۴
تاریخ انتشار : ۱۳۹۲/۱۰/۰۲ ساعت ۰۹:۲۳
کد مطلب : ۲۵۵۶۱
تصاوير ابرخودروها و مدل‌های‌مفهومی2013
گروه علمی و فناوری: امسال با راه‌اندازی مجدد چندین مدل خاطره‌انگیز، ویرایش‌های عجیب و غریب مخصوص سالروز تولد شرکت‌ها و راه‌اندازی تعداد متعددی مدل‌های جدید با ایده‌های جذاب، سال بزرگی برای سخت‌افزار خودروهای گران قیمت و با تکنولوژی بالا بود.
سالروز تولد
سال ۲۰۱۳ سال بزرگی برای تولد صنعت خودروهای اسپرت عجیب و غریب بود. مسن‌ترین آنها آستون مارتین شمع ۱۰۰ سالگی خود را فوت کرد و مک‌لارن و لامبورگینی نیمی از راه آن را یعنی ۵۰ سالگی را طی کردند. دو رقیب دیگر از خودروهای اسپرت افسانه‌ای نیز به جمع اینها ملحق شدند: شورلت کوروت ۶۰ ساله و پورشه ۹۱۱ نیز ۵۰ ساله شدند.
.jpg)
با احترام به تمامی بزرگان، ما با آستون مارتین شروع می‌کنیم. آستون با مدل مفهومی دیوانه‌کننده خود به نام اسپیدستر CC100 جشن گرفت. این رودستر بدون شیشه جلو خیلی مدیون خودروی مسابقه‌ای سال ۱۹۵۰ یعنی DBR1 می‌باشد، ولی او از این میراث در راستای نگاه به آینده و با جدیدترین مواد و امکانات بهره می‌برد. عناصر منحصربفرد آن شامل برش درها، اطاقک با دو صندلی مجزا و طراحی داخلی فیبرکربنی/چرمی خیره‌کننده می‌باشند. این خودرو به آخرین موتور ۶ لیتری V12 آستون AM11 مجهز بوده که این خودرو را در تنها ۴ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت رسانده و سرعت نهایی خودرو را ۲۹۰ کیلومتر بر ساعت می‌گرداند. CC100 تنها یک مدل مفهومی برای نمایش در جشن است.
.jpg)
درست است که لامبورگینی نصف آستون عمر دارد ولی با وجود نه یکی بلکه سه مدل مفهومی قوی، به نظر می‌رسد که جشن تولد او بسیار با شکوه‌تر بوده است. ما به این نتیجه رسیدیم که از بین ونِنو، اگویستا و ونِنو رودستر خودروی اگویستا اصیل‌ترین آنهاست.
خودروی چهارچرخ لامبورگینی حول یک اطاقک تک صندلیِ برگرفته شده از هلیکوپتر ساخته شده است، اطاقکی که آنقدر تنگ است که در واقع راننده مجبور است برای وارد یا خارج شدن از آن فرمان را جدا کند. با وجود اینکه طراحی کلی خودرو به اندازه کافی عالی نیست ولی اطاقک نارنجی، چرخ‌ها و برش‌ها به قدری خشن هستند که توجه شما را جلب کنند. اگویستا دارای موتور ۵.۲ لیتری V10 با قدرت ۶۰۰ اسب بخار می‌باشد ولی لامبورگینی در زمان معرفی این خودرو در ماه می میلادی در خصوص سایر جزییات کارایی آن توضیحاتی ارائه نداد.
بازگشت اسطوره‌ها
مک‌لارن نیازی به یک طراحی خاص و ویژه برای تولد خود نداشت. P1 جدید چیزی فراتر از یک هدیه با شکوه برای خود و هوادارن وفادارش بود. سال گذشته نیز P1 جزو برترین مدل‌های مفهومی به شمار می‌رفت و امسال نیز با این آمار کارایی در لیست بهترین‌ها قرار می‌گیرد: ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در ۲.۸ ثانیه، ۰ تا ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت در ۶.۸ ثانیه و حداکثر سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت.
