طنزهای خوب کجا رفتند؟

گروه فرهنگی:رامین ناصرنصیر ضعف سریال‌های طنز تلویزیونی را نبود استمرار در پخش کارهای کمدی در سال‌های اخیر می‌داند؛ او همچنین می‌گوید خط قرمزهای کاذب باعث شده است تا سازندگان به سراغ موضوعات تکراری بروند که دیگر برای مخاطب جذاب نیست.رامین ناصرنصیر  بازیگر  درباره دلایل ضعف کیفی و کمبود سریال های طنز در تلویزیون طی سال‌های اخیر، عنوان کرد: تلویزیون در مقطعی باکس به خصوصی برای تولید و پخش سریال‌های کمدی در نظر گرفته بود؛ به ویژه شبکه سه باکس شبانه پخش برنامه کمدی داشت و به طور مستمر از این شبکه کمدی تولید و پخش می‌شد. یکی از دلایل رشد و بالندگی، استمرار است. در آن استمرارِ پخش سریال‌های کمدی، تولیدکنندگان به تجربه‌های جدیدی دست می‌یافتند و رشد می‌کردند. اما آن استمرار گذشته دیگر وجود ندارد و تولید سریال‌های کمدی مقطعی شده است. برای مناسبت‌هایی مثل نوروز و ماه رمضان کار کمدی تولید می‌شد. طبیعتا وقتی استمرار نیست خیلی از دستاوردهایی که به دست می‌آید ادامه پیدا نمی‌کند و در جایی توقف می‌شود.او افزود: دلیل دیگر می‌تواند این باشد که گاهی اوقات سلیقه‌هایی که از طرف سفارش دهنده و مدیران تلویزیونی اعمال می‌شود، سلیقه‌هایی خوب و پیشرو نیست و یا گاهی کار به کسانی سپرده می‌شود که تجربه و مهارت کافی را برای ساخت کار کمدی ندارند. در نتیجه مخاطب هم مثل گذشته پیگیر نیست و تماشای کار کمدی امری اتفاقی شده و ممکن است کاری دیده شود یا نشود.این بازیگر طنز خط قرمزها را هم دلیل دیگری برای ساخته نشدن آثار قابل توجه کمدی در تلویزیون عنوان کرد و ادامه داد: نوک تیز پیکان کمدی همیشه متوجه مسایل اجتماعی است و خیلی اوقات به خاطر محافظه کاری برخی از مدیران خط قرمزهایی کاذب ایجاد و باعث می‌شود خیلی از مسایلی که مردم دوست دارند در کار کمدی ببینند را حذف کنیم و دستمایه‌هایی که می‌توان با آن شوخی کرد، محدود می‌شود. موضوعات آنقدر تکراری هستند که دیگر نمی‌توانند توجه مخاطب را جلب کنند. مخاطب زمانی جذب یک کار نمایشی می‌شود که بتواند تصویری از خودش و مسایلی که با آن درگیر است را در آن آثار ببیند. وقتی با مسایل و شخصیت‌هایی روبرو می‌شویم که ربطی به دنیای واقعی زندگی ما ندارند طبیعتا کمتر جذب کار می‌شویم.

ناصرنصیر با بیان اینکه بازیگری جزو پرریسک ترین مشاغل در شرایط همه گیری کروناست، درباره شرایط کاری بازیگران در این دوران، عنوان کرد: بازیگران جلوی دوربین امکان استفاده از ماسک را ندارند و همه توسط یک تیم ثابت گریم می‌شویم و از وسایل مشترکی برای گریم همه بازیگران استفاده می‌شود. من به عنوان کسی که کم و بیش در این یک سال مشغول به کار بودم، دیدم که تا جایی که مقدور باشد سعی می‌کنند تا نکات بهداشتی را برای پیشگیری رعایت کنند اما قطعا همیشه مقداری ریسک وجود دارد. در این مدت متاسفانه شاهد این بودیم که تعدادی از همکارانمان دچار کرونا شدند و برخی  جانشان را هم از دست دادند.او در عین حال افزود: پاندمی مساله بلندمدتی است و برخلاف تصوری که در ابتدا داشتیم، کرونا ویروسی نیست که به سرعت پایان یابد؛ بنابراین نمی‌شود کار را متوقف کرد و ناچاریم هم به عنوان یک فعالیت اجتماعی و هم برای امرار معاش کار را ادامه دهیم. این همه گیری باعث شده تا میزان تولید هم در تلویزیون و هم در سینما به نسبت سال‌های گذشته کاهش پیدا کند و مساله بیکاری برخی از همکارانمان امسال مساله جدی تری بوده است. بعضی از همکاران من که فقط در تئاتر فعال هستند، یک سال است که درآمدی نداشته‌اند و هیچگونه کمک و بیمه بیکاری نیز نداشته‌اند؛ درآمدی از سوی دولت برای کسانی که به خاطر پاندمی بیکار شدند وجود نداشته است. این هنرمندان در شرایط سخت معیشتی به سر می‌برند و واقعا لازم است تا چاره‌ای اندیشیده شود و حمایت‌هایی برای کسانی که به کلی از فعالیت در طول یک سال گذشته محروم بودند، اندیشیده شود.این بازیگر که در سریال‌های نمایش خانگی «موچین» و «شهرزاد» بازی داشته است، درباره شرایط کار در دو قاب رسانه‌ای متفاوت ـ تلویزیون و شبکه نمایش خانگی ـ اظهار کرد: برای من فرقی ندارد که در تلویزیون و یا شبکه نمایش خانگی کار کنم، بیشتر نقشی که به من پیشنهاد می‌شود و قابلیت‌ها و امکانی که برای تجربه کارهای جدید برایم ایجاد می‌کند در انتخاب من اهمیت دارد. اینکه کار از چه مدیومی پخش شود اهمیتش در رتبه ‌های بعد قرار می‌گیرد.