گروه جامعه: بنابر اعلام متخصان، جراحیهای زیبایی بینی در شرایط کرونا افزایش داشته است و این در حالی است که فعالین حقوق زنان معتقدند بسیاری از جراحیهای زیبایی ناشی از نگاه و محیط جنسیت زدهای است که ارزش زن را تنها در زیبایی ظاهر او میداند حال آنکه باید به زنان آموخت آنان هم میتوانند نقش و مسوولیت اجتماعی داشته باشند و بدین ترتیب مورد قضاوت قرار بگیرند.مطابق با نظر متخصصان شرایط دورکاری و غیر حضوری بودن دانشگاهها و... در پاندمی کووید ۱۹ منجر به افزایش تمایل برای انجام جراحیهای زیبایی شده است.بسیاری از فعالین حقوق زن معتقدند اگرچه نمیتوان نقش ظاهر آراسته را در تعامل میان انسانها نادیده گرفت، اما نگاه جنسیت زده در جوامع منجر به تقلیل ابعاد وجودی زن و نادیده گرفتن تفکراتش میشود.
دکتر کتایون مصری، پژوهشگر حوزه زنان در این باره گفته بود: در جوامعی که زنان فراغت بیشتری دارند و در خارج از خانه دغدغههای کمتر و مشارکت اجتماعی کمتری دارند بیشتر از الگوهای ایدهآل زیبایی تزریق شده در جامعه تبعیت میکنند و به تدریج سبکهای برجسته شده ارزشهای انسانی مبتنی بر ظاهر الگوی ذهنی غالب این زنان میشود.وی همچنین این را هم گفته بود که شبکههای اجتماعی این الگو را شارژ میکنند به طوری که اگر زنان از این الگوهای جنسیت زده تبعیت کنند ایدهآل و مورد تحسین جامعه خواهند بود.
به گفته مصری، بخشی از این گرایشهای افراط گونه زنان به نگاههای جنسیت زده به قدری زیرپوستی اتفاق میافتد که نمیتوان ناگزیر از آن بود، اما به هر میزان که زنان نرخ مشارکت اجتماعی و اقتصادی کمتر و دغدغههای محدودتری داشته باشند، به همان میزان جذب چنین الگوها و معیارهای ارزشگذاری ظاهری میشوند.سیمین کاظمی، جامعه شناس زنان نیز به ایسنا گفته بود: الزام زیبایی و فشار برای زیبا بودن برخی زنان را به مرحلهای میرساند که از جسم و بدن خود متنفر شوند و به تکاپو میافتند که در بازار زیبایی، کالایی پیدا کنند که این تنفر از بدن را کاهش بدهد و این تکاپو از انجام جراحیها و مداخلات پزشکی تا مصرف انواع محصولات دارویی و آرایشی را شامل میشود.
وی معتقد است که در دنیا صنعت زیبایی و مد با وجههای خیرخواهانه به زنان القا میکند که برای منطبق شدن با ارزشهای فرهنگی مردسالاری به آنها کمک میکند تا جذاب و مقبول باشند و به این ترتیب زنان مصرف کنندههای عمده مواد آرایشی و کالاهای زیبایی هستند.این جامعه شناس زنان، معتقد است: الزام زیبایی و تبدیل شدن آن به ابزار سنجش ارزش و منزلت اجتماعی، مشخصه جوامعی است که تواناییها و داناییهای زنان در آن مجال ظهور ندارد. در این جوامع وقتی زنان مجبورند خودشان را با استانداردهای زیبایی منطبق کنند، نشان دهنده نابرابری جنسیتی و فراهم نبودن عرصه برای بروز توانایی هایشان است.
به گفته کارشناسان، باید شرایطی فراهم شود که زنان با نشان دادن توانمندی هایشان مورد قضاوت و تحسین واقع شوند و نه با ظاهرشان. باید به زنان آموخت و یاد داد که آنان هم میتوانند مسئولیت و نقشهای اجتماعی داشته باشد نه اینکه بیاموزیم که هر زن باید آنقدر زیبا باشد که دیگران او را ستایش یا انتخاب کنند و این در حالی است به نظر میرسد زنانی که از این نگاه جنسیت زده ناآگاه اند گرایش افراط گونهای به انجام عملهای زیبایی پیدا کرده اند.