P1 یک قوم و خویش به نام لافراری دارد. فراریِ لافراری با سیستم پیشرانه‌ی V12HY-KERS و ۹۵۰ اسب بخار دون یک ساختار فرمول یک فوق پیشرفته بسیار شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد. او تمام تکنولوژی فرمول یک فراری را در خود نهفته دارد و باید رقابت بسیار نزدیکی با P1 داشته باشد.
نوع متفاوتی از ابرخودرو
به طور قطع یکی از جذاب‌ترین پیشرفت‌ها در طراحی ابرخودرو در سال جاری حضور سوپرکوپه‌ی آفرود بود. این نوع خودرو آینده‌ای را برای ما به ارمغان می‌آورد که در آن دو تا از هیجان‌انگیزترین کارهایی که با خودرو می‌توان انجام داد (رانندگی در گل و لای و سنگ با یک خودروی آفرود و رانندگی با سرعت ۳۲۲ کیلومتر بر ساعت در جاده) را می‌توان با یک خودرو انجام داد.
همه این ایده‌ها با مدل مفهومی پارکور در نمایشگاه جنوا در ماه مارس میلادی آغاز شد. خانه طراحی ایتالیایِ ItaldesignGiugiaro متفکر اصلی پشت این خودروی دلپذیر قرمز و همچنین خودروی مشابه آئودی برای نمایشگاه ماه سپتامبر فرانکفورت بود. ابرخودروی آفرود آئودی، کوآترو نانوک نام داشته و موتور ۵ لیتری V10TDI آن ۵۴۴ اسب بخار نیرو دارد. این خودرو نیرو را به هر چهار چرخ انتقال داده و دارای ارتفاع قابل تنظیم می‌باشد که می‌تواند متناسب با نوع سطحی که در ان قرار دارد تنظیم شود. این خودرو در ۳.۸ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت رسیده و حداکثر سرعت آن ۳۰۵ کیلومتر بر ساعت می‌باشد.
نیروی الکتریکی
با تکیه برتکنولوژی معرفی شده در مدل مفهومی ریماک وان (Rimac Concept One) و بوجه تامینی توسط کمیسیون اروپا، شرکت اسپانیایی اپ‌پلاس ایدیادا (Applus+ Idiada) در ماه فوریه چیزی که از آن بعنوان قویترین نمونه اولیه الکتریکی در جهان یاد می‌شد را معرفی کرد و آن را در پیست کاتالونیای بارسلونا مورد آزمایش قرار داد.
پس از گذشت چهارماه از پروژه EC (کمیسیون اروپا) که به دنبال اثبات این موضوع بود که خودروهای الکتریکی تمام پتانسیل های موجود در خودروهای ICE (احتراق داخلی) را دارند، Volar-e با موتورهای الکتریکی دارای باتری ۳۸ کیلووات ساعتی لیتیوم-یون-فسفات طراحی و توسعه پیدا کرد. هر چرخ از موتور مخصوص خود نیرو می‌گیرد که خروجی نهایی ترکیب همه آنها قدرت ۱۰۰۰ اسب بخار و گشتاور ۹۹۹ نیوتن متر می‌باشد. Volar-e در ۳.۴ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت رسیده و در ۱۲.۱ ثانیه به سرعت نهایی خود یعنی ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. به گفته اپ‌پلاس سیستم شارژ سریع این خودرو قادر است که باتری را ظرف مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه شارژ کند.
