که فقط حاوی جهش KRAS بودند، داشت. در کل، یافته‌ها اهمیت HBP در تومورهای KL را نشان می‌دهد و بیان می‌کند که GFPT۲ می‌تواند یک هدف مفید برای این زیرگروه تهاجمی NSCLC باشد.محقق ارشد این تحقیق، جیئون کیم دانشجوی فوق دکترا و استادیار گروه بیوشیمی و ژنتیک مولکولی دانشگاه ایلینوی شیکاگو می‌گوید: «ازآنجاکه هیچ بازدارنده خاصی در برابر GFPT۲ وجود ندارد، قدم بعدی ما این است که دریابیم آیا مسدود کردن مراحل خاصی در مسیر گلیکوزیلاسیون می‌تواند ازنظر درمانی مفید باشد یا خیر. درنهایت ما به دنبال گزینه‌هایی هستیم که بتواند از رشد و گسترش این تومورهای تهاجمی جلوگیری کند.»