تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۲/۲۲ ساعت ۰۹:۳۷
کد مطلب : ۲۶۰۹۸۱
۵ نوع خطرناک آنفلوآنزا که از کرونا بدتر بودند
گروه علمی: با وجود جدی بودن ویروس کرونا، در گذشته انواع خطرناک آنفلوآنزای اسپانیایی، روسی و آسیایی گسترش یافته و باعث مرگ میلیون‌ها نفر شده بود. زمستان ۲۰۱۹-۲۰۲۰ یکی از بدترین فصولی بود که طی یک دهه گذشته افراد به آنفلوآنزا مبتلا شدند. طبق گزارش مرکز کنترل بیماری ها، از ۱۹ تا ۲۶ میلیون نفری که از ماه اکتبر به آنفلوآنزا مبتلا شده اند، حدود ۱۰ هزار نفر تا ۲۵ هزار نفر از آن‌ها فوت کرده اند.در این گزارش ۵ نوع آنفلوانزای خطرناکتر از «کرونا» در تاریخ معرفی می‌شود:
۱- آنفلوآنزای اسپانیایی
بین سال‌های ۱۹۱۸-۱۹۱۹ جهان شاهد یک اپیدمی شناخته شده به عنوان «آنفلوآنزای اسپانیایی» بود، به گونه‌ای که این بدترین اپیدمی ثبت شده در تاریخ بود و علت آن ویروس H۱N۱ بود.طبق گزارش مرکز کنترل بیماری‌ها در آمریکا، موارد شیوع این اپیدمی در حدود ۵۰۰ میلیون نفر تخمین زده شده است، یعنی یک سوم جمعیت جهان به این ویروس خطرناک آلوده شده و بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر به دلیل آن جان خود را از دست داده‌اند.فقط ایالات متحده به تنهایی ۶۷۵ هزار مرگ را ثبت کرده است. این اپیدمی می‌توانست به مکان‌های بسیار دور رسیده و ارتش‌های جنگ جهانی اول را آلوده کند.علاوه بر این هیچ واکسنی برای جلوگیری از انتشار ویروس در آن زمان وجود نداشت و آن‌ها فقط باید دستان خود را می‌شستند و از اجتماعات عمومی جلوگیری می‌کردند.
۲- آنفلوآنزای روسی
در سال ۱۸۸۹ آنفلونزای روسی در این کشور، به ویژه در شهر سن پترزبورگ شیوع یافت، اما به سرعت در سراسر اروپا و جهان گسترش یافت.این اپیدمی یکی از اولین اپیدمی‌هایی بود که در آن زمان به موضوع روز مطبوعات تبدیل شد و روزنامه‌ها توانستند در مورد شیوع محلی این بیماری صحبت و در مورد اوضاع با دیگر کشور‌های دور بحث و گفت‌وگو کنند.
۳- آنفلوآنزای آسیایی
ویروس آنفلوآنزا «H۲N۲» اولین بار در فوریه ۱۹۵۷ در سنگاپور ظاهر و به آنفلوآنزای آسیایی معروف شد؛ پس از آن در سراسر چین گسترش یافت و تقریباً ۱.۱ میلیون مرگ در سراسر جهان از جمله حدود ۱۱۶ هزار مرگ را در آمریکا به ثبت رساند.بیشترین موارد ابتلا به این ویروس در کودکان، سالخوردگان و زنان باردار بود و علی رغم اینکه یک اپیدمی کشنده بود و بسیاری را به کام مرگ می‌کشاند، تا سال ۱۹۵۸ ادامه داشت تا اینکه واکسن‌های این اپیدمی تولید و در دسترس قرار گرفتند.
۴- آنفلوآنزای هنگ کنگ
در سال ۱۹۶۸، ویروس «H۳N۲» شیوع یافت و آن را آنفلوآنزای هنگ کنگی نامیدند و تا سال ۱۹۷۰ ادامه داشت.
اعتقاد بر این است که این ویروس دچار جهش شده و به گونه‌ای از آنفلوانزای ثبت شده در سال ۱۹۵۷ از طریق تغییر ناگهانی ویروس‌های سطحی تبدیل شد.از آنجا که بشر مقابل این ویروس‌ها ایمنی ندارد، این عامل منجر به گسترش سریع این اپیدمی شد. طبق گزارش مرکز کنترل بیماری‌ها، نزدیک به یک میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل این اپیدمی از جمله ۱۰۰ هزار نفر در ایالات متحده جان باختند.