یک نمونه طراحی ایتالیایی که در نمایشگاه شانگهای ۲۰۱۳ نمایش داده شد، آیکونا والکانو (IconaVulcano) بود. نمونه‌ای که طراحی جذاب ایتالیایی را با تکنولوژی پیشرانه طراحی شده توسط کلودیو لومباردی، مدیر فنی سابق بخش پیشرانه فراری، ترکیب می‌کند. لومباردی دو پیکربندی محتمل را پیش‌بینی کرده‌است: اولی پیکربندی ۹۵۰ اسب‌بخاری RWD با یک موتور جلوی V12 و سیستم هیبرید در جعبه‌دنده و دیگری که از رالی اقتباس شده و 4WD با ترکیب موتور گردانده چرخ عقب توربوی دوقلو V6 و دو موتور در جلو می‌باشد. دومی ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ۲.۹ ثانیه‌ای، ۰ تا ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت ۸.۹ ثانیه‌ای و حداکثر سرعت ۳۴۹ کیلومتر بر ساعت دارد.
در ماه جولای، شرکت بلژیکیِ مینِروا با خودروی J.M.Brabazon به صحنه بازگشت. نام مینروا به سال‌های اولیه صنعت خودرو بازمی‌گردد که از آغاز قرن ۱۹اُم تا سال ۱۹۳۰ خودروهای آن به فروش می‌رسید. این نشان در سال ۲۰۱۲ احیاء شد و J.M.Brabazon اولین محصول جدیدش بود.
در حال حاضر جزئیات محدود هستند ولی سیستم پیشرانه هیبریدی AWD برابازون گواهِ کارایی بسیار بالای این خودرو است. سیستم پیشرانه شامل یک موتور توربوی دوقلو V12 در عقب و دو موتور (الکتریکی) در جلو می‌باشد. در کنار ساختار کربن-کولار، این سیستم پیشرانه نیرومند مطمئنا کوهی از کارایی خواهد بود، از جمله سرعت نهایی 400 کیلومتر بر ساعت آن.
طلوع ستاره جاده
در سال 2013 موجی از خودروهای جدید پیست شامل مدل‌هایی رادیکال و کاترهام دیده می‌شد ولی چیزی که واقعا جلب نظر می‌کرد بوجود آمدن برند خودروسازهای جدید بود که اولین خودروهای شهری خود را وارد پیست می کردند. این خودروها برای ارائه ترکیبی از سطح سرعت و قدرت ابرخودروها با قیمت‌های عامیانه‌تر تولید شده بودند.
برای دیدن محصول زنوس (Zenos) هنوز باید صبر کرد، بنابراین رقابتِ برندهای جدید خودروها پیست بین خودروی کانادایی «مگنوم MK5» و «VŪHL 05» محدود می‌شود. با خودروی آمریکایی VŪHL شروع می‌کنیم. این خودروی دو سرنشینه 695 کیلوگرمی از موتور فورد اکوبوست برای گرداندن چرخ‌های عقب استفاده می‌کند. این خودرو در مدت ۳.۷ ثانیه به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد، که البته اثرگذارترین زمان در این لیست نمی‌باشد، اما با قیمت ۸۲۷۵۰ دلار خودروی مناسبی به نظر می‌رسد.
خودروی MK5 مگنوم، تولیدکننده موتورهای اسپرت، طرح رنگ سیاه و سفید داشته و همانند VŪHL دارای اطاقک سقف باز می‌باشد، ولی بواسطه برش‌های تیز و زاویه‌دار شکل ظاهری آن بسیار ریشه‌دارتر است. ظاهر خودرو به وضوح به شما می‌گوید که این خودرو مانند چکش به پیست ضربه زده و آن را تکه تکه می‌کند.
همانند ظاهرش، آمار این خودرو نیز مشابه VŪHL و حتی کمی بالاتر است. موتور چهار سیلندر آن در عقب قرار گرفته و با استفاده از مواد سبک‌وزنی مانند فیبر کربن و آلومینیوم با درجه کیفیت بالا، وزن این خودرو به 544 کیلوگرم می‌رسد. سرعت MK5 در 3.2 ثانیه از ۰ به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. سیستم تعلیق قابل تنظیم این خودرو، آن را به حرکت هم در پیست و هم در جاده قادر می‌سازد و قیمت آن 139000 دلار می‌باشد.
