هورمون‌عشق و رابطه‌اش باوفاداری‌‌به‌همسر

دکتر علی فرهودیان در دومین کنگره علوم اعصاب پایه و بالینی، اکسی توسین و وازوپرسین را به عنوان هورمون‌هایی معرفی کرد که ترشح آنها، عشق و وفاداری به شریک جنسی را ایجاد می‌کند. کسانی که فاقد هورمون عشق و وفاداری هستند احتمالا شرکای جنسی متعددی دارند. وی ادامه داد: میمون‌های «بونوبو» که بیش از 98 درصد ژن‌های آنها با انسان مشترک است، در رفتارهای جنسی خود تنوع‌طلب هستند اما هنوز مشخص نشده چرا انسان به رغم اینکه ژن‌هایی شبیه به این میمون دارد، تنوع‌طلبی جنسی کمتری در طول حیات بروز می‌دهد؟

وی گفت: حیواناتی مانند موش صحرایی نیز هستند که در تمام طول عمر خود یک جفت را بیشتر انتخاب نمی‌کنند و اگر جفت آنها از بین برود تا آخر عمر بدون جفت به زندگی خود ادامه می‌دهند. به گفته فرهودیان، تحقیقات علمی بر روی این نوع موش‌ها نشان می‌دهد که اگر هورمون اکسی توسین در آنها ترشح نشود ، شرکای جنسی متفاوتی خواهند داشت. وی افزود: همچنین تحقیقات نشان داده وقتی هورمون اکسی توسین را در انسان از طریق مخاط بینی اسپری کنند به یک شریک جنسی اکتفا می‌کند و تمایلی به ایجاد رابطه با شرکای جنسی متعدد در او از بین می‌رود.

فرهودیان تصریح کرد، عشق باعث می‌شود تا فرد به شرکای جنسی متعدد تمایلی نداشته باشد که متعاقب آن احتمال ابتلا به بیماری‌های جنسی کمتر می‌شود وچنین افرادی طول عمر بیشتری نیز خواهند داشت. این متخصص اعصاب و روان ادامه داد : انسان از معدود موجوداتی است که فرزندش به کمک او برای ادامه حیات نیاز دارد و حفظ به بقای نوزاد به بقای عشق در انسان نیز کمک می‌کند.

این عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سوءمصرف و وابستگی به مواد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به اعتیاد و مصرف مواد همچنین علایم عشق را شبیه به مصرف موادمخدر و محرک زا عنوان کرد و گفت: عشق وقتی به نقطه‌ای از افراط برسد، رفتارهای ناهنجار اجتماعی را در افراد پدید می‌آورد و عاشق برای رسیدن به معشوق خود امکان دارد رفتارهای ضد اجتماعی انجام دهد. یک فرد معتاد نیز شبیه به همان عاشق عملکرد دارد.