۵- ویروس H۱N۱ (آنفلوآنزای مرغی)
در سال ۲۰۰۹، نوع جدیدی از ویروس‌ها به نام H۱N۱ در ایالات متحده ظاهر شد و از ابتدای پیدایش آن به عنوان آنفلوآنزای مرغی شناخته می‌شد و به سرعت بیش از ۵۰۰ هزار نفر را در سراسر جهان مبتلا کرد. از آنجا که این ویروس، ویروسی متفاوت از بقیه انواعی ویروس‌های H۱N۱ بود، تا زمانی که بیماری به اوج شیوع خود نرسید، واکسنی اطمینان بخش برای آن ارائه نشد.
۱- آنفلوآنزای اسپانیایی
بین سال‌های ۱۹۱۸-۱۹۱۹ جهان شاهد یک اپیدمی شناخته شده به عنوان «آنفلوآنزای اسپانیایی» بود، به گونه‌ای که این بدترین اپیدمی ثبت شده در تاریخ بود و علت آن ویروس H۱N۱ بود.طبق گزارش مرکز کنترل بیماری‌ها در آمریکا، موارد شیوع این اپیدمی در حدود ۵۰۰ میلیون نفر تخمین زده شده است، یعنی یک سوم جمعیت جهان به این ویروس خطرناک آلوده شده و بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر به دلیل آن جان خود را از دست داده‌اند.فقط ایالات متحده به تنهایی ۶۷۵ هزار مرگ را ثبت کرده است. این اپیدمی می‌توانست به مکان‌های بسیار دور رسیده و ارتش‌های جنگ جهانی اول را آلوده کند.علاوه بر این هیچ واکسنی برای جلوگیری از انتشار ویروس در آن زمان وجود نداشت و آن‌ها فقط باید دستان خود را می‌شستند و از اجتماعات عمومی جلوگیری می‌کردند.
۲- آنفلوآنزای روسی
در سال ۱۸۸۹ آنفلونزای روسی در این کشور، به ویژه در شهر سن پترزبورگ شیوع یافت، اما به سرعت در سراسر اروپا و جهان گسترش یافت.این اپیدمی یکی از اولین اپیدمی‌هایی بود که در آن زمان به موضوع روز مطبوعات تبدیل شد و روزنامه‌ها توانستند در مورد شیوع محلی این بیماری صحبت و در مورد اوضاع با دیگر کشور‌های دور بحث و گفت‌وگو کنند.
۳- آنفلوآنزای آسیایی
ویروس آنفلوآنزا «H۲N۲» اولین بار در فوریه ۱۹۵۷ در سنگاپور ظاهر و به آنفلوآنزای آسیایی معروف شد؛ پس از آن در سراسر چین گسترش یافت و تقریباً ۱.۱ میلیون مرگ در سراسر جهان از جمله حدود ۱۱۶ هزار مرگ را در آمریکا به ثبت رساند.بیشترین موارد ابتلا به این ویروس در کودکان، سالخوردگان و زنان باردار بود و علی رغم اینکه یک اپیدمی کشنده بود و بسیاری را به کام مرگ می‌کشاند، تا سال ۱۹۵۸ ادامه داشت تا اینکه واکسن‌های این اپیدمی تولید و در دسترس قرار گرفتند.
۴- آنفلوآنزای هنگ کنگ
در سال ۱۹۶۸، ویروس «H۳N۲» شیوع یافت و آن را آنفلوآنزای هنگ کنگی نامیدند و تا سال ۱۹۷۰ ادامه داشت.
اعتقاد بر این است که این ویروس دچار جهش شده و به گونه‌ای از آنفلوانزای ثبت شده در سال ۱۹۵۷ از طریق تغییر ناگهانی ویروس‌های سطحی تبدیل شد.از آنجا که بشر مقابل این ویروس‌ها ایمنی ندارد، این عامل منجر به گسترش سریع این اپیدمی شد. طبق گزارش مرکز کنترل بیماری‌ها، نزدیک به یک میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل این اپیدمی از جمله ۱۰۰ هزار نفر در ایالات متحده جان باختند.
۵- ویروس H۱N۱ (آنفلوآنزای مرغی)
در سال ۲۰۰۹، نوع جدیدی از ویروس‌ها به نام H۱N۱ در ایالات متحده ظاهر شد و از ابتدای پیدایش آن به عنوان آنفلوآنزای مرغی شناخته می‌شد و به سرعت بیش از ۵۰۰ هزار نفر را در سراسر جهان مبتلا کرد. از آنجا که این ویروس، ویروسی متفاوت از بقیه انواعی ویروس‌های H۱N۱ بود، تا زمانی که بیماری به اوج شیوع خود نرسید، واکسنی اطمینان بخش برای آن ارائه نشد.
پربينندهترين مطالب و خبرها