گران‌قیمت‌ها
لاراکی موتورز پیش از این نیز مدل‌های مفهوبی ابرخودروی خود را به نمایش گذاشته بود ولی اپیتوم (Epitome) نقطه‌ی قوت آنها می‌باشد. دماغه نوک تیز و دراز و انحناهای این خودرو، جلوه‌ای عالی و متفاوت به آن می‌دهد. درون اپیتوم مانند ظاهرش منحصربه فرد نیست. در آن از شاسی کوروت C6 و موتور ۷ لیتری V8 گرفته شده از شورلت استفاده شده‌است. لاراکی در خصوص اینکه این موتور 1750 اسب‌بخار، بدنه 1360 کیلوگرمی این خودرو را با چه سرعتی به حرکت درخواهد آورد توضیحی ارائه نکرده است ولی این خودرو برای مشتریان آینده‌اش ۲میلیون دلار تمام خواهد شد.
ابرخودروی گران‌قیمت دیگر، لایکان هایپراسپرت (Lykan Hypersport) از شرکت W موتورز می‌باشد که در نمایشگاه خودروی قطر رونمایی شده و بعد از آن مدل آماده به تولیدش در نمایشگاه دوبی به نمایش گذاشته شد. اولین ابرخودروی عربی، هایپراسپورت، دارای موتور توربوی دوقلوی 3.7 لیتری در عقب بوده که در 7100 دور در دقیقه قدرت 750 اسب بخار و در 4000 دور در دقیقه 708 پوند فوت گشتاور خواهد داشت. ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت این خودرو 2.8 ثانیه بوده و از حالت سکون تا 200 کیلومتر بر ساعت آن 9.4 ثانیه طول می‌کشد و نهایت سرعتش 394 کیلومتر بر ساعت اعلام شده‌است.
طراحی و آمار کاراییِ هایپراسپرت لایکان تاثیرگذار هستند ولی آیا این آمار و طراحی ارزش 3.4 میلیون دلار را دارند؟ بخاطر قانع کردن خریداران برای هزینه کردن روی این خودرو، آنها ویژگی‌های لوکس و فناوری‌های جدیدی به این خودرو اضافه کرده‌اند برای مثال دور چراغ‌های LED جلو با طلای سفید و 15 قیراط الماس قرار داده شده است. فناوری‌های بکاررفته عبارتند از سیستم نمایشگر هولوگرافیک، سیستم صوتی و دوربین ۳۶۰ درجه.
سال ۲۰۱۳ سال بزرگی برای تولد صنعت خودروهای اسپرت عجیب و غریب بود. مسن‌ترین آنها آستون مارتین شمع ۱۰۰ سالگی خود را فوت کرد و مک‌لارن و لامبورگینی نیمی از راه آن را یعنی ۵۰ سالگی را طی کردند. دو رقیب دیگر از خودروهای اسپرت افسانه‌ای نیز به جمع اینها ملحق شدند: شورلت کوروت ۶۰ ساله و پورشه ۹۱۱ نیز ۵۰ ساله شدند.
با احترام به تمامی بزرگان، ما با آستون مارتین شروع می‌کنیم. آستون با مدل مفهومی دیوانه‌کننده خود به نام اسپیدستر CC100 جشن گرفت. این رودستر بدون شیشه جلو خیلی مدیون خودروی مسابقه‌ای سال ۱۹۵۰ یعنی DBR1 می‌باشد، ولی او از این میراث در راستای نگاه به آینده و با جدیدترین مواد و امکانات بهره می‌برد. عناصر منحصربفرد آن شامل برش درها، اطاقک با دو صندلی مجزا و طراحی داخلی فیبرکربنی/چرمی خیره‌کننده می‌باشند. این خودرو به آخرین موتور ۶ لیتری V12 آستون AM11 مجهز بوده که این خودرو را در تنها ۴ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت رسانده و سرعت نهایی خودرو را ۲۹۰ کیلومتر بر ساعت می‌گرداند. CC100 تنها یک مدل مفهومی برای نمایش در جشن است.
