گروه جامعه: تبسنجی، ابتداییترین و عامترین تلاش برای شناسایی بیماران مشکوک به کرونا در ایران و البته بسیاری از کشورهای دنیا انجام میشود. اما به گفته دکتر حمید سوری اپیدمیولوژیست و عضو کمیته علمی ستاد ملی مقابله با کرونا تبسنجی در ایران فقط ۴۰ درصد کارایی دارد و ۶۰ درصد با خطا همراه است! این درحالی است که درایران سنجش غلظت اکسیژن خون، کمک بیشتری به شناسایی بیماران مشکوک به کووید۱۹ می کند.
سوری درباره بزرگترین اشتباهات کرونایی در ایران گفت: «تا پیش از این (پیک سوم کرونا) یکی از اشتباهات ما این بود که درماننگر بودیم، در بیمارستان نشستیم که یک نفر حالش بد شود و بیاورندش بیمارستان که ما درمانش کنیم. درمان هم که نداشت. حالا بگذریم از اینکه چه بلاهایی سر مردم آمد، با داروهای بیخود و بازار سیاه آنها. آمار مرگ و میر بستریشدههای ما در بیمارستانها بالا بود. به جای اینکه نگاه پیشگیری داشته باشیم، نگاهمان درمان بود، درمان نصفهنیمه و غلط را ۱۰ ماه به جای مراقبت حاکم کردیم. مراقبت فعال هم نداشتیم، یعنی اینکه در جامعه بگردیم و ببینم چه کسانی بیمار یا حامل سالم ویروس هستند. ما تحقیق کردیم و دیدیم حدود یک درصد از جامعه از این گروه هستند.
عقل به ما میگوید که آن یک درصد را مراقبت کنیم نه اینکه منتظر شویم ببینیم از صددرصد جامعه چند نفر مبتلا میشوند که آنها را درمان کنیم.»به گفته او مرگ و میر بیماران بستری کرونا در تهران بزرگ ۱۲.۳ درصد بود، تقریبا ۲ برابر میانگین دنیا، در حالی که مثلا در ایسلند ۰.۳ بود: «بعدا فهمیدیدم که مردم دیر به بیمارستان مراجعه میکنند یا بسیاری از مردم در مراکز بهداشتی و درمانی مبتلا شدهاند.»سوری معتقد است که فاکتورهایی مثل ویژگیهای اقلیمی، سبک زندگی و میزان ایمنی بدن در میزان مرگ و میر بیماران بستری کرونا تاثیرگذار است: «در همان ماههای اول اپیدمی متوجه شدیم که ارزش تبسنجی در بیماری کووید-۱۹ فقط ۴۰ درصد است، به این معنی که ۶۰ درصد ممکن بود فرد تب نداشته باشد اما مبتلا باشد، برخلاف چین که تب ۷۵ درصد ارزش تشخیصی داشت. این در حالی است که در ایران میزان اکسیژن ۶۰ درصد ارزش داشت، یعنی ۴۰ درصد احتمال داشت که فرد مبتلا باشد اما غلظت اکسیژن خون او پایین نباشد.»