درست است که لامبورگینی نصف آستون عمر دارد ولی با وجود نه یکی بلکه سه مدل مفهومی قوی، به نظر می‌رسد که جشن تولد او بسیار با شکوه‌تر بوده است. ما به این نتیجه رسیدیم که از بین ونِنو، اگویستا و ونِنو رودستر خودروی اگویستا اصیل‌ترین آنهاست.
خودروی چهارچرخ لامبورگینی حول یک اطاقک تک صندلیِ برگرفته شده از هلیکوپتر ساخته شده است، اطاقکی که آنقدر تنگ است که در واقع راننده مجبور است برای وارد یا خارج شدن از آن فرمان را جدا کند. با وجود اینکه طراحی کلی خودرو به اندازه کافی عالی نیست ولی اطاقک نارنجی، چرخ‌ها و برش‌ها به قدری خشن هستند که توجه شما را جلب کنند. اگویستا دارای موتور ۵.۲ لیتری V10 با قدرت ۶۰۰ اسب بخار می‌باشد ولی لامبورگینی در زمان معرفی این خودرو در ماه می میلادی در خصوص سایر جزییات کارایی آن توضیحاتی ارائه نداد.
بازگشت اسطوره‌ها
مک‌لارن نیازی به یک طراحی خاص و ویژه برای تولد خود نداشت. P1 جدید چیزی فراتر از یک هدیه با شکوه برای خود و هوادارن وفادارش بود. سال گذشته نیز P1 جزو برترین مدل‌های مفهومی به شمار می‌رفت و امسال نیز با این آمار کارایی در لیست بهترین‌ها قرار می‌گیرد: ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در ۲.۸ ثانیه، ۰ تا ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت در ۶.۸ ثانیه و حداکثر سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت.
P1 یک قوم و خویش به نام لافراری دارد. فراریِ لافراری با سیستم پیشرانه‌ی V12HY-KERS و ۹۵۰ اسب بخار دون یک ساختار فرمول یک فوق پیشرفته بسیار شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد. او تمام تکنولوژی فرمول یک فراری را در خود نهفته دارد و باید رقابت بسیار نزدیکی با P1 داشته باشد.
نوع متفاوتی از ابرخودرو
به طور قطع یکی از جذاب‌ترین پیشرفت‌ها در طراحی ابرخودرو در سال جاری حضور سوپرکوپه‌ی آفرود بود. این نوع خودرو آینده‌ای را برای ما به ارمغان می‌آورد که در آن دو تا از هیجان‌انگیزترین کارهایی که با خودرو می‌توان انجام داد (رانندگی در گل و لای و سنگ با یک خودروی آفرود و رانندگی با سرعت ۳۲۲ کیلومتر بر ساعت در جاده) را می‌توان با یک خودرو انجام داد.
همه این ایده‌ها با مدل مفهومی پارکور در نمایشگاه جنوا در ماه مارس میلادی آغاز شد. خانه طراحی ایتالیایِ ItaldesignGiugiaro متفکر اصلی پشت این خودروی دلپذیر قرمز و همچنین خودروی مشابه آئودی برای نمایشگاه ماه سپتامبر فرانکفورت بود. ابرخودروی آفرود آئودی، کوآترو نانوک نام داشته و موتور ۵ لیتری V10TDI آن ۵۴۴ اسب بخار نیرو دارد. این خودرو نیرو را به هر چهار چرخ انتقال داده و دارای ارتفاع قابل تنظیم می‌باشد که می‌تواند متناسب با نوع سطحی که در ان قرار دارد تنظیم شود. این خودرو در ۳.۸ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت رسیده و حداکثر سرعت آن ۳۰۵ کیلومتر بر ساعت می‌باشد.
نیروی الکتریکی
با تکیه برتکنولوژی معرفی شده در مدل مفهومی ریماک وان (Rimac Concept One) و بوجه تامینی توسط کمیسیون اروپا، شرکت اسپانیایی اپ‌پلاس ایدیادا (Applus+ Idiada) در ماه فوریه چیزی که از آن بعنوان قویترین نمونه اولیه الکتریکی در جهان یاد می‌شد را معرفی کرد و آن را در پیست کاتالونیای بارسلونا مورد آزمایش قرار داد.
پس از گذشت چهارماه از پروژه EC (کمیسیون اروپا) که به دنبال اثبات این موضوع بود که خودروهای الکتریکی تمام پتانسیل های موجود در خودروهای ICE (احتراق داخلی) را دارند، Volar-e با موتورهای الکتریکی دارای باتری ۳۸ کیلووات ساعتی لیتیوم-یون-فسفات طراحی و توسعه پیدا کرد. هر چرخ از موتور مخصوص خود نیرو می‌گیرد که خروجی نهایی ترکیب همه آنها قدرت ۱۰۰۰ اسب بخار و گشتاور ۹۹۹ نیوتن متر می‌باشد. Volar-e در ۳.۴ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت رسیده و در ۱۲.۱ ثانیه به سرعت نهایی خود یعنی ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. به گفته اپ‌پلاس سیستم شارژ سریع این خودرو قادر است که باتری را ظرف مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه شارژ کند.
یک نمونه طراحی ایتالیایی که در نمایشگاه شانگهای ۲۰۱۳ نمایش داده شد، آیکونا والکانو (IconaVulcano) بود. نمونه‌ای که طراحی جذاب ایتالیایی را با تکنولوژی پیشرانه طراحی شده توسط کلودیو لومباردی، مدیر فنی سابق بخش پیشرانه فراری، ترکیب می‌کند. لومباردی دو پیکربندی محتمل را پیش‌بینی کرده‌است: اولی پیکربندی ۹۵۰ اسب‌بخاری RWD با یک موتور جلوی V12 و سیستم هیبرید در جعبه‌دنده و دیگری که از رالی اقتباس شده و 4WD با ترکیب موتور گردانده چرخ عقب توربوی دوقلو V6 و دو موتور در جلو می‌باشد. دومی ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ۲.۹ ثانیه‌ای، ۰ تا ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت ۸.۹ ثانیه‌ای و حداکثر سرعت ۳۴۹ کیلومتر بر ساعت دارد.
در ماه جولای، شرکت بلژیکیِ مینِروا با خودروی J.M.Brabazon به صحنه بازگشت. نام مینروا به سال‌های اولیه صنعت خودرو بازمی‌گردد که از آغاز قرن ۱۹اُم تا سال ۱۹۳۰ خودروهای آن به فروش می‌رسید. این نشان در سال ۲۰۱۲ احیاء شد و J.M.Brabazon اولین محصول جدیدش بود.
در حال حاضر جزئیات محدود هستند ولی سیستم پیشرانه هیبریدی AWD برابازون گواهِ کارایی بسیار بالای این خودرو است. سیستم پیشرانه شامل یک موتور توربوی دوقلو V12 در عقب و دو موتور (الکتریکی) در جلو می‌باشد. در کنار ساختار کربن-کولار، این سیستم پیشرانه نیرومند مطمئنا کوهی از کارایی خواهد بود، از جمله سرعت نهایی 400 کیلومتر بر ساعت آن.
طلوع ستاره جاده
در سال 2013 موجی از خودروهای جدید پیست شامل مدل‌هایی رادیکال و کاترهام دیده می‌شد ولی چیزی که واقعا جلب نظر می‌کرد بوجود آمدن برند خودروسازهای جدید بود که اولین خودروهای شهری خود را وارد پیست می کردند. این خودروها برای ارائه ترکیبی از سطح سرعت و قدرت ابرخودروها با قیمت‌های عامیانه‌تر تولید شده بودند.
برای دیدن محصول زنوس (Zenos) هنوز باید صبر کرد، بنابراین رقابتِ برندهای جدید خودروها پیست بین خودروی کانادایی «مگنوم MK5» و «VŪHL 05» محدود می‌شود. با خودروی آمریکایی VŪHL شروع می‌کنیم. این خودروی دو سرنشینه 695 کیلوگرمی از موتور فورد اکوبوست برای گرداندن چرخ‌های عقب استفاده می‌کند. این خودرو در مدت ۳.۷ ثانیه به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد، که البته اثرگذارترین زمان در این لیست نمی‌باشد، اما با قیمت ۸۲۷۵۰ دلار خودروی مناسبی به نظر می‌رسد.
خودروی MK5 مگنوم، تولیدکننده موتورهای اسپرت، طرح رنگ سیاه و سفید داشته و همانند VŪHL دارای اطاقک سقف باز می‌باشد، ولی بواسطه برش‌های تیز و زاویه‌دار شکل ظاهری آن بسیار ریشه‌دارتر است. ظاهر خودرو به وضوح به شما می‌گوید که این خودرو مانند چکش به پیست ضربه زده و آن را تکه تکه می‌کند.
همانند ظاهرش، آمار این خودرو نیز مشابه VŪHL و حتی کمی بالاتر است. موتور چهار سیلندر آن در عقب قرار گرفته و با استفاده از مواد سبک‌وزنی مانند فیبر کربن و آلومینیوم با درجه کیفیت بالا، وزن این خودرو به 544 کیلوگرم می‌رسد. سرعت MK5 در 3.2 ثانیه از ۰ به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. سیستم تعلیق قابل تنظیم این خودرو، آن را به حرکت هم در پیست و هم در جاده قادر می‌سازد و قیمت آن 139000 دلار می‌باشد.
گران‌قیمت‌ها
لاراکی موتورز پیش از این نیز مدل‌های مفهوبی ابرخودروی خود را به نمایش گذاشته بود ولی اپیتوم (Epitome) نقطه‌ی قوت آنها می‌باشد. دماغه نوک تیز و دراز و انحناهای این خودرو، جلوه‌ای عالی و متفاوت به آن می‌دهد. درون اپیتوم مانند ظاهرش منحصربه فرد نیست. در آن از شاسی کوروت C6 و موتور ۷ لیتری V8 گرفته شده از شورلت استفاده شده‌است. لاراکی در خصوص اینکه این موتور 1750 اسب‌بخار، بدنه 1360 کیلوگرمی این خودرو را با چه سرعتی به حرکت درخواهد آورد توضیحی ارائه نکرده است ولی این خودرو برای مشتریان آینده‌اش ۲میلیون دلار تمام خواهد شد.
ابرخودروی گران‌قیمت دیگر، لایکان هایپراسپرت (Lykan Hypersport) از شرکت W موتورز می‌باشد که در نمایشگاه خودروی قطر رونمایی شده و بعد از آن مدل آماده به تولیدش در نمایشگاه دوبی به نمایش گذاشته شد. اولین ابرخودروی عربی، هایپراسپورت، دارای موتور توربوی دوقلوی 3.7 لیتری در عقب بوده که در 7100 دور در دقیقه قدرت 750 اسب بخار و در 4000 دور در دقیقه 708 پوند فوت گشتاور خواهد داشت. ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت این خودرو 2.8 ثانیه بوده و از حالت سکون تا 200 کیلومتر بر ساعت آن 9.4 ثانیه طول می‌کشد و نهایت سرعتش 394 کیلومتر بر ساعت اعلام شده‌است.
طراحی و آمار کاراییِ هایپراسپرت لایکان تاثیرگذار هستند ولی آیا این آمار و طراحی ارزش 3.4 میلیون دلار را دارند؟ بخاطر قانع کردن خریداران برای هزینه کردن روی این خودرو، آنها ویژگی‌های لوکس و فناوری‌های جدیدی به این خودرو اضافه کرده‌اند برای مثال دور چراغ‌های LED جلو با طلای سفید و 15 قیراط الماس قرار داده شده است. فناوری‌های بکاررفته عبارتند از سیستم نمایشگر هولوگرافیک، سیستم صوتی و دوربین ۳۶۰ درجه.
مرجع : زومیت
